just killed a woman, feeling good |MCYT one-shots|

sapnap [about those I loved]

Dream SMP AU

___________________

Życie męczyło go coraz bardziej. 

Stracił już wszystkich.

Czarnowłosy chłopak szedł spokojnie drewnianą ścieżką, w środku nocy, w dobrze znanym sobie kierunku w celu przejścia się. Mimo, że miał ochotę po prostu się rozpłakać szedł dzielnie i w szybkim nadanym przez siebie tempie. Westchnął cicho przerażony tym, jak jego życie się potoczyło.

Doskonale pamiętał gonitwy i zabawy, które towarzyszyły mu w dzieciństwie. Teraz jedyne przed czym ucieka to śmierć, a chowa - przed samotnością. Choć ta już dawno go dopadła. Jak widać w objęciach swoich ukochanych nie dał rady się schować.

Stracił ich. Pierwsze Alexa, z którym nie wie co się dzieje, a potem Karla, który unika go jak tylko może i w ogóle z nim nie rozmawia. To go boli. Przecież tak nie dawno byli szczęśliwi. A teraz został sam. Nawet własny ojciec porzucił go dla bezsensownego kultu jakiegoś czerwonego jaja, które jest w stanie wybić ich wszystkich. 

Stanął przed potężnym więzieniem. Wiedział i czuł doskonale, że jego, pożal się Boże, przyjaciel tam jest.

Pamiętał jak razem z nim i Georgem walczyli ze sobą drewnianymi mieczami i gdy podrośli polowali razem na zwierzynę leśną. Zawsze towarzyszył im uśmiech i szczery śmiech. Zawsze mogli na siebie liczyć. A teraz żadnego z nich nie ma. Co się z tym wszystkim do cholery stało? Od kiedy utracił ich wszystkich, a przy tym swoje szczęście? Przecież mieli być przyjaciółmi na zawsze, do cholery! Kiedy to wszystko się tak rozwaliło?

Jedna osobna łza popłynęła po jego policzku. Na tyle był sobie w stanie pozwolić, by opłakać obecną sytuację. Musi być silny bo kto wie kiedy nadejdzie kolejna wojna?

Jego życie było komedią pełną zwrotów akcji, nieśmiesznych żartów i bolesnych doświadczeń, a on grał główną role, otoczony duchami wspomnień o tych, których niegdyś kochał.

______________________

wiem, że to może trochę ssać (SORII), ale będę próbował popracować nad shotami po tej przerwie, co właśnie (mam nadzieje) się zakończyła

-julek