My real family ~ Edwards

Hoofdstuk 64

Perrie pov
We lopen door de winkel straten van London. Ik kijk naar Maud en ik zie dat ze al een stuk rustiger is. Ik neem opgelucht adem en kijk weer voor me. Toch vraag ik mij nog steeds af wat er aan de hand is. Ze verzwijgt iets voor me, dat weet ik gewoon. Maar wat het is, dat weet ik dus niet. 'Zullen we hier heen gaan?' Maud wijst naar een kleding winkel. Ik glimlach en knik. We lopen de winkel binnen en we lopen meteen langs een aantal kleding rekken. Maud bekijkt de truien en ik glimlach. Ik kom naast haar staan 'je weet dat we richting de zomer gaan?' Vraag ik lachend. Ze kijkt me zuur aan 'shut up' mompelt ze. Ik grinnik en kijk met haar mee. 'En toch kijk jij ook naar de truien?' Merkt ze op. Ik rol mijn ogen 'ik doe gewoon met jou mee' zeg ik bij de hand. Ze grinnikt en rolt nu haar ogen. Ik glimlach 'en we moeten er nog een paar hebben voor tijdens de tour' zeg ik. Ze kijkt me aan 'hebben we daar niet genoeg truien voor?' Vraagt ze. Ik schud mijn hoofd 'Nope, je kunt nooit teveel truien hebben' grijns ik. Ze grinnikt en schud haar hoofd. 'Trouwens, als je dat vind waarom kijk je dan tussen de truien?' Vraag ik grijnzend. Ze zucht diep 'jeez Pez doe niet zo bet weterig' mompelt ze. Ik schiet in de lach en andere mensen kijken mij raar aan. Ik wordt zo rood als een tomaat en stop meteen met lachen. Maud grinnikt en schudt haar hoofd. Ik kijk haar zuur aan en kijk snel weer tussen de hoodies.

Even later lopen we de winkel uit 'jammer dat we niks hebben gevonden' zucht ik. Maud lacht zacht en ik kijk haar fronsend aan. 'Kijk hoeveel kleding jij hebt!' Roept ze. Ik rol mijn ogen 'nou en, je kan nooit genoeg kleding hebben' zeg ik betweterig. Ze rolt haar ogen en schiet kort in de lach. 'Zullen we daar heen gaan?' Stelt Maud voor. Ze wijst een winkel aan en ik knik. 'Is goed' glimlach ik. Ze knikt en lopen richting de winkel. We stappen naar binnen en lopen gelijk naar de korting.

Na even gewinkeld te hebben zitten we nu op een terrasje. Ik neem een slok van mijn cola en kijk rond. Er lopen allerlei mensen langs en ik bekijk ze allemaal. Er lopen een aantal stelletjes langs en ik glimlach. Ik hoor Maud zuchten en ik kijk haar kant op. 'Wat is er aan de hand?' Vraag ik. Ze zucht opnieuw 'ik moet volgende week paar uur eerder beginnen met werk' mompelt ze. Ik glimlach kleintjes 'het is wel meer geld wat je dan verdient' zeg ik. Ze knikt 'dat wel, maar het is best wel een lange dag' verzucht ze. Ik knik 'van hoelaat tot hoelaat dan?' Vraag ik. 'Van 9 tot 6 zucht ze' mijn mond zakt open. 'My god, wat lang' mompel ik. Ze knikt en zucht diep. 'Mag je wel eens zo lang werken?' Vraag ik. Ze knikt 'ja volgensmij wel' antwoord ze. Ik knik en ze neemt een slok van haar drinken. Maud haar mobiel gaat af en ze krijgt een appje. Ze pakt haar mobiel en leest het berichtje. Ik glimlach kleintjes en ik hoor ineens wat gegil. Ik frons en kijk die kant op. Ik zie in de verte twee tienermeisjes staan en ze wijzen mijn kant op. Ik grinnik en zwaai vrolijk naar de meisjes. Ze kijken elkaar aan met grote ogen. Ik sein dat ze deze kant op moeten komen en ze lopen met een rood hoofd deze kant op. Ik sta op 'Hey meiden' zeg ik vrolijk. 'Hey' zeggen ze verlegen. Ik glimlach 'hoe is het met jullie?' Vraag ik geïnteresseerd. Ze knikken 'goed' zeggen ze zacht. Ik glimlach 'mag ik jullie een knuffel geven?' Vraag ik. Ze knikken en ik geef ze allebei een knuffel. 'Mogen we met je op de foto?' Vraagt er een. Ik glimlach breed en knik. 'Tuurlijk' antwoord ik enthousiast. Ik draai me om naar Maud 'Maud, wil jij misschien een foto maken?' Vraag ik. Ze knikt en legt haar mobiel aan de kant. Ze staat op en loopt deze kant op. Ze neemt de mobiel over van een van de meiden. Ik ga tussen hun ik staan en sla mijn armen om hun heen. 'Lachen!' Roept Maud vrolijk. We lachen alle drie en Maud maakt de foto. 'Hij is klaar!' Roept ze. We laten elkaar los en Maud geeft de mobiel weer terug. 'Dankjewel!' Roepen de twee meiden. Ik glimlach en ze lopen weer weg. Ik grinnik en ga weer tegenover Maud zitten. Ik neem een slok van mijn cola 'echt lief' merkt Maud op. Ik knik vrolijk en Maud neemt ook een slok van haar drinken. Ze zet haar glas weer neer op tafel en dan ineens worden haar ogen groot. Ze trekt wit weg en ik frons. Ze zakt onderuit en probeert zich te verstoppen. 'Wat heb jij?' Vraag ik. Ze legt haar vinger op haar mond als teken dat ik stil moet zijn. Ik kijk haar niet begrijpend aan en kijk rond. Maar ik zie niemand die ik ken. 'Wat is er nou?' Vraag ik opnieuw. Ze schud haar hoofd en kijk de kant op waar zij heen kijkt. Daar zie ik Bradley en ik frons. Dan merkt hij mij op 'shit' mompel ik. Ik kijk snel weg maar het is te laat. Bradley loopt deze kant op en Maud bijt op haar lip. Bradley komt bij ons staan 'jullie ook gezellig in het centrum?' Vraagt hij. Ik knik 'ja jij ook zie ik?' Vraag ik. Hij knikt enthousiast en komt dichter bij Maud staan. Hij legt zijn hand op haar schouder neer 'hoe is het?' En hij komt aardig dichtbij met zijn gezicht. Ik zie dat ze nog witter wordt en haar ogen worden groter. Ik frons en Maud antwoord wat afwezig op Bradley. 'Maar we waren net in een persoonlijk gesprek' merk ik op. Bradley kijkt mij aan en laat Maud los. 'Ohh sorry' lacht hij. Ik schud mijn hoofd 'het is niet erg' zeg ik. Hij knikt 'dan spreek ik jullie nog wel een keer' zegt hij vrolijk. Ik glimlach terug en knik. Hij knikt nog naar ons en loopt dan weg. Ik kijk hem na en richt me dan meteen op Maud. 'Gaat het wel?' Vraag ik bezorgd. Ze antwoord niet en ik zie tranen in haar ogen ontstaan. 'Maud?' Vraag ik nog een keer. 'Kunnen we naar huis?' Vraagt ze meteen. 'Tuurlijk' antwoord ik. Ze knikt dankbaar en staat op 'ik ga even betalen ja?' Vraag ik. Ze knikt en ik sta op. Ik loop naar binnen en loop naar de kassa.