Başı Yok Sonu Çok

Bölüm 79

Oy verdiysek ve yorum atmaya hazırsak iki gün arayla atılan bölümümüze hazır mıyızzzzz? Bence hazırız.

Sizleri çok çok seviyorum!!
Keyifli okumalaaar♡♡

♤♤

Her şey tahmin ettiğimden daha güzel gerçekleşiyordu. Bu mutluluk verici olsa da bir miktar ürkmediğimi söylesem yalan söylemiş olurdum çünkü benim Devran ile birlikteliğimiz önce öyle bir hayatım vardı ki, ne zaman başımı uzun ve çiçeklerle çevrili olduğunu gördüğüm, bildiğim bir yola uzatsam hep önüm kesilmişti. Ya annem tarafımdan geri püskürtülmüştüm ya da başka sebeplerden. Sonuç olarak hep hüsrana uğramıştım. İyi bir işim vardı ayrıca sağlıklıydım da ama dedim ya insan ailesi ile mutlu olmayınca bir tarafı hep eksik kalıyordu.

Ama o gelmişti.

Devran hep yanımda, yanı başımdaydı tabii de onu hayatıma almam ve bu defa hep çıkmaktan korktuğum ya da çıkamadığım yola birlikte çıkmaya karar vermek bambaşka bir durumdu. Eskiden gözlerimin önündeydi ama hayatımda değildi. Sonrasında Devran elimden tutmuş, beni cesaretlendirmişti. Önümüzde engellerin olacağı varsa da kökünden sökmüştü. Ben de boş durmamış Devran'ın ufak tefek kusurlarını düzeltmesinde ön ayak olmuştum. Birbirimizi kısa bir zaman gibi gözükse de aslında bir hayli terleten bir zaman diliminde bir ilişkiye, yuvaya hazır hale getirmiştik. İşte şimdi de yuvamızı şenlendiriyorduk.

Düşüncelerle boğuşurken belli etmekten çekinmeyerek gözlerimi direkt Devran'a diktim. Ben iki annemin arasında, Devran da çaprazımda tekli koltukta yayvan biçimde oturuyordu. Yüzünde dingin bir ifade vardı, babamların muhabbetini dinliyor ara ara da sohbete dahil oluyordu. Bizim tarafta ise çocukların haberi ile birlikte yapılacaklar konuşuluyordu. Yeliz ve Çiçek abla kendilerinde yapılan, memnun kaldıkları ve kalmadıkları detayları anlatıyorlardı. Annemler de üstüne kendi birikimlerini katınca sohbet uzuyordu da uzuyordu...

Devran o sırada kolunu sağ tarafında duran sehpaya uzattı ve eline çay bardağını alıp bir yudum aldı. Bardağı da yerine koymadan kavradı, dizinin üzerine yerleştirdi. Babamın "Devran," demesiyle birlikte yalnızca benim dikkatimi çekmediğini de anlamış oldum. "Efendim." Devran yerinde milim kıpırdamadan yalnızca gözlerini çevirerek babama baktı. Babamın gözleri kısılmıştı. Anlaşılan tıpkı bizi öğrendiği ilk zamanlarda yaptığı gibi Devran'a cephe almıştı. Buluşmaya yer arıyordu lâkin Devran'ın çok da umursadığı söylenemezdi. "Uykun mu var oğlum?"

Ah, şimdi anlamıştım. Şaka gibiydi ama bacaklarını aralayıp yayvan bir şekilde oturmasına takmıştı kafayı. Devran babamı uyuz edecek şekilde güldü. O da fark etti ama ölse de pozisyonunu değişmezdi. "Yok, gayet dinç hissediyorum kendimi," dedikten hemen sonra çay bardağını dudaklarına yasladı ve derin bir yudum aldı. Babamın gözleri seğirdi gibime geldi, seğirmemişse de çok bir zaman yoktu bence. Kendi kendime söylendi, sanırım sabır diliyordu.

Bu defa "Ne zaman gidiyorsun sen?" diye sordu. Babamın hemen yanındaki Kasım amca genizden gelen bir sesle güldü. Devran'ın da babamın da gözleri ona dönünce sanki öksürmüş gibi elini ağzına kapadı. "Siz bana bakmayın." Elini havada salladı. "Devam edin, güzel oluyor." Devran ve babam aynı anda göz devirdiler ve kaldıkları yerden birbirlerine bakmaya devam ettiler. "Yarın akşam ya da bir sonraki gün sabah çıkacağız."

Babam dilini damağına vurarak ardı ardına "Cık," diye sesler çıkardı. Aynı anda başını da sağa sola sallamayı ihmal etmedi tabii. "Çıkacağım," diyerek kendince düzeltti Devran'ı. "Aha." Bu defa konuşan annem olmuştu. Sanırım o da benim gibi babamları izliyordu. "Kılıçlar çekildi. Bakalım kim kazanacak." Sözleriyle birlikte bizim tarafta bir sessizlik oldu, erkekleri izlemeye koyulduk. Annem dirseğiyle beni dürttü ama gözleri en sevdiği dizinin sezon finalini izler gibi babamlardaydı. "İlk rauntu Devran kazanmış, seninle evlenmişti. Bakalım bu eli kim alacak." İstemsizce güldüm. İç çamaşırı bakmak için Devran'dan kaçtığımız gün annemin dizilere kendini fazlaca kaptırmış olduğunu anlamıştım zaten de şimdi de gündelik dizilerden rekabetin olduğu programlara terfi ettiğini anlamış oldum.