Hoofdstuk 62

11 1 0
                                    

Maud pov
De volgende ochtend open ik mijn ogen en ik zie dat het nog donker is. Ik kijk kort op mijn mobiel en zie dat het 6:00 is. Ik zucht diep en leg mijn mobiel weer weg. Ik gooi dekens wat meer over mij heen en ga op mijn zij liggen. Met mijn gezicht naar Rose toe. Ze draait zich om naar mij en we kijken elkaar aan. Ze glimlacht lief naar me en ik glimlach kleintjes terug. 'Kan je niet slapen?' Vraagt ze zacht. Ik schud mijn hoofd 'kom maar' en ze gaat op haar rug liggen. Ik glimlach dankbaar en kruip tegen haar aan. Ze slaat haar armen om mij heen en ik kruip strakker tegen haar aan. Ze gaat met haar hand door mijn haren heen en een geruststellend gevoel stroomt door mijn lichaam. Ik sluit mijn ogen en allerlei beelden schieten mij tevoorschijn. Wanneer de beelden van gisteravond voorbij komen, stromen gelijk de tranen over mijn wangen. Er komen zachte snikken uit mijn mond en ik sluit strak mijn ogen. 'Shhh' en Rose wrijft met haar hand over mijn arm. De tranen rollen over mijn wangen en ik kruip strakker tegen haar aan. Ze drukt een kus op mijn hoofd 'ik ben bij je' fluistert ze. Een kleine glimlach komt door de tranen heen en ik geniet heel even van het moment. Van de warme lichaam van Rose die tegen mij aan ligt. Van haar armen die beschermend om mij heen liggen. Ik sluit mijn ogen en probeer mij op de leuke dingen te focussen. Ik hoor de ademhaling van Rose en ik voel me rustig worden.

Ik hoor wat gemompel en ik open mijn ogen. Het licht schijnt recht in mijn ogen. Meteen knijp ik weer mijn ogen dicht en ik hoor zacht gelach. 'Ssst!' Hoor ik naast mij. Ik frons en open dan toch mijn ogen. Ik zie Perrie in de deuropening staan en ik draai mij om. Rose ligt naast mij en kijkt me aan. Ik glimlach kleintjes en ze glimlacht terug. Dan richt ik me op Perrie 'je moet opstaan, je moet zo werken' glimlacht ze. Ik zucht diep en gooi de dekens over mijn hoofd. Dan hoor ik haar weer lachen 'ik zie je zo wel' en ik hoor de deur dicht vallen. Ik zucht diep en ik voel een arm om mij heen. Dan voel ik het lichaam van Rose tegen mij aan komen liggen. Ik glimlach en ze kruipt met mij onder de deken. 'Moet je wel gaan werken?' Fluistert ze. Ik zucht 'ik moet wel Rose' mompel ik. Ze drukt een kus op mijn achterhoofd 'je moet niks, als je het nou aan Perrie verteld' zegt ze zacht. Ik schud enkel mijn hoofd en pak haar hand vast. Ze zucht en wrijft met haar duim over mijn hand. 'Maud!' Roept Perrie naar boven. Ik zucht diep 'ik ga maar eens' en kruip haar greep. Ik sta op van het bed en Rose kijkt naar me. Ik glimlach en ze glimlacht terug. Ze slaat de dekens van zich af en loopt achter mij aan. Samen lopen we naar beneden en Jade en Perrie zitten op de bank. 'Ahh daar is de slaapkop' lacht Perrie m. Ik rol mijn ogen 'moet jij nodig zeggen' merk ik scherp op. Ze rolt haar ogen en Jade schiet in de lach. We kijken elkaar grijnzend aan. Ik loop door naar de keuken en Rose loopt met me mee.

Ik kom aan bij werk en loop naar binnen. Ik begroet de klanten en ze groeten vrolijk terug. Ik loop naar de kassa en ik zie Joe al staan. 'Hey' zegt hij. Ik knik naar hem 'Hey' zeg ik terug. Ik loop door naar achteren. Ik hang mijn jas op en pak mijn schort van het haakje. Ik doe hem om en pak dan mijn pet. Ik zet hem ook op en loop door naar de kassa. Ik kom naast Joe staan 'hoe is het?' Vraagt hij. Ik slik maar zet toch een masker op. Ik glimlach 'ja goed en met jou?' Vraag ik. Hij knikt 'ja ook goed' zegt hij terug. Ik knik goedkeurend en Joe begroet een klant. Ik knik kort naar de vrouw en Joe neemt de bestelling op. Ik pak een beker en maak het klaar voor de vrouw. Ze geeft haar naam door en rekent af bij Joe. Zodra het drankje klaar is zet ik haar naam erop. Ik geef de beker aan haar en ze kijkt me dankbaar aan. 'En nog een fijne dag' zeg ik vriendelijk. De vrouw knikt 'het zelfde' en ze loopt weer naar buiten. Ik glimlach en maak het volgende drankje klaar. Ik schrijf de juiste naam erop en geef het drankje weer door aan de klant. Zo pak ik weer een nieuwe beker en maak het volgende drankje klaar. Opnieuw schrijf ik er een naam op en geef hem weer door aan de klant. Op deze manier werken we verder. Joe neemt de bestellingen op en rekent ze af. Ik maak de drankjes en geef ze aan de klanten.

Na een paar uurtjes te werken is het weer wat rustiger. Joe en ik leunen tegen de kassa aan 'zou ik je anders leren hoe de kassa werkt?' Stelt hij voor. Ik kijk hem aan 'graag' glimlach ik. Hij glimlacht en hij tikt het beeldscherm aan. Ik kijk met hem mee 'alles staat op alfabetische volgorde' begint hij. Ik knik 'meestal scroll je er gewoon tussen maar soms kan je ook de naam intypen van het drankje' ik knik. 'Je tikt ook gewoon aan waarmee ze betalen en als het contant is dan kun je aantikken hoeveel' en hij doet het voor. Ik knik 'dat moet lukken' lach ik onzeker. Hij kijkt me aan 'tuurlijk lukt je dat wel' zegt hij. Ik kijk hem dankbaar aan 'wil je het straks proberen?' Vraagt hij. Ik kijk hem bang aan 'geen zorgen, ik blijf erbij staan' lacht hij. Ik neem opgelucht adem 'gelukkig' lach ik. Hij grinnikt 'komt goed' zegt hij. Ik knik en er lopen gelijk een aantal klanten naar binnen. Ik houd even mijn adem in maar ik begroet ze. 'Hallo, wat mag het zijn?' Vraag ik netjes. De vrouw kijkt mij vriendelijk aan en geeft aan wat ze wilt. Ik knik en zoek het drankje op in de kassa. 'Verder nog iets?' Vraag ik. Ze schud haar hoofd 'dan wordt het 4,95' zeg ik. De vrouw knikt en laat haar pinpas zien. Ik knik en laat haar pinnen. 'Wat is uw naam?' Vraag ik. 'Jolie' antwoord ze. Ik knik en Joe schrijft de naam op de beker.

Alle klanten zijn weg en Joe en ik maken nu de tafels schoon. 'Hoe vond je het vandaag?' Vraagt Joe. Ik knik 'ja ging wel goed' antwoord ik. Hij knikt 'vond ik nou ook' antwoord hij vrolijk. Ik knik en haal het doekje over de tafel. Joe doet dat bij de andere tafels. 'Wanneer moet je weer werken?' Vraagt hij. 'Volgende week zaterdag' antwoord ik zonder op te kijken. 'Jij?' Vraag ik. 'Ik moet de hele week' lacht hij. Ik kijk hem nu wel aan 'heb je geen school meer?' Vraag ik. Hij schud zijn hoofd 'Nope ik moet geld verdienen' lacht hij. Ik glimlach 'moet ook gebeuren' geef ik toe. Hij knikt en we gaan beide weer verder met de tafels. 'Hoelang werk je hier al?' Vraag ik door. 'Uhh nu zo'n 1,5 jaar' antwoord hij. Ik knik en doe het doekje opnieuw in de emmer. Ik wring hem uit en maak de andere tafels schoon.

Ik open de voordeur en laat hem dan weer dicht vallen. 'Hey!' Hoor ik Perrie roepen. 'Hey!' Roep ik terug. Ik trek mijn jas uit en trek mijn schoenen uit. Ik loop de woonkamer binnen 'we hebben een gast' hoor ik Perrie vrolijk zeggen. 'Wie?' Vraag ik. Ik loop de woonkamer verder in en mijn ogen worden groot. Bradley zit op de bank en kijkt mijn kant op. 'Ww-wat doe jij hier?' Stotter ik. 'Maud, wees eens lief voor je vriend' lacht Perrie die ook op de bank zit. Ik bijt op mijn lip 'ik dacht, ik kom even langs' zegt hij met een kleine glimlach. Ik wordt rood en bijt opnieuw op mijn lip. 'Waarom? Je zag me gisteren nog?' Lach ik zacht. Ik ga op de andere bank zitten en Perrie kijkt mij strak aan. Ik kijk snel de andere kant op 'ik wou kijken of je last had van een kater' zegt hij extreem lief. Ik zucht diep 'je had me ook gewoon kunnen bellen' mompel ik. Hij knikt 'Maud!' Roept Perrie. 'Wat?' Vraag ik. Ze zucht 'ik laat jullie wel alleen' en ze staat op. Mijn ogen worden groot 'nee!' Roep ik bang. Ze kijkt mij niet begrijpend aan 'het is niet nodig' zeg ik meteen. Ze fronst 'gaat alles goed Maud?' En ze komt naast me staan. Ik slik en kijk naar Bradley. Hij kijkt mij strak aan en ik bijt op mijn lip. 'Niks' zeg ik enkel. 'Weet je dat heel zeker?' Vraagt ze. Ik knik zonder haar aan te kijken. 'Oké' zucht ze. 'Ik ben er zo weer' en ze loopt de woonkamer uit. Ik zucht diep en Bradley staat op. Mijn ogen worden groot en hij komt naast mij zitten. Ik schuif meteen een stuk op 'geen zorgen, ik ga je niks doen' en hij wilt mijn hand vast pakken. Ik trek meteen mijn hand weg en kijk strak voor mij uit. 'Luister, het had nooit mogen gebeuren' zegt hij zacht. Ik slik en geef geen antwoord. 'Maud, ik geef om je. Ik kon gewoon mijn emoties niet onder controle houden' fluistert hij. Ik staar naar de grond en hij pakt mijn hand vast. Tranen rollen over mijn wangen. 'Maud alsjeblieft, zeg wat' zegt hij zacht. 'Je moet gaan' zeg ik enkel. 'Maud' zegt hij opnieuw. Ik schud mijn hoofd 'ga alsjeblieft' en ik kijk hem aan. Hij kijkt mij aan en ik trek mijn hand los. Er rollen steeds meer tranen over mijn wangen 'ga weg en ik wil je nooit meer zien' sis ik. 'Maud kom op' fluistert hij. 'Ga weg' huil ik. Hij zucht diep en hij knikt dan. Hij staat op en draait zich nog een keer om naar mij. Ik kijk hem niet aan en kijk weer voor me. 'Weet wel dat ik voor je ga vechten' zegt hij zacht. Ik slik en geef geen antwoord. Hij loopt de woonkamer uit en even later hoor ik Perrie. 'Waarom ga je weg?' Hoor ik haar vragen. 'Ze wil even alleen zijn' hoor ik hem antwoorden. Even later gaat de voordeur open en valt hij weer dicht. Perrie komt de woonkamer binnen lopen 'wat was dat?' Vraagt ze. Ik sta op 'hij is naar huis' antwoord ik simpel. Ik wil langs haar lopen maar ze houdt me tegen. 'Waarom? Wil je niet bij hem zijn?' Vraagt ze. 'Het is uit' en ik trek me los uit haar greep. Ik loop de woonkamer uit 'ja maar waarom?' Vraagt ze. 'Gewoon' en ik ren de trap op. Ik loop mijn slaapkamer binnen en gooi de deur dicht. Ik laat me op het bed vallen en de tranen rollen over mijn wangen. Harde snikken verlaten mijn lippen en de beelden van gister avond schieten langs mij. Ik knijp strak mijn ogen dicht en ik begin hard te huilen. Er wordt geklopt op mijn deur 'wat?' Huil ik. Ik hoor dat de deur open gaat en dan weer dicht. Ik verneem dat ze bij mij op bed kom zitten en ik blijf op mijn buik liggen. Ze gaat met haar hand door mijn haren heen 'wat is er toch aan de hand?' Vraagt ze zacht. Ik ga op mijn zij liggen en kijk haar aan. Ik bijt op mijn lip en er rollen steeds meer tranen over mijn wangen. 'Vertel het me' fluistert ze. Ik schud mijn hoofd en ze komt naast mij liggen. Ze trekt me tegen haar aan en ik leg mijn hoofd op haar borst. Ze slaat haar armen over elkaar heen en ik sla mijn armen om haar middel. Ik sluit mijn ogen en kan het niet meer tegen houden. Ik begin hard te huilen en ze wrijft met haar hand over mijn rug. 'Shhh' fluistert ze. Steeds meer tranen komen er en harde snikken verlaten mijn mond. 'Ik ben bij je' fluistert ze.

My real family ~ EdwardsWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu