My real family ~ Edwards

Hoofdstuk 55

Maud pov
We stappen met zijn drieën het restaurant binnen. Onze jassen worden aangenomen 'Dank u wel' zeggen we netjes. 'Ik zal u de tafel wijzen' zegt de man netjes. Perrie en Jade kijken hem raar aan. Ik begin zachtjes te lachen en de man kijkt ons niet begrijpend aan. 'Ze kunnen geen Nederlands' leg ik uit. 'Ohhh sorry sorry!' zegt hij meteen in het Engels. Jade en Perrie lachen zachtjes 'geen probleem hoor' glimlacht Perrie. Hij knikt 'Maar ik zal u de tafel wijzen' verteld hij dan in het Engels. Ze knikt en we lopen achter hem aan. Hij wijst ons een tafel aan en we gaan dankbaar zitten. 'Ik haal even de kaarten' zegt hij netjes. We knikken en hij loopt weer weg. Ik kijk het restaurant rond en ik zucht diep. 'Wat is er?' Vraagt Perrie. Ik schrik op en kijk haar kant op. Ik haal mijn schouders op 'met Rose enzo?' Vraagt ze. Ik knik enkel en glimlach kleintjes. Ze pakt mijn hand vast 'Het komt vast wel goed' zegt ze zacht. Ik knik en ze wrijft met haar duim over mijn hand. Ik kijk haar dankbaar aan en ik zie dat de ober er weer aan komt. Perrie en ik laten elkaar los. 'Hier zijn de kaarten' en hij geeft ons alle 3 een kaart. We bedanken hem en hij loopt weer weg. Opnieuw kijkt Perrie mij aan 'je komt vast wel achter je gevoelens' zegt ze met een glimlach. Ik rol mijn ogen 'shut up Pez' mompel ik. Ze zucht diep en rolt ook haar ogen 'jullie lijken echt te veel op elkaar' bemoeit Jade zich ermee. Perrie en ik kijken elkaar aan en grijzen. Jade schud lachend haar hoofd en je hoort Perrie en mij hard lachen. Een aantal mensen kijken ons raar aan maar we negeren het. We bekijken de kaart en ik kies eerst maar eens een drankje uit. 'Wat voor drinken nemen jullie?' Vraag ik. 'Wijn' antwoorden ze in koor. Ze kijken elkaar lachend aan en ik rol mijn ogen. 'Tuurlijk had het kunnen weten' lach ik. Ze kijken me allebei beledigend aan. Ik schiet kort zacht in de lach maar hertel mij snel. 'Grapje' zeg ik droog. Perrie grinnikt en schud haar hoofd. Ik grinnik 'maar wat voor drinken neem jij?' Vraagt ze verder. 'Ik denk cola' antwoord ik. Ze knikt en we bekijken nog even weer de kaart.

Na een poosje weet ik het wel en leg de kaart aan de kant. 'Jij weet het al?' Vraagt Perrie. 'Nee maar ik dacht ik leg de kaart alvast weg' antwoord ik droogjes. Ze zucht diep en kijkt mij zuur aan. Ik grinnik 'grapje!' Lach ik. 'Maar ja, ik weet al wat ik ga nemen' zeg ik er achteraan. Ze knikt 'wat neem je dan?' Vraagt ze. We worden onderbroken door de ober. 'Hebben jullie al een keuze kunnen maken voor een drankje?' Vraagt hij vriendelijk. Perrie knikt 'uh ja doe maar twee zoete witte wijn en een cola' glimlacht ze. Hij knikt en schrift het op. 'En het eten?' Vraagt hij verder. 'Zij heeft al wel een keuze kunnen maken maar wij nog niet' en Perrie wijst ons allemaal aan. Opnieuw knikt hij 'dan kom ik zo terug om de gehele bestelling op te nemen' zegt hij. We knikken 'kan ik deze alvast meenemen?' Hij wijst naar mijn kaart. Ik knik 'ja zeker' hij bedankt mij en neemt hem weer mee. Hij loopt richting de keuken en Jade en Perrie bekijken weer de kaart. Ik pak maar mijn mobiel erbij en open Instagram. Ik scroll wat en like een paar foto's. Bij sommige foto's reageer ik en scroll dan weer verder. 'Hey, gezellig doen!' Zegt Perrie streng. Ik kijk haar aan 'jullie bekijken toch de taart' zeg ik eigenwijs. Ze rolt haar ogen 'we zijn aan het uit eten Maud' zucht ze. Ik zucht diep en ze richt zich weer op de menu kaart. Ik leg maar mijn mobiel aan de kant en kijk zuur voor mij uit. Perrie legt weer haar menukaart weg 'Maud, kijk nou niet zo kwaad' mompelt ze. Ik zucht diep 'sorry' zucht ik. Ze glimlacht 'je bent gewoon in de war of niet?' Vraagt ze. Ik slik en bijt aan de binnenkant van mijn wang. Dan schud ik mijn hoofd 'Nee Pez, ik val op jongens' zeg ik. Ze rolt haar ogen 'je kan ook op beide vallen' bemoeit Jade zich ermee. Ik zucht diep 'ik val alleen op jongens' antwoord ik meteen. Ze rollen beide hun ogen en richten zich weer op de menukaart. 'Geloven jullie me niet?' Vraag ik. Ze kijken elkaar even aan en ik zucht diep. 'Niet helemaal' zeggen ze in koor. 'Wat is dat voor een antwoord?' Vraag ik. Perrie haalt haar schouders op 'jij vroeg het' zegt ze simpel. Ik rol mijn ogen 'heel leuk Pez' zucht ik. Ze grinnikt 'we steunen je altijd he' zegt ze lief. Ik knik dankbaar 'i know' glimlach ik. 'Ik jullie ook' zeg ik er achteraan. Ze kijken mij beide glimlachend aan 'weet ik' Perrie schenkt me een lieve glimlach.