[Completed] Just Blame Me for being Blind in the Beginning (MM Translation)

Chapter 20

Hello, I'm back ❤
Unicode Font
20.

'စိတ်မပူပါနဲ့ ကိုယ် နောက်ကျရင် တစ်ယောက်ယောက်ကို အစုံတစ်ထောင်လောက် ဝယ်ခိုင်းလိုက်မယ်.'

Pei Yingမှာ အိပ်ရာပေါ် ရောက်နေပြီးဖြစ်ပေမဲ့ သူမမှာ ဘာလို့ ဒီလိုဖြစ်သွားရတာလဲဆိုတာ အခုထိ နားမလည်နေသေးပေ။

Song Nanchuanသည် သူရဲ့ပြင်းရှသော အနမ်းများဖြင့် သူမနှုတ်ခမ်းကို ပိတ်ထားဆဲဖြစ်ပြီး သူမ ထိုယောကျာ်းကို တွန်းချင်နေပေမဲ့ သူမမှာ သူ့လောက် အားမရှိနေပါ။

သူမ မိန်းမောနေတုန်း သူမသည် အသားကပ်ခြေအိတ်ရှည် ဆုတ်ဖြဲသံကို ကြားလိုက်သည်။ သူတို့နှစ်ဦး နမ်းကြရင်း သူတို့ခန္ဓာကိုယ်တွင်လည်း အဝတ်အစားများ နည်းသထက် နည်းလာတော့သည်။ အရေပြားချင်း ထိတွေ့နေသည့် ခံစားချက်သည် သူမကို စိတ်တက်ကြွစေပြီး Pei Yingမှာ သူမ ခန္ဓာကိုယ်ကို ဆွဲဆန့်လိုက်မိသည်။

Song Nanchuanသည် စိတ်ကျေနပ်သွားသောအခါ သူသည် သူမနှုတ်ခမ်းကို လွှတ်လိုက်ပြီး သေးငယ်ပြီး အရောင်စုံသော ဘူးလေးကို သူ့ရဲ့ ခေါင်းအုံးအောက်မှ ဆွဲထုတ်လိုက်သည်။ သူ ကွန်ဒုံး ထည့်လိုက်သည်ကို Pei Yingမှာ ရီဝေနေသော အကြည့်များဖြင့် ကြည့်နေမိသည်။ အမြင်အားဖြင့် လမ်းဆုံးရောက်သောအခါ သူမသည် ပြောလိုက်သည်၊ "စကားပြောမယ်လို့... ရှင် ပြောလိုက်တာမဟုတ်လား...?"

"အင်းလေ." Song Nanchuanသည် သူရဲ့ အောက်ပိုင်းခန္ဓာကိုယ်ကို နှိမ့်ချလိုက်ပြီး သူရဲ့ သွယ်လျသော လက်ချောင်းများမှာ သူမရဲ့ နက်မှောင်သော ဆံနွယ်များမှ နဖူးထိ ထိသွားသည်။ "စကားနဲ့ ပြောတာထက် ကိုယ့်ခန္ဓာကိုယ်ကနေ စကားပြောတာကို ပိုကြိုက်တယ်."

Pei Ying, "..."

သူမနှုတ်ခမ်းများမှာ Song Nanchuanရဲ့အနမ်းများကြောင့် နီရဲနေပြီးဖြစ်သည်။ သူတို့မှာ တစ်ခုခု ပြောချင်နေဟန် အနည်းငယ် ဖွင့်ဟနေသည်၊ Song Nanchuanမှာ ထိုအခွင့်အရေးကို အမိအရယူပြီး ပြင်းရှသောအနမ်းတစ်ခု ထပ်မံဖန်တီးလိုက်တော့သည်။

သူမရဲ့ ကျန်သော အဝတ်အစားများမှာလည်း ဖယ်ရှားခံလိုက်ရပြီး Song Nanchuanသည် သူမ အာရုံထွေပြားနေတာကို အခွင့်ကောင်းယူပြီး သူမ ခန္ဓာကိုယ်ထဲ ဝင်လိုက်တော့သည်။