My real family ~ Edwards

Hoofdstuk 56

Sorry dat het lang duurde voordat er een nieuw deel online kwam... door alle drukte van werk etc ben ik het helemaal vergeten ❤️❤️

Maud pov
Ik zit samen met Jade en Perrie in de ontbijt zaal. Vandaag gaan we weer naar huis. Ik neem een hap van mijn croissantje en kijk ondertussen de ontbijtzaal rond. Jade en Perrie zijn druk in gesprek maar ik volg het niet. 'Ik ben echt moe' mompelt Perrie. Jade schud lachend haar hoofd en Perrie kijkt haar niet begrijpend aan. 'Ik heb je de hele nacht horen snurken' grinnikt Jade. Perrie rolt haar ogen 'heel grappig Jadey' zegt ze. Ik grinnik en eet rustig verder. 'Het is toch zo?' Lacht Jade. Perrie kijkt haar zuur aan en geeft geen antwoord. Ze begint ook verder te eten en Jade blijft haar aan kijken. Perrie kijkt haar ook aan terwijl ze verder eet. 'Gewoon geen antwoord?' Vraagt Jade. Opnieuw zegt Perrie niks en eet haar mond leeg. Ik kijk stil toe naar de meiden. 'Jesus' en Jade begint ook te eten. Perrie fronst 'wat is er mis?' Vraagt Perrie niet begrijpend. Jade eet haar mond leeg en begint dan te praten. 'Je negeert me gewoon en zegt helemaal niks' zegt ze geïrriteerd. Perrie lacht schamper 'serieus, is dat het?' Vraagt ze. Jade rolt haar ogen 'je had toch gewoon kunnen antwoorden?' Vraagt ze lichtelijk geïrriteerd. 'Jade, ik was aan het eten!' Roept ze. Ik slik mijn eten door en kijk de meiden niet begrijpend aan. 'Daarvoor reageerde je ook al niet!' Roept Jade nu. Perrie zucht diep 'gaan we hier serieus ruzie om zitten maken?' Mompelt Perrie. Nu zucht Jade en zegt niks. Ze kijkt haar aan en begint dan te eten. 'Meen je dat? Gaan we kinderachtig doen?' Zegt Perrie boos. Jade haalt haar schouders op en eet rustig door. 'Hier heb ik echt geen zin in' mompelt Perrie. Ze staat op en loopt de zaal uit. Ik kijk haar na en kijk dan naar Jade. Die haar eten aan de kant legt en voor zich uit staart. Ik bijt op mijn lip 'gaat het?' Vraag ik dan maar. Ze kijkt me aan en knikt 'tuurlijk' zegt ze zacht. Maar als ik in haar ogen kijk, zie ik dat het niet gaat. 'Zullen we maar naar de hotelkamer gaan?' Stel ik voor. Ze zucht diep maar knikt dan. 'Ja laten we dat maar doen' zucht ze. Ik knik en we staan beide op. We lopen de eetzaal uit 'ik loop naar mijn kamer toe om de spullen te pakken' zeg ik. Ze knikt en ik loop door naar mijn kamer. Ik draai me nog even om en ik zie dat ze hun kamer in loopt. Ik open de deur en stap mijn kamer binnen. Ik sluit de deur achter me en loop verder de kamer binnen. Met een zucht ga ik zitten op het bed. Ik pak mijn mobiel in de hoop dat ik nog een berichtje heb van Rose. Maar nee, geen enkel bericht van haar. Ik open ons gesprek en zucht diep. Ik wil wat typen maar mijn vingers komen niet in beweging. Ik bijt op mijn lip en een naar gevoel stroomt door mijn lichaam. Ik wil helemaal geen afstand van Rosé. De band die we samen hebben is zo bijzonder. En dat is nu gewoon weg. Alleen maar omdat we gekust hebben en Rosé gevoelens heeft. Om eerlijk te zijn weet ik niet eens wat ik voor haar voel. Ik zucht en staat naar het beeldscherm. Ik schrik op als ik gebeld wordt. Ik zie dat het Bradley is en ik slik even. Ik neem diep adem en neem dan op. 'Hey' zeg ik. Zijn vrolijke stem klinkt door de telefoon 'hey babe' zegt hij vrolijk. Ik glimlach maar voel me gelijk weer schuldig. 'Hoe is het daar?' Vraagt hij. 'Uh ja wel goed, we gaan zo naar huis' antwoord ik. 'Gelukkig, ik heb je gemist' zegt hij. Ik glimlach 'ik jou ook' zeg ik terug. Hij lacht even zacht 'hoe is het bij jou?' Vraag ik dan maar. 'Ja ook goed, ik ga zo wat met vrienden afspreken' zegt hij. Ik glimlach 'gezellig, veel plezier' zeg ik met een glimlach. 'Dankjewel' zegt hij vrolijk terug. 'Maar uh ik ga ophangen want ik moet me koffer even inpakken' zeg ik. 'Is goed lieverd' zegt hij lief. Ik trek een vies gezicht van de bijnaam. 'Ik spreek je nog wel' zegt hij. 'Ja ik app je wel' antwoord ik terug. 'Doegdoeg' zegt hij vrolijk. 'Doeg' en we hangen op. Ik zucht diep en gooi mijn telefoon aan de kant. Waarom kreeg ik zo'n naar gevoel bij de bijnaam die hij gaf? Hij is mijn vriend en dan moet ik daar vrolijk van worden. Maar dat wordt ik dus niet. Ik sta op en pak mijn koffer. Ik leg hem op het bed en pak mijn kleding. Ik stop alles in de koffer en ik begin ondertussen zacht te zingen.

Als ik alles heb gepakt besluit ik maar naar Jade en Perrie te gaan. Ik pak mijn jas en trek hem aan. Mijn mobiel doe ik in mijn broekzak en pak mijn koffer vast. Ik trek hem achter mij aan en loop de kamer uit. Ik sluit de deur achter mij en klop aan bij Jade en Perrie. Even later doet Perrie open en ik glimlach kleintjes. Ze glimlacht kleintjes terug en laat mij naar binnen. Ik hoor haar de deur sluiten en ik zet mijn koffer aan de kant. Jade merkt mij op 'hey Maud' zegt ze vrolijk. Perrie komt naast mij staan en kijkt geïrriteerd naar Jade. 'Hey' zeg ik terug. Ze glimlacht en Jade pakt haar koffer verder in. Ik kijk naar Perrie en weer naar Jade. Er is hier een bepaalde spanning. Ik bijt aan de binnenkant van mijn wang en kijk naar Perrie. Die mij net ook aankijkt 'kom we gaan even wat drinken halen' zegt ze. Ik knik en Jade kijkt ons aan. 'Tot zo' zegt Perrie. Ze pakt mijn hand vast en trekt mij de kamer uit. De deur valt dicht en we lopen door de gang heen naar de lift. Perrie drukt op de knop en wacht geduldig af. Ik zucht diep 'gaat alles goed?' Vraag ik. Ze zucht diep en gooit haar armen over elkaar heen. Ze schud haar hoofd 'nee we hebben ruzie' mompelt ze. 'Ja dat had ik door' merk ik op. Ze kijkt me boos aan 'sorry' zeg ik meteen. De liftdeuren gaan open en we stappen de lift in. Ze drukt op de knop van de begane grond. 'Het is oké' zegt ze met een kleine glimlach. Ik glimlach en ik voel dat de lift in beweging komt. 'Wil je er over praten?' Vraag ik. Ze zucht even 'het slaat werkelijk nergens op' geeft ze toe. Ik frons 'wat slaat nergens op?' Vraag ik. 'Waar we ruzie over hebben' mompelt ze. De liftdeuren gaan weer open en we stappen de lift uit. 'Ook nog over net in de ontbijtzaal?' Vraag ik. Ze knikt en lopen naar de uitgang van het hotel. 'Wacht, waar gaan we heen?' Vraag ik. 'Het winkeltje hier in de buurt' antwoord ze. Ik knik en we lopen het hotel uit. Meteen komen er fotografen op ons af en ik zucht diep. 'Kom' en Perrie pakt mijn hand stevig vast. We lopen richting de winkel en de fotografen lopen ons achteraan. Ik voel de flitsen en zucht diep.

We lopen het winkeltje binnen en we lopen gelijk door naar het drinken. Perrie kijkt twijfelend naar het drinken 'wat wil jij?' Vraagt ze. 'Gewoon water' antwoord ik. Ze knikt en ze pakt twee flesjes water. 'Kom' en ze wil richting de kassa lopen. 'En voor Jade dan?' Vraag ik. Ze zucht diep 'i dont care' mompelt ze. Ik rol mijn ogen 'kom op Pez' zeg ik. 'Nee kom' zegt ze geïrriteerd. Ik zucht diep en draai me even om naar het drinken. 'En jij waagt het niet om wat voor haar te kopen' zegt ze streng. Ik rol mijn ogen 'ik heb ook geen geld bij me' zeg ik betweterig. Ze knikt en loopt naar de kassa. Ik zucht en loop haar toch maar achterna. Ze betaald het drinken en dan lopen we de winkel uit. Dit keer zijn we geen fotografen en ik neem opgelucht adem. 'Toch vind ik dat je ook wat voor Jade mee moest nemen' zeg ik. Ze zucht 'Maud, houdt er nou over op' mompelt ze. Ik rol mijn ogen en we lopen zwijgend verder.

We lopen de hotelkamer weer binnen en ik sluit de deur achter mij. Ik zie Jade op het bed zitten en Perrie zet onze flesjes op het bureau. Ze gaat op de stoel zitten en ik rol mijn ogen. Ik kom naast Jade op het bed zitten. 'Wat hebben jullie meegenomen?' Vraagt Jade. Perrie kijkt haar kort aan maar geeft geen antwoord. Ik rol mijn ogen 'we hebben flesjes water meegenomen' zeg ik. Ze knikt 'Voor onderweg?' Vraagt ze. Ik knik en bijt even op mijn lip. 'Maar je kan die van mij wel pakken' zeg ik dan maar. Perrie kijkt mijn kant op en kijkt mij waarschuwend aan. Ik negeer het 'wat?' Vraagt Jade niet begrijpend. 'Er zijn er maar twee' zeg ik dan. 'Jezus, kies maar lekker Jade haar kant' mompelt Perrie. Ik zucht diep 'sorry hoor, maar jij bent degene die het kinderachtig aanpakt hoor!' Roep ik boos. Jade kijkt ons niet begrijpend aan 'Perrie heeft geen drinken voor jouw meegenomen' leg ik uit. 'Verklikker' mompelt Perrie. Ik rol mijn ogen 'meen je dit?' En Jade kijkt boos richting Perrie. Perrie kijkt haar uitdagend aan 'dus? Jij doet ook kinderachtig' mompelt ze. Jade rolt haar ogen 'Jezus Pez, dat het zover kan gaan' en ze staat op. Ze loopt naar de deur van de kamer 'wat ga je doen?' Vraagt Perrie. 'Voor mezelf drinken halen' en ze gooit hard de deur dicht. Perrie kijkt mij aan 'en bedankt' zegt ze boos. 'Oh, nu is het ineens mijn schuld?!' Roep ik. 'Sorry hoor, maar jij doet het! Niet ik!' En ik sta op. Ik pak de sleutel van mijn kamer 'wat ga je doen?' Vraagt Perrie. 'Naar mijn kamer' mompel ik. Ook ik laat de deur hard dicht vallen. Ik loop dan mijn kamer binnen en plof neer op het bed. Zonder dat ik het wil rollen er tranen over mijn wangen. Een harde snik verlaat mijn lippen en verberg mijn gezicht in het kussen. Ik schreeuw hard in het kussen en ga weer rechtop zitten. Ik pak het kussen vast en gooi het kwaad weg. 'Bitch' mompel ik tegen mezelf. Ik staar wat voor mezelf uit en zucht diep. Ik sta dan weer op en pak het kussen. Omdat ik weet dat dit niks helpt. Ik plof weer neer op het bed en zet de tv maar aan. Ik start de Netflix op en start een random film op.

Een paar uur later zitten we in het vliegtuig. Ik ben maar tussen Jade en Perrie in gaan zitten. Ook al heb ik nu ook ruzie met Perrie maar goed. Ze probeert steeds contact met me te zoeken maar ik negeer het. Ik heb er echt even geen zin in. Zij heeft wat fouts gedaan en ze geeft mij gewoon de schuld. Zo werkt het niet bij mij. Ik pak mijn Bluetooth oortjes en connect ze met mijn mobiel. Ik start Spotify en klik mijn afspeellijst aan. Ik laat de muziek afspelen en zet hem wat harder. Zodat ik niks mee krijg van om mij heen. Ik kijk naar Jade die doet alsof ze slaapt. Ik zie gewoon dat ze helemaal niet slaapt. Maar ze probeert contact met Perrie te vermijden. Ik zucht diep en staat wat voor mij uit. Het is best druk in het vliegtuig waar ik best slecht tegen kan. Daarom heb ik ook muziek op gedaan zodat ik er niks van mee krijg. Ik hoor vaag Perrie haar stem en ik houd een oordopje uit mijn oor. Ik kijk haar vragend aan 'dat ik er over wil praten' zegt ze. Ik zucht diep 'Pez, nu even niet' mompel ik. 'Maud kom op, ik wil het met je goed maken' zegt ze hoopvol. 'Oké prima' zucht ik. Ik disconnect mijn oordopjes en doe alles in mijn broekzak. 'Het spijt me oké' zegt ze zacht. Ik zucht 'ik had jou nooit de schuld moeten geven' zegt ze. Ik knik 'ik heb iets gedaan en je wou gewoon eerlijk zijn tegen Jade' ik knik opnieuw. 'En ik geef toe wat ik deed was best wel kinderachtig' zegt ze erachteraan. Ik knik 'best wel' zeg ik. Ze rolt haar ogen 'heel leuk Maud' mompelt ze. Ik grinnik 'wat? Het is toch zo' zeg ik plagend. Ze geeft een zachte duw 'je moet het gewoon goedmaken met Jade' fluister ik. Ze zucht diep 'ik weet het' fluistert ze terug. Ik knik 'komt goed, ga ik doen' zegt ze zacht. Ik knik goedkeurend en kijk even naar Jade. Die nog steeds haar ogen gesloten heeft en heb nog steeds het idee dat ze helemaal niet slaapt. Ik kijk weer naar Perrie en glimlach kleintjes. Ze glimlacht terug en leg mijn hoofd op haar schouder. Ik sluit mijn ogen en al snel val ik in slaap.

Ik ben naar Little mix geweest !! Ik was in Manchester en het was geweldig !! In een ander deel zou ik wel even video's en foto's delen 🥰. Ik wou mijn video's delen maar dat wil dus helaas niet..❤️