𝙻𝚘𝚟𝚎 𝙱𝚎𝚝𝚠𝚎𝚎𝚗 𝙲𝚄𝚁𝚂𝙴 🅽🅾︎🅼🅸🅽

Part - (3)

17ရာစုအလယ်ပိုင်းရှိခုနှစ်တစ်ခု
.........................................................

"နောက်ဆုံးသတိပေးချက် ဆိုးယောင်းတိုင်းပြည်ကနေပြီးတော့တပ်ဆုတ်ဖို့သတိပေးချင်ပါတယ် နယ်မြေစည်းမျဉ်းကိုကျော်တာနဲ့ပြန်လည်တိုက်ခိုက်ပါမယ်"

လေတွေကပြင်းထန်စွာတိုက်ခတ်နေပြီးတော့မြေပြင်ပေါ်မှာမတူညီတဲ့နိုင်ငံနှစ်နိုင်ငံက တိုက်ခိုက်ဖို့အတွက်အသင့်ပြင်အနေအထားနဲ့ရှိပြီးတော့လေထုကအေးစက်နေတယ်။

"တိုက်တော့!!!"

အော်သံတစ်ခုကကျယ်လောင်စွာထွက်လာပြီးတော့စစ်သား ရဲမက်တွေအားလုံးကအမြန်ပဲ စတင်အော်ဟစ်ကာစစ်တိုက်ကြပါတော့၏။

အလယ်မှာရပ်နေခဲ့တဲ့အရပ်ရှည်ရှည်ခန္ဒာကိုယ်လူတစ်ယောက်ကတော့နေရာမှာသာရပ်နေကာညွှန်ကြားနေပြီး သူ့အသံကအားလုံးကြားထဲမှာဟိန်းထွက်နေသည်။

လေထုထဲမှာသွေးရနံ့ကထင်းထွက်နေပြီးနယ်စပ်မှာနေကာ စစ်တိုက်နေတဲ့လူတစ်ယောက်အတွက်တော့ ဒါကသာမာန်ဖြစ်စဉ်တစ်ခုလိုပင် ပူပန်မှုမရှိပဲသူ့ရဲ့ဓားကိုကျွမ်းကျင်စွာအသုံးပြုရင်း လူတွေရဲ့အသက်ကိုနှုတ်ယူနေပါ၏။

တိုက်ပွဲကနောက်ဆုံးမှာတော့အဆုံးသတ်သွားခဲ့ပုံပေါက်ပြီးမနက်နေထွက်ထွက်ချင်းမှာ စတင်တိုက်ခိုက်ခဲ့တဲ့မရေတွက်နိုင်တဲ့လူအမြောက်အများက အခုညမှောင်နေတဲ့တိုက်ပွဲပြီးတဲ့အချိန်မှာတော့လူအနည်းငယ်သာကျန်ပါတော့သည်။

"ချက်ချင်းတိုင်းပြည်ကိုပြန်မယ်"

စစ်တိုက်ပြီးလို့ဒီညတော့စခန်းပြန်လျှင်မှောင်နေမှာကြောင့်ဒီမှာပဲရပ်နားမည်ဟုတွေးကာ နားရန်ပြင်နေသောရဲမက်တွေကိုအေးစက်စက်နဲ့ဩဇာညောင်းတဲ့စကားသံတစ်သံကဖောက်ထွင်းလိုက်တဲ့အခါရဲမက်တွေကအနည်းငယ်ပင်ပန်းနေသောအသံဖြင့်အမိန့်နာခံကြောင်းပြန်တင်ပြသံတို့ကပေါ်ပေါက်လာတယ်။

ကောင်းကင်ကြီးကမှောင်နေပြီးတော့လရဲ့အလင်းရောင်တစ်ခုသာတည်ရှိနေသောကြောင့် ပင်ပန်းနေတဲ့အသက်ရှူသံတွေလူတွေရဲ့လမ်းလျှောက်သံတွေနဲ့တိတ်ဆိတ်နေတဲ့ညအလယ်ဖြစ်ပါသည်။