My real family ~ Edwards

Hoofdstuk 2

Maud pov
Het is nu vrijdag en ik ga morgen naar mijn echte familie. Eigenlijk ben ik er best wel zenuwachtig voor. Maar goed, dat is wel logisch.

Het is pauze en ik loop door de school gangen. Onderweg naar de toiletten. Ik loop naar binnen en loop dan een wc hokje binnen. Ik doe mijn ding en spoel dan weer door. Ik loop er weer uit en was mijn handen. De deur gaat open en Zoë komt binnen lopen. We kijken elkaar aan en ik slik. Ze grijnst en ze loopt op me af. Haar twee beste vriendinnen komen ook op mij af lopen. Ik loop voorzichtig naar achteren en ze komen steeds dichterbij. Zoë pakt mij vast bij mij shirt en duwt me hard tegen de muur. 'Je bent echt een bitch, weet je dat?' Sist ze. Haar twee beste vriendinnen staan achter haar. Ze grijnzen mij aan en ik voel een harde klap tegen mijn hoofd. Dan voel ik er nog en nog een. Zo hard dat ik op de grond val. Zoë hurkt neer op de grond naast mij. 'Je niks waard' Sist ze. Ik voel een paar trappen tegen mij buik aan. 'Nietsnut' hoor ik haar nog zeggen. Dan voel ik ook een paar trappen tegen mijn hoofd. 'Kom we gaan' hoor ik Zoë zeggen. Ze beginnen te lachen en ik hoor dat ze weg lopen. Ik open mijn ogen en alles is wazig. Ik ga rechtop zitten en ik voel wat warms langs mijn gezicht. Ik ga met mijn hand er langs en ja het is bloed. Langzaam rollen er tranen over mijn wangen. Ik sta op en strompel naar de spiegels. Ik kijk naar mezelf en ik zit onder het bloed. Ook krijg ik een blauw oog. Ik slik want het ziet er echt niet uit. Ik pak wat wc papier en maak het een beetje nat. Ik maak mijn gezicht schoon totdat je de bloed niet meer ziet. Ik gooi dan het papier weg en kijk nog eens in de spiegel. Er rollen meerdere tranen over mijn wangen en ik veeg ze weg. Het heeft geen zin want er blijven maar tranen komen. Ik snik en probeer de tranen te stoppen. Ik krijg mijn ademhaling onder controle en veeg mijn tranen weg. Ik kijk nog eens in de spiegel. Mijn ogen zijn rood en opgezwollen. Ik zucht diep en ik zie dat mijn blauwe oog ook steeds erger wordt. Dat wordt dus een ice pack halen.

Ik loop de toiletten uit en zet de capuchon op van mijn hoodie. Ik loop richting de conciërge en klop op de deur. 'Kom binnen' antwoord hij. Ik open de deur en stap naar binnen. Hij staat op van zijn stoel 'omg Maud, gaat het wel?' Hij komt bezorgd op me af lopen. Ik knik 'ja ik ben nogal onhandig' lach ik zacht. 'Wat is er gebeurd?' Vraagt hij. Ik slik 'ik ben gevallen' zeg ik snel. Ik zie aan hem dat hij me niet gelooft. 'Echt' zeg ik weer. Hij zucht diep 'ik heb wel een ice pack voor je' zegt hij. Ik glimlach vriendelijk en hij loop richting de vriezer. Hij haalt hem eruit en geeft hem aan mij. 'Je moet voor jezelf opkomen' zegt hij. Ik knik 'doe ik' zeg ik zacht. Hij glimlacht 'maar het is mijn laatste dag hier' zeg ik. Hij kijkt me niet begrijpend aan 'ik ga naar familie' glimlach ik. Hij fronst 'Het blijkt dat ik geadopteerd ben' zucht ik. Ik vertel hem altijd alles. Want hij begrijpt me altijd en steunt me in alles. Hij kijkt me met medeleven aan 'en je gaat nu naar je echte ouders?' Vraagt hij. Ik knik 'nou ja ik ga bij mijn zus leven' glimlach ik. Hij glimlacht 'ik hoop dat je het daar naar je zin krijgt' zegt hij. Ik glimlach dankbaar 'weet je naar welke school je gaat?' Vraagt hij. Ik schud mijn hoofd 'dat moet ik nog overleggen' glimlach ik. Hij glimlacht 'Ik wens je heel veel geluk toe Maud' zegt hij vriendelijk. Ik glimlach dankbaar 'dankjewel Paul' zeg ik. Hij glimlacht en geeft me een knuffel. Hij voelt echt als een vader.

Ik strompel het huis weer binnen en wil de trap op lopen. 'Ben je er nu al weer?' Hoor ik Jane zeggen. Ik draai me om en ze slaat haar hand voor haar mond. 'Wat is er gebeurd?' En ze loopt bezorgd op me af. Ik zucht en duw haar zacht van me af. 'Niks bijzonders' mompel ik. Ze fronst 'Wat is er gebeurd?' Vraagt ze. Ik zucht diep 'ik ben gewoon gevallen' zeg ik. 'Doe er wel een ice pack op' zegt ze. Ik knik 'die heb ik nog' zeg ik. Ze knikt tevreden 'ik ga naar boven' zeg ik. 'Wat doen?' Vraagt ze. 'Spullen bij elkaar pakken' en ik loop de trap op. Ik loop mijn kamer binnen en gooi de deur dicht. Ik pak mijn koffer en leg hem op het bed. Ik open mijn kledingkast en haal mijn kleding eruit. Ik vouw alles op en leg het in de koffer. Ik hoor de slaapkamer deur open gaan. Ik draai me om en Jane komt binnen lopen. Ze glimlacht en ik glimlach terug. Ze komt langzaam deze kant op lopen 'heb je er zin in?' Vraagt ze. Ik knik 'ik ben wel benieuwt hoe ze zijn' zeg ik. Ondertussen ga ik door met de kleding opvouwen. Ze glimlacht 'het komt vast wel goed' zegt ze. Ik kijk haar kort aan en knik. Ik richt me weer op de kleding en ga verder. 'Pizza eten vanavond?' Vraagt ze. Ik knik zonder op te kijken. 'Is goed' antwoord ik. Het is even stil en ik ga rustig weer verder. 'Dan zie ik je straks wel' zegt ze. Ik knik en ik hoor haar de kamer uitlopen.