Hoofdstuk 44

5 1 0
                                    

Perrie pov
Ik hoor de voordeur open gaan en weer dicht vallen. Ineens staat Maud voor mijn neus en ik kijk verbaasd op. Ze kijkt mij aan met een brede glimlach 'oke? Wat is er zo leuk?' Vraag ik lachend. 'Ik ben gebeld!' roept ze. Ik frons 'door?' Vraag ik niet begrijpend. 'Door Starbucks slimpie!' gilt ze blij. Mijn ogen worden groot 'omg!' roep ik blij. Ze springt vrolijk op en neer. Ik begin te lachen en sta op. Ik leg mijn handen op haar schouders 'rustig zusje van me' Zeg ik kalm. 'Maar ik mag straks op gesprek komen!' gilt ze blij. Met een grote glimlach kijkt ze me aan. 'Omg! Dat is geweldig!' roep ik. Samen springen we op en neer.

'Je hebt gisteren gesolliciteerd en je mag vandaag al op gesprek komen!' Zeg ik als we stil staan. Ze knikt heftig 'ja, dat bedoel ik!' en ze glimlacht nog steeds van oor tot oor. Ik grinnik 'hoelaat moet je er zijn?' Vraag ik. 'Uh met een kwartier' mompelt ze. 'Dan breng ik je nu meteen' zeg ik. Ze kijkt me dankbaar aan en we lopen de woonkamer uit. Ik pak mijn jas van de kapstok en trek hem meteen aan. We lopen naar buiten en ik sluit de deur achter me.

Ik parkeer de auto en we stappen uit. 'Ik ga wel wat drinken, en op je wachten' zeg ik met een glimlach. Ze knikt en we lopen naar de ingang 'het komt goed' Zeg ik. Ze knikt en we lopen naar binnen. We lopen naar de kassa en ik ga achter haar staan.

Maud pov
Ik ga achter de kassa staan en de jongen achter de kassa herkent mij meteen. 'Hey, Maud?' Vraagt hij. Ik glimlach en knik. 'Je komt voor het gesprek toch?' Vraagt hij. Ik knik 'loop maar mee' zegt hij. Ik knik dankbaar en hij seint dat ik hem naar hem toe moet komen. Ik draai me kort om naar Perrie en ze glimlacht. Ik glimlach terug en loop achter de jongen aan. Hij opent een deur en we komen uit bij een kantoor. Een vrouw merkt ons op en de jongen loopt weer weg. 'Loop maar naar binnen hoor' zegt de vrouw vriendelijk. Ik knik en stap voorzichtig naar binnen. Ik sluit de deur achter mij en loop verder. De vrouw loopt op mij af en geeft mij een hand. 'Ik ben Hanna' zegt ze vriendelijk. Ik glimlach 'Maud' zeg ik vrolijk. Ze glimlacht en laat mijn hand los. 'Ga zitten' en ze wijst naar een stoel. Ik knik en ga op de stoel zitten. Ze gaat tegenover mij zitten aan het bureau. 'Maud, vertel eens wat over jezelf' glimlacht ze. Ik knik verlegen 'Ik ben dus Maud, ben 17 jaar en ik woon bij mijn zus' begin ik. Ze knikt 'wat doe je graag in je vrije tijd?' Vraagt ze vriendelijk door. 'Ik houdt wel van zingen, tekenen en doe graag dingen met mijn zus' antwoord ik. Ze knikt 'waarom wou je bij ons komen werken?' Vraagt ze. Ik twijfel even 'Ik kom sowieso graag bij Starbucks' lach ik zacht. Ze lacht ook zacht 'Ook help ik graag mensen, en dit leek mij daarvoor een hele leuk plek' ze glimlacht. Ik denk even na, dan schiet me de tour te binnen. 'Ik heb alleen 1 ding' mompel ik. Ze knikt 'over een paar maand, gaat mijn zus op tour' begin ik. Ze fronst 'Ze zit een band' leg ik uit. Ze knikt 'en ja, ik ga dan dus mee' Zeg ik. Ze knikt 'oke' mompelt ze. Ik slik aan bijt op mijn lip. In de hoop dat ik nu de baan niet kwijt ben.

We lopen het kantoor uit 'dan stuur ik je je rooster via de mail' zegt ze vriendelijk. Ik knik dankbaar 'dank u wel' zeg ik. Ze glimlacht 'zeg maar je hoor' lacht ze. Ik grinnik 'Ik ben 30' fluistert ze. Ik lach zacht 'ik spreek je nog Maud' zegt ze. Ik knik 'is goed' antwoord ik. Ze knikt en loopt het kantoor weer in. Ik loop verder en loop achter de kassa vandaan. 'Ging het goed?' Vraagt de jongen achter de kassa. Ik knik 'Ik ben aangenomen' zeg ik vrolijk. Hij glimlacht 'gefeliciteerd' zegt hij. 'Dankjewel' lach ik. Hij loopt naar mij toe en steekt zijn hand uit. 'Ik ben Joe' zegt hij. Ik neem zijn hand aan 'ik ben dus Maud' zeg ik. Hij grinnikt en laat mijn hand los. 'Weet je, je krijgt een drankje van mij' zegt hij. Ik kijk hem dankbaar en hij loopt weer naar achter de kassa. 'Wat lust je graag?' Vraagt hij. 'Frappecino caramel' antwoord ik met een glimlach. Hij knikt en maakt hem voor me klaar. Even later neem ik hem dankbaar aan 'dankjewel' zeg ik. Hij glimlacht en geeft me een knipoog. Flirt hij nou? Nee vast niet. 'Ik zie je binnenkort wel' zegt hij. Ik knik en zoek naar Perrie. Verderop zie ik haar en ze loopt al naar mij toe. Ik zwaai naar Joe en we lopen naar buiten. 'En?' Vraagt ze meteen. Ik glimlach breed 'ik ben aangenomen' zeg ik met een glimlach. 'Omg, gefeliciteerd!' zegt ze vrolijk. Ze geeft me een knuffel en ik grinnik. Mensen op straat kijken ons raar aan. Ik rol mijn ogen en schenk er geen aandacht aan. We lopen richting haar auto. 'Maar wat zei ze over de tour dan?' Vraagt ze. 'Dat vond ze geen probleem, ik moet alleen nog wel de datums doorgeven' zeg ik. Ze knikt 'dan vraag ik die even aan Sam' en ik knik. Ze haalt haar auto van het slot en we stappen in. Ik neem een paar slokken van de ijskoffie.

My real family ~ EdwardsWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu