Poezjo!
Naucz mnie Mistrzyni
Jeszcze tyle nie wiem
A wiem
że Ty nie zostawiasz ludzi w potrzebie
Nie.
Ty jedyna
Starzejesz się w naszych sercach
z godnością wina
Dorastasz coraz wierniejsza
Wyrastasz coraz piękniejsza
Nie opuszczasz nawet pozornie
O każdej porze smakujesz tak samo wybornie
Bardzo szybko się rozgaszczasz
Prawdziwym cudem nas namaszczasz
Oby nam razem
Wiele chwil uciekło
A teraz daj mi rękę
Pożegnajmy się z majem
Popatrz w przeszłość
Kiedyś moim życiem było piekło
Uczyniłaś je rajem
CZYTASZ
Niezgrabne Finezje Dnia Codziennego
PoetryWytoczę od razu grube działo Opowiem, jak to wszystko się stało: Coś mnie raz z Poezją wzięło Myślę: Będzie wielkie dzieło Ale tak na poważnie Podzielę się tu odważnie... Jejku, jejku, rety... Konkrety: Wiersz jeden - dodawany codziennie To na pewno...
