My real family ~ Edwards

Hoofdstuk 43

Maud pov
Tevreden pak ik mijn cv uit de printer. Ik kijk naar het papier en knik. De meiden trekken alvast hun jas aan 'kom je Maud?' Vraagt Perrie. Ik knik en loop naar ze toe. Perrie neemt even het papier van mij over en kijk haar dankbaar aan. Ik pak mijn schoenen en ga op de trap zitten. Ik trek ze aan en ondertussen kijken de meiden mij aan. Ik kijk ze even aan 'is het interessant?' Vraag ik lachend. Ze knikken heftig en ik schud lachend mijn hoofd. Zodra ik mijn schoenen aan heb, sta ik op. Ik pak mijn jas van de kapstok en trek hem aan. Ik neem het papier weer aan en Perrie glimlacht. Ik glimlach terug en we lopen met zijn vieren naar buiten. Er zijn gelijk weer fotograven en ik zucht diep. Perrie pakt mijn arm gelijk vast en ik kijk haar dankbaar aan. We komen aan bij de auto van Jade 'ga jij maar voorin Leigh' zegt Perrie. Ze knikt en we stappen in.

We komen aan en Jade parkeert de auto. Ze zet de auto uit 'moeten we alle 3 meelopen?' Jade draait zich om. Ik schud mijn hoofd 'zal ik mee lopen?' Vraagt Perrie. Ik knik 'dan wachten wij wel hier' glimlacht Jade. Ik knik en stap uit. 'Succes!' Roepen ze nog in koor. 'Dankjewel' zeg ik. Perrie stapt ook uit en we gooien de deuren dicht. We lopen naar de ingang en stappen naar binnen. Het is best rustig binnen en ik kijk om me heen. Perrie wil naar de kassa lopen en ik blijf rustig staan. 'Kom' seint Perrie. Ik zucht diep en ze pakt mijn arm vast. Ze trekt me mee en ik werk mee. We wachten bij de kassa en al snel komt er een kassamedewerker. Hij kijkt ons vriendelijk aan 'waar kan ik jullie mee helpen?' Vraagt hij vrolijk. Ik sla dicht en Perrie kijkt mij aan. Ze knikt en ik knik ook. 'Ik uh wou graag solliciteren' zeg ik zacht. Hij glimlacht 'heb je je cv bij je?' Vraagt hij. Ik knik en overhandig mijn cv. Hij neemt hem dankbaar aan en leest hem door. 'Ik zou het bespreken en wie weet bellen we je' zegt hij. Ik knik en voel me opgelucht worden. 'Dank u wel' zeg ik vriendelijk. Hij knikt en lopen weer weg. We zeggen gedag en lopen naar buiten.

We stappen de auto weer in 'En?' Vraagt Jade. 'Hij zou het gaan bespreken' antwoord ik. Ze knikt goedkeurend 'dat is toch goed?' Zegt ze vrolijk. Ik knik met een glimlach 'zullen we gaan shoppen?' Vraagt Leigh ineens. We kijken haar alle 3 aan en beginnen dan ineens te lachen. 'Wat?' Vraagt ze verontwaardigd. 'Dat was heel random' Lacht Perrie. De kijkt ons zuur aan 'het is toch leuk?' Vraagt ze. 'Dat is het zeker' geeft Perrie toe. 'Dus?' Vraagt Leigh met een brede glimlach. 'Oke, we gaan shoppen' zegt Jade. 'Als de Edwards daar mee eens zijn?' En ze kijkt Perrie en mij vragend aan. We kijken elkaar aan en knikken dan heftig. Ze knikt goedkeurend 'here we go then' En ze start de auto.

We lopen een leuke kleding winkel binnen en lopen langs wat kleding rekken. Ik kijk tussen de leuke skinny jeans en zoek mijn maat. Ik zie een leuke zwarte skinny jean met een paar gaten erin. Ik zie dat mijn maat er tussen hangt en pak hem. Ik bekijk hem goed 'oeh die is leuk' zegt Perrie. Ik kijk haar aan en knik. 'Pas hem' dringt ze aan. Ik zucht diep en haal mijn schouders op. Ik wil hem weer terug hangen maar ze houdt me tegen. Ik kijk haar verbaasd aan 'je hebt meer broeken nodig Maud' zegt ze streng. Ik rol mijn ogen en ze pakt de broek van mij af. 'Ik houdt hem vast voor het geval dat je hem terug hangt' zegt ze streng. Ik rol mijn ogen 'mij best' geef ik toe. Ze knikt goedkeurend en we lopen weer verder. Ik loop richting Jade die bij een bij de hoodies kijkt. Ze merkt mij op en kijkt me met een glimlach aan. Ik glimlach terug en kijk ook tussen de hoodies. Via mijn ooghoeken zie ik dat Perrie en Leigh bij de andere broeken kijken. Ik richt me weer op de hoodies maar ik zie er niet echt een leuke tussen. 'Niet echt geweldig he?' Jade kijkt me aan. Ik schud mijn hoofd en we kijken tussen wat andere rekken. 'Maud!' roept Perrie ineens. Ze komt vrolijk naar mij toegelopen. Ik frons en ze heeft meerdere broeken in haar hand. 'Ja?' Vraag ik. 'Pas deze even' en ze legt ze in mij handen. 'Jezus zoveel?' En ik kijk naar de stapel kleding in mijn handen. Ze knikt 'je hebt broeken nodig' zegt ze simpel. Ik rol mijn ogen 'zoveel geld heb ik niet' fluister ik. Ze haalt haar schouders op 'die krijg je van mij' zegt ze. Ik schud mijn hoofd 'Pez, dat wil ik niet' zucht ik. 'Dan heb je pech' En ze duwt me richting de kleedhokjes. Ik zucht diep en kijk haar aan. 'Toe pas nou' sist ze. Ik rol mijn ogen en loop een kleedhokje naar binnen.