Ruhum Kafeste

FİNAL: Ruhum Serbest

Işık'ın anlatımından...

Hayatımın hangi dönemindeyim? Geçmişimin sırları birer birer ortaya çıktı. Yüzleşmek istediklerimle yüzleştim, kızımın varlığını öğrendim, ablamı buldum. Senelerdir kardeşim olan Vedat' ın ailesini bulmasına yardım ettim. Mutlu olmam gerekirken neden bu kadar huzursuz ve kuşkuluyum?

Günlerdir zihnimi temizlemeye çalışıyorum. Bütün bu yaşananlardan uzaklaşmak istiyorum. Her şeyi, herkesi ardımda bırakıp kimsenin beni tanımadığı bir yere gitmek istiyorum ama korkuyorum.

Ya benim peşimi de bırakmazsa, ya benim de sonum annem ve babamınki ile aynı olursa? Önceden olsa belki bu kadar korkmazdım ama şimdi Papatya var. Ya ona da zarar verirse?

Kalbimin en derinlerinde ona karşı olan sevgi kırıntılarını kendime bile söylemeye utanıyorum. Ona duyduğum her iyi duyguda ailem aklıma geliyor.

İntikam. Seçil'in aklında bu var. Beni de aynı şeyleri düşünmeye zorluyor. Benim ondan alacağım intikam yalnızca onu değil bunca zaman ailem olanları da etkileyecek bunu biliyorum. Düşüncelerimi yalnızca kendimle paylaşabilmek çok zor.

Omuzlarımda ailemin yükünü hissediyorum. Bu ağırlıktan nasıl kurtulacağım?

Yazardan..

" Işık. " Işık ona seslenen Papatya'yı görmek için terastan içeri girdi.

" Hazır mısın?" Papatya kapının önündeki bavullarını gösterdi. " Fazla mı sence?"

" Yok canım, üç ay için iyi. Oradan da alırsın bir şeyler. "

" Liste yaptım bile ama senin gelmeni beklerim alışveriş için. " Işık , Papatya'ya buruk bir gülümseme verdi.

" Geleceksin değil mi?" Papatya sanki bir şeyler hissetmiş gibiydi.

" Ben geleceğim dediysem gelirim, bunu en iyi sen biliyorsun. " Işık buradaki işlerini halledip yurtdışına giden Papatya' nın yanına gitmeyi planlıyordu.

" Biliyorum ama keşke birlikte gitseydik. " Papatya' nın sesinden ne kadar buruk olduğu anlaşılıyordu.

" Yapma böyle, hem biraz yaşıtlarınla takılırsın, arkadaş edinirsin. Bunları yapmak istediğini sanıyordum. " Işık, Papatya'yı şu an içerisinde bulunduğu belirsizlikten uzak tutmak istiyordu. 

" İstiyorum tabii ama sen yanımda olunca güvende hissediyordum.  Her şeyin iyisini sen biliyorsun, her şeyin en iyisini sen yapıyorsun. Ben böyle hissediyorum. Senin bu kadar güçlü olman bana cesaret veriyor. Hep yanımda olmanı istiyorum o yüzden. "
Işık, Papatya' nın kendisinden uzak kalmasına bu denli duygusal yaklaşacağını düşünmemişti.

" Ah Papatya" Işık, bu sözleri duyunca sıkıca sarıldı Papatya' ya.

" Hayatım boyunca hep güçlü olmaya çalıştım. Zaman zaman yaşadıklarımın etkisiyle farklı bir insan gibi göründüm, çok hatalar yaptım. Canım yandı, can yaktım ama bunlar sadece hayatta tek başına olan benim hayata tutunma çabamdı ama artık sen varsın. Ben seninle daha güçlüyüm. Biz birlikte çok güçlüyüz. "

" Biliyorum, bu yüzden sana çok güveniyorum ya. " Papatya, Işık'a kocaman gülmüştü.

" Hadi artık geç kalma, şöför seni bırakacak."

Papatya, Işık ile vedalaşıp dışarıda onu bekleyen arabaya bindi. Işık onun gidişini izlerken sokağın başında ablasının arabasını gördü. Seçil arabayı park edip eve doğru yürüdü.

Işık onun kapıyı çalmasını beklemeden açtı kapıyı. " Hayırdır?" Seçil, Işık' ın onu kapıda karşılamasına şaşırmıştı.

" Papatya' yı yolcu ettim şimdi, ona bakarken senin geldiğini gördüm. "