𝙻𝚘𝚟𝚎 𝙱𝚎𝚝𝚠𝚎𝚎𝚗 𝙲𝚄𝚁𝚂𝙴 🅽🅾︎🅼🅸🅽

Part - (50)

ဂျယ်မင်းရဲ့ခေါင်းတွေကကိုက်ခဲနေကာသူ့မျက်လုံးတွေကအလင်းရောင်ကြောင့် တင်းတင်းကြပ်ကြပ်မှိတ်ထားရင်းပဲမျက်စိရှေ့ကသူ့ကိုဖက်တွယ်ထားမိတယ်။

တစ်ဖက်လူကတစ်ခုခုကိုပြောနေလား၊ မပြောဘဲနဲ့ဒီတိုင်းပဲဂျယ်မင်းဖက်တာကိုငြိမ်ခံနေသလားဂျယ်မင်းမသိပါ။ သိဖို့ရာဂျယ်မင်းရဲ့ဝေဝါးကာဘာကိုမှသေချာမကြားရလောက်အောင် အူနေတဲ့နားကငြင်းဆန်သည်။

အတန်ငယ်ကြာတဲ့အထိဂျယ်မင်းတို့ကဒီလိုရှိနေခဲ့ပေမယ့်သိပ်မကြာခင်မှာပဲ ဂျယ်မင်းရဲ့အေးစက်တုန်ယင်နေတဲ့ကိုယ်လုံးလေးဟာနွေးထွေးမှုကိုခံစားလာရတယ်။

ဂျယ်နိုရဲ့လက်တွေကဂျယ်မင်းကိုပြန်ဖက်ပေးလာကာလက်တွေက သူ့ရဲ့ကျောကိုဖြည်းဖြည်းလေးပုတ်ပေးခြင်းနဲ့နှစ်သိမ့်ပေးနေရှာတယ်။

တစ်ဆစ်ဆစ်ကိုက်ခဲနေတဲ့ရင်ဘက်ဘယ်ဘက်ခြမ်းဟာဒီတစ်ခါတော့နာကျင်တာတွေသက်သာလာရပြီဖြစ်သည်။ တုန်လှုပ်နေတဲ့ကိုယ်လုံးလေးကတော့အခုတော့တဖြည်းဖြည်းနဲ့တည်ငြိမ်လို့။

ဂျယ်မင်းကနောက်ဆုံးတည်ငြိမ်သွားတဲ့အခါမှာတော့သူတို့ဖက်ထားတာငါးမိနစ်လောက်ရှိပြီဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့်ဂျယ်နိုဘက်ကနေဂျယ်မင်းရဲ့ကိုယ်လုံးလေးကိုဆွဲခွါလာပါ၏။

ဂျယ်မင်းရဲ့ခေါင်းကအောက်ကိုငုံ့ထားတုန်းပင်။ ဂျယ်နိုကဂျယ်မင်းရဲ့မေးကိုကိုင်ကာခေါင်းကိုမော့လိုက်စေတော့ဂျယ်မင်းရဲ့မျက်နှာလေးကနီရဲလို့။

နီရဲနေတဲ့မျက်လုံးလေးတွေနဲ့အတူငိုထား၍နီရဲနေသောနှာခေါင်းထိပ်လေးတွေ၊ ပူနေလို့ဖြစ်မည်။ ပန်းရောင်သန်းနေတဲ့ပါးပြင်လေးတွေကအစသူ့ရှေ့ကကောင်လေးဟာလှပနေခဲ့သည်။

ဂျယ်နိုကအငိုတိတ်သွားတဲ့ကောင်လေးကိုထပ်မံနှစ်သိမ့်ပေးဖို့ရာခေါင်းလေးကိုပွတ်ပေးလိုက်ခြင်းဖြင့် ဂျယ်မင်းရဲ့ကိုယ်လုံးကိုတစ်ချက်တုန်သွားစေတယ်။

"အီဂျယ်နို"

"ဗျာ~"

ဂျယ်မင်းကဂျယ်နိုကိုခေါ်လိုက်တော့ဂျယ်မင်းကဘာမှဆက်မပြောတော့ဘဲ ဂျယ်နိုရဲ့မျက်နှာကိုသာကြည့်နေပြီးဂျယ်နိုကလည်းဂျယ်မင်းကိုပဲကြည့်နေခဲ့ပါ၏။