Yes,I like,you too?
'အန်ကယ်ရယ်...ဒီနေရာမှာအန်ကယ့်သားလေးလို့သာဖြည့်တွေးကြည့်နိုင်ခဲ့ရင်...အန်ကယ်ခွင့်လွှတ်လိမ့်မယ်မဟုတ်ဘူးလားဗျာ'
"ဝမ်ဝမ်...ဝမ်ဝမ်"
"အမ်...အင်း"
"လာလေ...အဆင်သင့်ဖြစ်ရင်"
ရှေ့မှမြင်ကွင်းကြီးတစ်ခုလုံးသည်အတိတ်မှလက်ရှိသို့ရုတ်ချည်းပြန်ရောက်လာခဲ့ခြင်းကြောင့် စိတ်ကူးထဲလင်းနေသောအပြင်ဘက်သည်လက်ရှိတွင်မှောင်ပိန်းနေသောအခန်းဖြစ်နေသည်။
ကုတင်စွန်း၌ကျုံ့ကျုံ့ကလေးထိုင်ရင်းငေးငိုင်နေခဲ့သောဝမ်ရိပေါ်သည် တံခါးဝမှနေ၍လာခေါ်သောဖန်ရှင်းအသံကိုကြားမှသတိပြန်ဝင်လာခဲ့သည်။ သို့သော်ခဏလောက်ယောင်ချာချာဖြစ်နေသေးသည်။ မျက်တောင်များအားအနည်းငယ်မျှတဖျတ်ဖျတ်ခတ်လိုက်ကာမှပစ္စုပန်သို့အတိအလင်းပြန်ရောက်နိုင်ခဲ့၏။
"လာလေ..."
"အော အင်း"
ဘေးတွင်ချထားသော သိုင်းလွယ်အိတ်အနက်ကလေးကိုဆွဲယူရင်းထတော့ ဖန်ရှင်းကပြုံးကာခေါင်းငြိမ့်ပြရင်းသူ့အလာအားစောင့်ကြိုနေ၏။ အနားသို့ရောက်သွားတဲ့အခါ သူ့ကိုဆွဲခေါ်ပြီး ရှေ့မှတတွတ်တွတ်ရွတ်ရင်းဦးဆောင်လေသည်။
"အန်တီက ရာမန်လုပ်ထားတာကွ...ခေါက်ဆွဲတွေကလည်းအလုံးကြီးတွေ ရှယ်ပဲ"
ဖန်ရှင်းကပျော်ရွှင်စွာဆိုရှာသည်။ သူပုံမှန်အတိုင်းပြန်ဖြစ်စေဖို့ကြိုးစားပေးနေမှန်းသိတာမို့ ရိပေါ်မှာလျစ်လျုရှုမနေနိုင်ဘဲထောက်ခံသည့်သဘောဖြင့်ခေါင်းညိမ့်ပြလိုက်ရသည်။ ဒီအတိုင်းငြိမ်နေမိရင် အားလုံးစိတ်ပူပြီးစိုးရိမ်ကြမှာကိုသူစိုးလို့ပါလေ။
သူ့အတွက်နဲ့မည့်သူ့ကိုမှစိတ်ဒုက္ခထပ်မရောက်စေချင်တော့တာကအမှန်သာဖြစ်သည်။ အပိုလူတစ်ယောက်လို အနှောက်အယှက်သာပေးတတ်တဲ့လူတစ်ယောက်ဖြစ်လိုခံစားချက်အားသူသာနားလည်ပါသည်။
YOU ARE READING
Yes,I like,you too?
FanfictionNo big plots :) UwU U>U Start _ 4.5.2021 End _ ? Cover credit to owner