My real family ~ Edwards

Hoofdstuk 63

Perrie pov
Ik schrik wakker en schiet omhoog. Ik kijk de kamer rond en zucht opgelucht. Ik kijk op mijn wekker en zie dat het nog maar 8 uur is. Ik zucht diep en ga weer liggen. Ik staar naar het plafond en opnieuw verlaat er een zucht mijn lippen. Mijn gedachten gaan weer naar Maud. Er is iets met haar aan de hand, maar ze wil het niet vertellen. Ze zegt dat het gewoon goed gaat maar ik merk aan alles dat het niet goed gaat. Het is uit met Bradley maar dat kan niet de enige reden zijn. Ik verneem aan mijn zusje als er iets is. Alleen zo jammer dat ze er niet over wilt praten. Ik hoop dat Rose het wel weet anders praat ze er met helemaal niemand over. En dan kropt ze alles op. Ik bijt op mijn lip en bedenk hoe ik het uit Maud kan krijgen. Maar misschien moet ik eerst iets bedenken om haar af te leiden. Zodat ze even haar gedachtes kan verzetten. Dan hoeft ze er niet elke keer aan te denken.

Ik open opnieuw mijn ogen door het zonlicht wat in mijn ogen schijnt. Ik knipper een paar keer en begin me dan uit te rekken. Ik gaap een keer en kijk op mijn wekker. Het is 10 uur en dat vind ik een prima tijd om op te staan. Ik sla de dekens van me af en sta op. Ik strompel de kamer uit en loop dan naar beneden. Ik tref Maud aan op de bank 'goedemorgen' zeg ik. Ze kijkt mijn kant op 'goedemorgen' zegt ze terug. Ik glimlach en loop naar haar toe. Ik geef haar een knuffel 'lekker geslapen?' Vraag ik. Ze zet een glimlach op en knikt. Ik zucht diep want ik weet dat ze niet de waarheid spreekt. Maar goed, ik laat het voor even bij. 'En jij?' Vraagt ze. Ik knik 'ja ook wel' glimlach ik. Ze knikt en ik loop naar de keuken. 'Wil je ook nog wat te drinken?' Vraag ik. 'Ik heb nog' antwoord ze. Ik knik en schenk wat te drinken in voor me zelf. Daarna loop ik weer terug en ga naast Maud zitten. Ik neem een slok en zet de beker weer neer op tafel. 'Ik heb een leuk plan voor vandaag' zeg ik vrolijk. Ze fronst 'wat heb je bedacht?' Vraagt ze. Ik grijns 'dat is dus een verassing' zeg ik. Ze zucht en rolt haar ogen. 'Je weet dat ik niet van verassingen houd' zucht ze. Ik grinnik 'weet ik, dat is de reden dat ik het juist doe' zeg ik met een brede grijns. Opnieuw rolt ze haar ogen en ik grinnik. 'Zullen we maar gaan ontbijten?' Stelt ze voor. Ik schud mijn hoofd 'we gaan zo iets anders doen' zeg ik vast besloten. Ze fronst 'maar we moeten toch ontbijten?' Vraagt ze niet begrijpend. Ik grinnik 'we gaan ons zo gereed maken en dan gelijk weg' grinnik ik. Nog steeds kijkt ze met niet begrijpend aan en ik begin zacht te lachen. Ik pak weer mijn drinken en neem een aantal slokken. Ze geeft me een vreemde blik en ik grinnik. Ik drink mijn drinken op en sta op. 'Kom we gaan ons gereed maken' zeg ik opgewekt. 'Uhh oké?' Zegt ze niet begrijpend. Ik kan het niet laten om zacht te lachen. Maud loopt achter mij aan naar boven en ze verdwijnt in haar kamer. Ik glimlach kleintjes en loop door naar mijn kamer.

Al snel zitten we in de auto en ik begin te rijden. 'Nog steeds vraag ik mij af waar we heen gaan' mompelt Maud. Ik glimlach 'dat zie je straks' antwoord ik. Ik zie via mijn ooghoeken dat ze haar ogen rolt. Ik grinnik en richt me weer op de weg. Maud leunt met haar hoofd tegen het raam en ze staart naar buiten. Ik glimlach kleintjes en zucht onhoorbaar. Ik kijk kort richting Maud maar ze heeft het niet door. Ze blijft naar buiten staren en ik slik. Dan let ik weer op de weg 'we zijn er zo' zeg ik. 'Okey' mompelt ze terug. Ik knik en zet de radio wat harder. Ik zing zachtjes mee en dan hoor ik Maud haar stem ook. Ik glimlach en geniet van haar stem. Ze kan zo prachtig zingen en ze heeft het zelf niet eens door. Onze stemmen klinken door de auto en ik glimlach. Om eerlijk te zijn klinken onze stemmen samen best wel goed. Ik zet de radio weer wat zachter en Maud kijkt mij niet begrijpend aan. 'We zouden samen een nummer moeten maken' zeg ik meteen. Ze fronst 'wat?' En ze lacht zacht. 'Maud, onze stemmen samen klinkt geweldig!' Roep ik vrolijk. Ze begint te lachen 'Pez, jouw stem is mooi ja. Maar dat van mij klinkt nergens naar' antwoord ze. Ik zucht diep en rol mijn ogen. 'Geloof me, je kan prachtig zingen. En onze stemmen samen is echt mooi' ik kijk haar kort aan. Ze zucht diep en zakt onderuit. Ik tik haar been aan 'we hebben het er later wel over' glimlach ik. Ik knik en sla rechtsaf bij het stoplicht.