My real family ~ Edwards

Hoofdstuk 3

Maud pov
Perrie en ik lopen samen naar boven. 'Dit is dan jouw kamer' zegt ze vrolijk. Ze houdt de deur open en een mooie kamer komt tevoorschijn. De muren zijn mooi grijs en er staat een groot twee persoons bed. Ook staat er een mooi bureau 'mooi' zeg ik vrolijk. Ze giechelt vrolijk 'ja vindt je het leuk?' En we lopen de kamer verder in. Ik knik heftig 'ja is echt leuk!' zeg ik vrolijk. Ze giechelt en klapt vrolijk in haar handen. Ik grinnik 'maar als je iets wilt veranderen, moet je dat zeggen' glimlacht ze. Ik glimlach 'is niet nodig, de kamer is echt prachtig' zeg ik. Ze glimlacht dankbaar 'fijn om te horen' zegt ze vrolijk. Ik glimlach breed 'Ik ga alvast naar beneden, weet niet of jij alvast je spullen wilt uitpakken?' Vraagt ze. Ik knik 'ja doe ik nu wel, dan is dat gedaan' lach ik zacht. Ze grinnikt 'is goed, ik roep je wel als mam er is' glimlacht ze. Ik knik dankbaar en ze loopt de kamer uit. Ik kijk naar mijn bed waar de koffers op staan. Ik loop er naar toe en open een van de koffers. Dit is de koffer waar mijn kleding inzit. Ik pak al eerst mijn broeken eruit en loop naar de kledingkast. Ik open hem en hij is nog helemaal leeg. Logisch want mijn kleding ligt er nog niet in. Ik leg een stapel broeken bovenin neer en pak daarna de volgende stapel broeken.

Na een tijdje heb ik alles uitgepakt en loop daarna naar beneden. Perrie zit op de bank achter haar telefoon. Ze kijkt op en glimlacht breed. 'Hey, gelukt?' En ze legt haar telefoon weg. Ik knik en glimlach. 'Ja heb alles uitgepakt' zeg ik. Ze knikt tevreden en ik ga naast haar zitten. 'Moeten we nog wat dingen hebben?' Vraagt ze. Ik denk even na 'Uhmm' mompel ik. Ze lacht zacht 'heb je dingen voor school?' Vraagt ze. Ik knik 'ja schoolboeken moet dan nog' zeg ik. Ze knikt 'maar dat kan via de school natuurlijk' glimlacht ze. Ik knik 'maar verder heb je alles?' Vraagt ze. Ik knik en glimlach 'Ja heb alles verder' zeg ik vrolijk. Ze glimlacht breed 'mooi' zegt ze vrolijk. Ik knik instemmend en het is even stil. 'Wil je anders wat over jezelf vertellen?' Vraagt ze met een glimlach. Ik knik 'nou ik ben Maud en 17 jaar' lach ik zacht. 'Ik zit in het laatste jaar van het vmbo' glimlach ik. Ze knikt 'en daarna ga je nog een mbo opleiding doen?' Vraagt ze geïnteresseerd. Ik knik 'Ja denk ik wel' glimlach ik. Ze knikt 'en wat voor soort?' Vraagt ze weer. Ik haal mijn schouders op 'Nog geen idee' lach ik. Ze grinnikt 'ook wel een lastige keuze hoor' glimlacht ze. Ik knik instemmend 'klopt, is het ook' lach ik zacht. Ze grinnikt 'en wat zijn je hobby's?' Vraagt ze. Ik lach zacht 'Ik zing wel graag maar het klinkt niet goed' lach ik. Ze grinnikt 'ik bedoel het is niet zo goed als jouw stem' lach ik. Ze glimlacht 'je luistert naar mijn muziek?' Vraagt ze. Ik knik 'tuurlijk, jullie muziek is echt geweldig' zeg ik vrolijk. Ze giechelt 'dankje' zegt ze vrolijk. Ik glimlach 'maar ik weet zeker, dat jij ook goed kunt zingen' zegt ze met een brede glimlach. Ik lach zacht en schud mijn hoofd. 'Nee totaal niet' lach ik. Ze grinnikt 'dan wil ik je een keer horen zingen' grijnst ze. Ik wordt rood en lach 'komt nog wel' lach ik. Ze grinnikt 'vast wel' grijnst ze. Ik lach en dan gaat de deurbel. 'Ohh dat zou mam wel zijn' En ze staat op. Ik wordt rood en voel me zenuwachtig worden. Volgensmij ziet ze het 'het komt goed' glimlacht ze. Ik glimlach dankbaar en ze loopt richting de voordeur. Ik hoor haar praten en een andere vrouwelijke stem.

Een uur later zitten we nog met zijn drieën aan de grote tafel. Ik neem een slok van mijn cola 'dus je houdt ook van zingen?' Vraagt Debbie. Ik grinnik 'Ja dat wel maar het klinkt niet' lach ik. Ze grinnikt 'daar gaan we nog wel achter komen' En ze geeft een knipoog. Ik begin te lachen en Perrie lacht mee. Ik grinnik 'zullen we anders vanavond gaan uit eten?' Vraagt Debbie met een brede glimlach. Perrie kijkt mij vragend aan en ik knik. 'Is goed' en Perrie kijkt onze moeder vrolijk aan. Ze knikt enthausiast 'zou ik dan Johnie ook vragen?' Vraagt ze. Perrie knikt enthausiast 'die wil vast Maud heel graag ontmoeten' en ze kijkt mij aan met een grote glimlach. Ik glimlach terug en mam knikt heftig. 'Daarom leek het me ook gezellig' zegt ze vrolijk. Perrie grinnikt 'bel hem maar' zegt ze. Mam knikt 'dan bel ik hem nu' en ze staat op. Ze loopt met haar mobiel in haar handen naar de gang. Perrie kijkt mij vrolijk aan 'ik ben echt blij dat je er bent' glimlacht ze. Ik wordt rood en glimlach. 'Ik ook' zeg ik oprecht. Ze glimlacht breed 'alleen ik moet morgen naar de studio' mompelt ze. Ik knik 'wil je anders mee?' Vraagt ze. Ik frons 'weet je dat zeker?' Vraag ik. Ze knikt heftig 'zeker, ik denk dat je de meiden wel mag' grijnst ze. Ik grinnik 'dat denk ik ook wel' lach ik. Ze grinnikt en het is even stil. 'Vindt je het niet jammer dat Jesy eruit is?' Vraag ik voorzichtig. Ze knikt 'ja best wel, maar we accepteren haar keuze' glimlacht ze. Ik knik begrijpelijk 'ja snap ik' glimlach ik. 'We missen haar wel, maar goed het is niet anders' zucht ze. Ik glimlach met medeleven 'het komt wel goed' zeg ik met een kleine glimlach. Ze knikt instemmend 'zeker weten, want er komt weer nieuwe muziek aan' grijnst ze. Ik grinnik 'nu ben ik heel benieuwd' lach ik. Ze schiet kort in de lach 'Je hoort het wel' grijnst ze. Ik grinnik en mam komt weer de woonkamer binnen lopen. 'Hij wilt mee' glimlacht ze. Perrie en ik kijken elkaar aan en glimlachen breed. Mam komt weer bij ons zitten 'gezellig' zegt Perrie. Mam knikt heftig 'ja hij wilde je heel graag ontmoeten Maud' en mam kijkt me met een brede glimlach aan. Ik glimlach breed 'ik wil hem ook graag ontmoeten' zeg ik vrolijk. Ze glimlacht 'gelukkig, hij komt hier over een paar uurtjes' zegt ze. Ik knik 'dan ga ik alvast reserveren' zegt ze. We knikken en ze staat weer op. Ze loopt weer met haar mobiel naar de gang. 'Wordt gezellig' zegt Perrie. Ik knik heftig 'zeker weten' zeg ik vrolijk.