𝙻𝚘𝚟𝚎 𝙱𝚎𝚝𝚠𝚎𝚎𝚗 𝙲𝚄𝚁𝚂𝙴 🅽🅾︎🅼🅸🅽

Part - (25)

"ဂျယ်နို အဆင်ပြေရဲ့လား!"

မြင်းပေါ်ကနေတန်းဆင်းလာကာဂျယ်နိုဆီကိုအမြန်ပြေးလာတဲ့ဝူး။ ဝူးကဂျယ်နိုဆီပြေးလာကာစိတ်ပူနေပေမယ့်လည်းဂျယ်နိုကောတ့ဂျယ်မင်းရဲ့မျက်နှာကိုသာကြည့်နေခဲ့သည်။

ဂျယ်မင်းရဲ့မျက်လုံးတွေကပိုပြီးမှေးကျလာတာကိုသတိထားမိတာကြောင့်ပါလာတဲ့သမားတော်ကိုအမြန်ပင်ခေါ်ကာ ဂျယ်မင်းကိုကြည့်စေသည်။

သမားတော်ရောက်လာကာဂျယ်မင်းကိုအနောက်လှည့်ပြီးဒဏ်ရာကိုကြည့်မယ်ပြုသော်လည်း ဂျယ်နိုရောဂျယ်မင်းရောသိပါ၏။ သွေးထွက်လွန်နေပြီ။

"သွေးထွက်လွန်နေပေမယ့်ချုပ်လိုက်ရင်အသက်ရှင်နိုင်ချေနဲနဲရှိပါတယ်"

"အသက်ရှင်နိုင်နှုန်းဘယ်လောက်လဲ"

"လေး...လေးပုံမှာတစ်ပုံ.."

ဂျယ်နိုကမျက်ရည်တွေဆက်လက်စီးကျနေဆဲဖြစ်ပြီးဘယ်တော့မှရပ်သွားမည့်ပုံလဲမပေါ်။ ဂျယ်နိုကဂျယ်မင်းရဲ့လက်ကိုလက်တစ်ဖက်ဖြင့်ကိုင်ကာသူ၏နှုတ်ခမ်းများဖြင့်ဖိကပ်ထားပါ၏။

ဂျယ်နိုရဲ့လက်တွေကတုန်ယင်နေကာပါးစပ်ကဘာမှန်းမသိတာတွေကိုတိုးတိုး တိုးတိုးဖြင့်တစ်စုံတစ်ခုကိုဆက်တိုက်ရေရွတ်နေသည်။ ဘဝဆိုးလှတဲ့ဂျယ်နိုရဲ့ငယ်ဘဝမှာတောင်ဒီလိုပြိုလဲတဲ့ပုံစံကိုတစ်ခါမှမတွေ့ခဲ့ဖူး။

"ကျနော်...မနာချင်.."

"ကိုယ်သိတယ်။ ကိုယ်မင်းကိုသမားတော်ကိုပေးမလုပ်ပါဘူး။ ကိုယ်သိတယ်။ မင်းကိုမနာကျင်စေရဘူး..."

ဂျယ်နိုကတုန်ရီနေတဲ့အသံတွေနဲ့ပြောလိုက်တော့ဂျယ်မင်းရဲ့မျက်နှာပေါ်မှာသေးငယ်တဲ့ အပြုံးတစ်ခုနဲ့မျက်ရည်တွေဝဲလာတာကိုသတိထားလိုက်မိပါ၏။

"ဘာလို့ငိုတာလဲ..."

ဂျယ်နိုကနောက်ဆုံးတော့လက်နှစ်ဖက်လုံးအားသွားပြီဖြစ်သည်။ ဂျယ်မင်းရဲ့သွေးထွက်လွန်နေသောနောက်ကျောကဒဏ်ရာကိုသမားတော်ကဖိပေးထားသည်လေ။