Başı Yok Sonu Çok

Bölüm 80

Hey! Ben geldim ve sizi çok özledim♡ Nasılsınız, nasıl gidiyor?

Bölüme geçmeden önce yanlış anlamayın, dilenci değilim ama alırım bir oyunuzu. Ha ben yorum da yaparım derseniz o da olur. Severiz♡♡

Oyları verdiğimize göre keyifli okumalaaar

♤♤

Omuzumdan sıyrılan geceliğimin askısını düzeltme zahmetine girmeden lavabodan çıktım ve koridorda kimsenin olmamasının verdiği rahatlıkla odaya girdim. Saat henüz altı buçuktu, bu saatte ev halkının geneli uykuda olurdu ama Kasım baba erken uyanmayı seven bir adamdı. Önlemimi alıyordum ki zaten Kasım baba bu konuda çok dikkatliydi. Biz buradayken salona girerken bile bir şekilde geldiğinin habercisi olan bir ses çıkarırdı. Genel olarak evde onun gelmesinden rahatsız olacak bir pozisyonda ya da açık kıyafet zaten giyinmiyordum ama alışkanlık haline hetirdiği bu ince davranış kesinlikle taktir edilesiydi. Yine de ara ara bunun rahatlığı ile dikkatsiz davranmıyorum desem yalan olurdu. Misal bu sabah, geceliğimin üzerine sabahlığımı bile almadan her sabah yaptığım şeyi yapmış, tuvaleti kullanmıştım.

Odanın kapısını ardımdan kapatırken son derece dikkatliydim. Gürültü yapıp Devran'ın uyanmasını istemiyordum çünkü gece zaten geç uyumuştu. Duştan sonra sanki dakikalar önce birbirimize yükselmemişiz gibi oturmuş mandalina eşliğinde hem sohbet etmiş hem de dizi izlemiştik. Kaliteli bir aktiviteydi.

Komodinin üzerinde duran su bardağından bir yudum su aldıktan sonra sırt üstü uzanmış adamın yanına kıvrıldım. Benden taraf olan kolu kendi karnının üzerindeyken ötekini dirseğinden kırmış yastığının altına sıkıştırmıştı. Son derece huzurlu duruyor, demeyi çok istesem de yüzünde düz bir ifade mevcuttu. Sanırım bunun nedenini biliyordum...

Alt dudağımı dişlerim arasına aldım ve kaçan uykumun biraz sonra geleceğinin bilinci ile dirseğim üzerinde doğrulup yüzüne ve bedenine daha dikkatli baktım. Üst kısmı çıplaktır, altında dizlerinin hizasında bir şort vardı. Pürüzsüz diyebileceğim göğsü hava henüz aydınlanmaya başlasa ve perdemiz çekili olsa da beni cezbediyor, gözlerimin önünde tabiri caizse parıldıyordu. Ne yalan söyleyeyim, yapılı vücudu beni daha fazla harlıyordu.

Yine kendimi çok şanslı hissettiğim bir anın içerisindeydim. Mükemmel bir adama sahiptim, üstelik ben ne kadar şanslıyım çocuklarımız da bir o kadar şanslıydı. Bu düşüncelerle boştaki elimi kendi karnının üzerine bıraktığı damarları belli olan elinin üzerine yerleştirdim. Onu uyandırmadan yavaş hareketlerle tenini okşadım ama elim rahat duramayarak karın kaslarına geçti.

Tüm suç elimindi.

Kesinlikle.

Elimin altındaki kıvrımlar beni neredeyse baştan çıkaracaktı ama buna engel olarak yeniden eline çıkardım ve bu defa elini kavrayarak karnından çektim. Göğsüne uzanabilmek için biraz uğraşmam gerekse de buna değmişti ve ben nihayetinde kendime uygun bir yer bulabilmiştim. Başımı usulca göğsüne yaslamak üzereydim ki Devran'ın içli bir soluk aldığını işittim. Uyanacak diye duraksadım ve kısa bir an nefes dahi almadım. Lâkin beklediğimin aksine Devran uyumaya devam etti ama eli ile beni sıkıca kavrayarak bedenine daha fazla bastırdı. Bunu uykusunda yapması beni derince gülümsedi ve kendimi kocaman gülümserken buldum. Kendimi huzurlu bir uykunu kollarına bir kez daha bırakmadan önce uzandım ve yeni uzamaya başlayan sakallarının arasına bir buse kondurdum. Gözlerimi kapadım ve saniyeler içerisinde beni etkisi altına alan uykuya teslim oldum. Son hissettiğim başımın üzerinde hissettiğim dudaklardı, gerisi karanlıktı.

♧

Ailemizle geçirdiğimiz sürenin ardından yaklaşık üç saat önce yola koyulmuştuk. Neyse ki daha fazla sorun çıkmadı, en azından benim için. Bu durum Devran için çok da geçerli olmadı çünkü Emre mandalinaların dilimleri kadar konuşmuş ve Devran'ın gittiğine gideceğine pişman olmasına sebep olmuştu. Konuşmanın arasında birden alakasızca "İşte insanın benim gibi amcasının olması da çok güzel bir şey," diye giriyordu lafa. Bunu benim yanımda yalnızca bir defa yapmış olsa da Devran'ı bıktırdığına adım kadar emindim.