Yes,I like,you too?
"ဝမ်ရိပေါ်..."
"ရှိပါတယ်ဗျ..."
"ဝမ်ရိပေါ်က နံပါတ်စဥ် 8နော်"
"ဟုတ်ကဲ့ပါဗျ.."
"နောက် စုန့်ကျိရန်"
"ဟုတ်"
"စုန့်ကျိရန်က 9ပါ"
ကိုယ့်နံပါတ်ကိုယ်ရတဲ့အခါ နံပါတ်ကိုပါးစပ်ကနေ တတွတ်တွတ်ရွတ်ရင်း
မမေ့အောင် သတိထားရသည်။ မေ့တတ်လွန်းတဲ့အပြင် ရှက်ပြာရှက်ပြာနိုင်လှတဲ့ ကိုယ့်အကြောင်းကိုယ်သိတာမို့ သတိကိုအင်မတန်မှထားနေရပါသည်။
ဒီအလုပ်ဝင်မှ တကယ်အဆင်ပြေမည်ဖြစ်တာမို့ အလုပ်ရဖို့အရေးက သူ့အရေး။
ပါပါးက ဒီလကုန်လို့မှ အလုပ်တစ်ခုမှရမလာရင် အိမ်ပေါ်ကနေဆင်းလို့ပင် ရာဇသံထုတ်လာတာမို့ ဝမ်ရိပေါ် ဒီကိုမဖြစ်မနေရောက်လာခဲ့ခြင်းသာ။ သူ့ဘာသာသူဆို အိမ်မှာပဲ စာဖတ်ရင်းငြိမ်နေမှာ။
ယခုတော့ ဝမ်ရိပေါ်ရဲ့ဘဝဟာညအလား။ ရှည်လျားလွန်းတဲ့ လူအုပ်ကြီးကြားထဲပျင်းခြောက်ခြောက်နဲ့ထိုင်နေရတဲ့အပြင် ဒီအလုပ်မရရင် နောက်တစ်နေ့ နောက်တစ်နေရာဆီ နောက်တစ်ခေါက် ထပ်တန်းစီးရဦးမည်။ ထို့ကြောင့် လူအများကြီးကို ခေါ်မယ်ဆိုတဲ့ ဒီကုမ္ပဏီမှာပဲ အလုပ်တစ်ခါတည်းတန်းဝင်လို့ရဖို့ ဆုတောင်းရတာလည်းအသည်းအသန်ပါပဲ။
ရမှရ...သန့်ရှင်းရေးသမားပဲဖြစ်ဖြစ် မာလီပဲဖြစ်ဖြစ် ဝင်လုပ်ပစ်လိုက်မှာ။
ပါပါးပြောပုံအရဆို အလုပ်ရဖို့ကပဲ အဓိကမဟုတ်ပါလား။
အိမ်ပေါ်ကမဆင်းရရင်ကိုတော်ပါပြီ။ အိမ်ပေါ်ကသာဆင်းရရင် နေစရာနေရာကတကယ်မရှိတာမို့။
"ဟေ့...ဟေ့..."
"ဟင်?.."
တစ်ယောက်တည်းငြိမ်ငြိမ်ကလေးထိုင်တွေးနေတုန်း ဘေးနားမှလူက သူ့ကိုလက်တို့လာတာမို့ ထိုလူ့အားသူလှည့်ကြည့်လိုက်သည်။
"ဘာလဲဟင်?"
မေးလိုက်တော့ ထိုလူကထိုင်နေရာမှထလာရင်းသူ့ကိုငုံ့ကြည့်လာပြီး
YOU ARE READING
Yes,I like,you too?
FanfictionNo big plots :) UwU U>U Start _ 4.5.2021 End _ ? Cover credit to owner
