Başı Yok Sonu Çok

Bölüm 51

Bölümün cinsel içerikli olduğunu belirttikten sonra içinde olduğumuz platforma küfürlerimi iletiyorum. Çünkü bölümün neredeyse yarısını iki defa yazmak zorunda kaldım...ha bir de en uzun bölümlerimizden biri^^

Sizleri çok çok seviyorum!!!
Keyifli okumalar!!!

♤♤

Alt dudağımı son defa içli içli öptükten sonra kapkara gözleri, beni günaha davet eden erotik tonda yükselen sesiyle "Acıktım," diye fısıldadı. Gözlerinin odak noktası dudaklarım, boynum, gerdanım ve dolgun göğüslerim olunca kast ettiği şeyin bedenim olduğunu net bir şekilde anladım. "Bende," diye fısıldadım kendi ıslaklığını bıraktığı alt dudağımı gözünün içine bakarak emerken. Gözleri dudaklarımın hareketlerini izlerken kısıldı. "Ben de acıktım. Hem de çok." Zihnimde benim ona dokunduğum ve onun bana dokunduğu anlar tıpkı bir film şeriti gibi geçerken benim de yemekten bahsediyor olmam imkansızdı.

İkimiz de arzu doluyduk ama yeri değildi. Devran başını aşağı yukarı sallayıp iki elini de yüzümün kenarlarına koydu ve alnıma dudaklarını sertçe bastırdı. Beni az evvel kalktığım sandalyeye yönlendirirken "Gel güzelim," diye fısıldadı. Sandalyeyi benim için çekti, otururken ellerimin de tıpkı bedenim gibi titrediğini fark ettim.

Kendisi de seri bir şekilde karşıma oturdu. "Teşekkür ederim," dedim gülleri elime alırken. Oldukça büyük olan buketi kucağıma alıp burnumu mis kokulu güllere daldırdım. "Çok güzeller." Dirseklerini masaya yaslayarak bana doğru eğildi, başını sol omuzuna yatırırken "Senin kadar değil," dedi. Bu gece ezbere bildiğim hareleri bir başka parlıyor bir başka bakıyordu sanki.

Bakışlarının yoğunluğu kalbimi sıcacık ve güven kokan avuçları arasına almış gibi hissettiriyordu. Yaşadığım duygu yoğunluğunun altında yanaklarım hafifçe kırmızılaştı. Gözlerimi kaçırmak ise kaçınılmaz bir sondu. Ömrümüzün geri kalanını birlikte geçireceğimizi biliyor olmam, bazı anlarda ondan utanmamı engelleyemiyordu. Utanç ile olan durumum eskisi gibi olmasa da tamamen de arınamamıştım, mümkün de değildi.

Derin bir nefes aldığını işitince yeniden baktım. Gözleri için konuşacak olursam, değişen bir şey yoktu. "Yemeğe geçelim mi?" diye sordu. Tüm yaşananlar bir yana, gerçekten acıkmıştım. Olumlu anlamda başımı salladım. "Olur." Aldığı cevapla birlikte elini havaya kaldırıp mekanın diğer ucuna baktı. Mutfak kapısının oradan az evvel bana gülleri uzatan takım elbiseli adam çıkıp bize doğru gelmeye başladı. Adam yanımıza gelirken Devran'a "Güllerimi nereye koyayım?" diye sordum.

Derince gülümsedi. O sırada adam da yanımıza varmıştı zaten. "Tebrik ederim Devran bey," bana döndü "Betül hanım." İkimiz de teşekkür ettik. "Ne alırdınız?" diye sordu. İsteklerimizi sıraladıktan sonra Devran'ın gözleri yeniden bana döndü. "Güllerini Salih beye ver de bizim için arabaya yerleştirsin." Koca demetten ayrılmak zor olsa da dediğini yaptım, yalnız kaldık.

Yemeklerimizi yedik, ellerimizi ve gözlerimizi ayırmadan uzun uzun sohbet ettik. Onun ile birlikteyken zaman kavramı silikleştiği için orada ne kadar durduk, bilemiyordum. Saat ilerledi, birlikte geçirdiğimiz saatler arttı ve ben ömrümün geri kalanı için ayrıca heyecanlanmaya başladım. Tatlılarımızın da sonuna gelince kalkacağımızı anladım. "Devran," diyerek söze girdim. biraz kararsız kalsam da konuşmanın devamını getirdim. "Biz Emre ile buranın en iyi gece kulüplerinden birinde randevu almıştık. Gecenin devamını orada getirelim mi?" Normal bir günde belki kabul ederdi ama içinde olduğumuz gün normal değildi. Tercih etmek istemiyor olabilirdi. Olumlu anlamda başını sallarken oturduğu yerden yavaşça ayaklandı.

Yanıma gelip sol elimi avucu içerisine alınca derince yutkundum. Sanki her temasımızda yüksek gerilim hattı misali etrafa çatırtılar yayıyorduk. Bir yangın çıkacaktı ve ikimiz de cayır cayır yanacaktık. Dile getirmiyorduk ya da aktif biçimde belli etmiyorduk ama bu gerilim git gide artıyordu. Birkaç kadeh alkol tüketmek bu gerilimin azalmasında yardımcı olabilirdi. Zaten ben de bu sebeple gece kulübünü teklif etmiştim.