My real family ~ Edwards

Hoofdstuk 24

Jade pov
Perrie en ik komen aan in onze hotelkamer. 'Ga je maar douchen, ik heb zo een verassing' grijnst ze. Ik frons 'verassing?' Vraag ik. Ze glimlacht breed en knik heftig. 'Wat moet ik aandoen?' Vraag ik. Ze kijkt even bedenkelijk 'We gaan iets leuks doen, trek maar aan wat jij leuk vindt' glimlacht ze. Ik glimlach 'wat ga jij aandoen?' Vraag ik. Ze haalt haar schouders op 'ik denk een jurkje ofzo' zegt ze. Ik knik en kijk even tussen mijn kleding. Ik kies voor het strakke witte zomer jurkje. Ik pak ook schoon ondergoed en loop richting de badkamer. 'Dan ga ik me douchen' zeg ik. Perrie knikt 'is goed' antwoord ze. Ik glimlach en loop de badkamer in. Ik kleed me uit en zet de douche aan. Ik stap onder de warme stralen en geniet er meteen van. Toch vraag ik me af watvoor verassing Perrie heeft. Ondertussen was ik mijn haren en mijn lichaam. Ja oké, ik stond vanochtend ookal onder de douche. Maar ik ben de hele dag in het chloor geweest dus ja.

Een poosje later zitten Perrie en ik weer in de taxi. 'Ik ben echt benieuwd wat we gaan doen' mompel ik. Perrie giechelt 'is een verassing' zegt ze vrolijk. Ik rol mijn ogen 'je weet dat ik verassingen haat' fluister ik. Ze grijnst 'daarom doe ik het ook' zegt ze plagend. Ik geef haar een zachte duw en ze giechelt. Een warm gevoel stroomt door mijn lichaam. Haar been raakt zacht de mijne en ik glimlach. Het warme gevoel wordt nog erger en ik geniet er 100% van. We stoppen voor het stoplicht en ik kijk naar buiten.

We stoppen voor een gebouw en Perrie bedankt de taxi chauffeur. Ze betaald hem en ik wil uitstappen. 'Wacht!' roept Perrie. Ik frons en zucht diep. Ze stapt uit via de andere kant en ik wacht rustig af. Ze opent de deur 'sluit je ogen' zegt ze. Ik kijk haar droog aan 'serieus?' Vraag ik. 'Kom op Jade!' en ze kijkt me aan met een pruillip. Ik zucht en rol mijn ogen. Ik sluit mijn ogen en ik voel dat Perrie mijn handen vast houdt. Ik glimlach en ze helpt me de auto uit. We lopen wat naar voren en ik hoor de auro deur dicht vallen. Even later hoor ik een auto weg rijden. Dan voel ik twee handen op mijn schouder en ik schrik kort. 'Niet schrikken Jadey' fluistert Perrie in mijn oor. Kippenvel verspreid zich over mijn lichaam. Perrie giechelt wat nog meer kippenvel oplevert. 'Mag ik nu zien waar we zijn?' Vraag ik ongeduldig. Weer giechelt Perrie 'vooruit dan' geeft ze toe. Ik open mijn ogen en we staan voor een groot wit gebouw. 'Wat gaan we doen?' Vraag ik. Ze glimlacht en pakt mijn hand vast. 'Kom' zegt ze. We beginnen te lopen en gaan het gebouw in. We lopen door een lange witte gang en uiteindelijk komen we buiten aan. Bij een grote grot 'wow' mompel ik. 'Prachtig' mompelt Perrie. Ik glimlach en nu pas zie ik dat het een restaurant is 'wie had dat gedacht?' Mompel ik. 'Zag je niet he aan de buiten kant?' Grijnst Perrie. Ik schud mijn hoofd en ik grinnik. 'Dat zeker niet' lach ik. Ze glimlacht en er komt een ober op ons af. 'U had gereserveerd?' Vraagt hij vriendelijk. Perrie knikt 'Ja op Edwards' zegt ze vrolijk. Hij knikt en bekijkt wat op zijn mobiel. 'Tafel voor twee?' Vraagt hij. Perrie knikt 'top, volg mij maar' glimlacht hij. We glimlachen en lopen hem achterna. Ondertussen kijken we met open mond rond. Dit is zo prachtig! Ik had nooit gedacht dat dit er zo uit zo zien. 'Dit is jullie tafel' en hij schuift twee stoelen naar achteren bij de tafel. We bedanken hem en gaan zitten. 'Ik zou twee kaarten halen' zegt hij. We knikken en hij loopt er weer vandoor. Ik grinnik en kijk rond. 'Mooi hè?' Vraagt Perrie. Ik kijk haar aan en knik heftig. 'Echt prachtig!' roep ik vrolijk. Ze knikt enthausiast en de ober staat alweer bij ons. Hij legt voor ons allebei een kaart neer 'kan ik alvast wat voor jullie inschenken?' Vraagt hij. 'Doe mij maar een zoete witte wijn' glimlacht Perrie. Hij knikt en kijkt mij vragend aan 'Doe mij dat ook maar' glimlach ik. Hij knikt 'neem gerust uw tijd met de keuze maken' en hij seint naar kaart. 'Dank u wel' bedank ik hem. Hij glimlacht en loopt er weer vandoor. Ik glimlach en bekijk de kaart.

Perrie pov
Jade leest rustig in de kaart en ik glimlach. Mijn hart smelt om haar zo te zien. Ze geniet er 100% van en het geeft mij een warm gevoel. Plots kijkt ze mijn kant op en ik kijk snel de andere kant op. Ze giechelt en ik voel dat ik rood word. Waardoor ze nog meer giechelt. 'You're cute' zegt ze zacht. Ik glimlach dankbaar en onze ogen kruisen elkaar. 'Wat ga jij nemen?' Vraag ik om het onderwerp te veranderen. Ze grinnikt 'lasgane' grijnst ze. Ik rol mijn ogen 'had ik kunnen verwachten' en ik lach zacht. Ze grinnikt 'en jij?' Vraagt ze vrolijk. 'Pizza' glimlach ik breed. Ze grinnikt 'lekker' zegt ze. Ik knik en we leggen de kaarten weg. We kijken elkaar weer aan en ik verdrink in haar mooie ogen. 'Je bent prachtig' fluister ik. Ze begint te blozen en kijkt me lief aan. Ik glimlach 'ik meen het' zeg ik. 'Dat is lief Pez' zegt ze blozend. Ik glimlach en leg mijn hand op die van haar. Ik knipoog en ze schenkt me een lieve glimlach. Zo blijven we een paar minuten lang zitten. Dan komt de ober er weer aan en ik laat haar los. Ze glimlacht kleintjes 'hebben jullie een keuze kunnen maken?' Vraagt hij. Ik knik net zoals Jade. 'Doe mij maar de lasgane' zegt Jade. Hij knikt en schrijft het op. Dan kijkt hij vragend mijn kant op 'Doe mij maar een pizza salami' glimlach ik. Hij knikt en schrijft het op. 'Dan komt het er zo aan' zegt hij vriendelijk. We bedanken hem en hij pakt de kaarten. Dan loopt hij weer weg en Jade en ik kijken elkaar weer aan. Onze handen raken elkaar en het warme gevoel stroomt door mijn lichaam. Ik voel me nerveus worden en slik. Ik wil het haar vragen maar ik weet niet hoe. Ze kijkt me lief aan en ik voel dat ik bloos. Ze glimlacht van oor tot oor 'je bent echt een schat, weet je dat?' Zegt ze. Ik grinnik 'dat is lief Jadey' zeg ik zacht. Ze glimlacht en wrijft met haar duim over mijn hand. Ik kijk verlegen weg en ze giechelt. Ik geniet even van het moment en neem de tijd om na te denken. Ik wil het nu wel vragen maar straks zegt ze nee? Dan verpest ik de hele avond. Ik zucht onhoorbaar en weet even niet wat ik moet doen. Want aan de ene kant, het gaat nu zo goed tussen ons. Ik voel gewoon dat er iets speelt. Waarom zou ze dan nee zeggen? Maar aan de aan andere kant, straks beeld ik het me allemaal in. En speelt er helemaal niet wat ik denk.