On our way to the hotel, hindi ko mapigilang maglaway sa tuwing maaamoy ko ang bango ng ramen. I don't know but I was craving for ramen kahit busog na ako!
"Baby did you enjoyed?" tanong ko kay kobe nang nasa lobby na kami at papuntang elevator
"Yes mommy. Thankyou for this day." Aniya at niyakap ako sa bewang
"Sure. Umm baby hindi muna ako matutulog kasama niyo ni Ate Rose hm. Doon na muna ako matutulog sa room namin."
"Huh? But..." nalukot ang mukha niya sa sinabi ko
"Kasi baka magtaka na ang kasama ko kung bakit palagi nalang akong nawawala, baby. I promise babawi ako." Ngiti ko at hinalikan siya sa noo
"Oh okay. I understand mom. Love you." Nakapout niyang sabi
Aww. Bigla akong naawa sa anak ko at the same time na touch rin. He always wanted my attention. At kahit hindi niya pinapahalata ay ramdam na ramdam ko parin dahil anak ko siya. He's my own fresh and blood kaya kilalang kilala ko siya
"Love you too kobe."
Nang nakarating na ako sa room namin ay agad kong hinanap si Ynigo. I went to the kitchen, finding him but he wasn't there. Wala rin siya sa kwarto. Pumasok ako sa cr, nag babakasakaling mahanap siya doon ngunit ni anino niya ay wala akong nakita.
I wonder kung nasaan siya. After we made an argument earlier, I was thinking na baka nagpapahangin o nagrerelax lang siya. Naisipan ko siyang itext.
Nilapag ko ang mainit na ramen sa kitchen counter.
To: Ynigo
Where are you?
Isesend ko na sana ngunit naisip kong baka magalit siya. Pagkatapos ng nangyari kanina ay baka mainit pa ang ulo niya at akalain niyang clingy ako.
Ilang ulit ako nakabuo ng message ngunit parang iniisipan ko lahat ng negative comment ang mga text ko kaya sa huli ay isang simpleng mensahe nalang ang pinadala ko
To: Ynigo
Nandito na ako sa hotel. I'll be waiting for you here
Sent! Naghintay ako ng ilang minuto ngunit nakakasampung minuto na, hindi parin siya nagrereply. I was so eager to send him another text. Nagiging impatient na ako!
Naghintay pa ako ng halos bente minutos ngunit hindi parin siya nagrereply. It's already 10 in the evening at hanggang ngayon ay wala pa siya! Hindi ako mapakali. Sa huli ay hindi rin ako makapagtimpi, tinext ko siya ulit
To: Ynigo
Where are you? It's late.
Bahala na kung magalit siya. All i want is to see him. I already miss him. Naffustrate na ako!!
"Ugh! Damn it!"
Hindi ko alam pero nagagalit na ako! Sana magawa niyang magreply! Kahit magreply lang. Even if he was busy maybe it won't bother him if he would just reply to texts! I mean, what, a single text will just take maybe 1 or 2 minutes I guess! At kahit magreply man lang hindi niya magawa. Nagagalit ako but at the same time worried. It's been what, 2 hours since got here tapos hanggang ngayon wala pa siya. Though I was flooding him, he still didn't bother to reply. Naka 30 na mensahe na siguro ang sinend ko sakanya.
To: Ynigo
Can't you just reply?! It wouldn't take much of your time replying to me! You could've just texted me para hindi ako umaasa dito!
Sent! There sana naman kahit sa halos tatlong pung texts ko ay magreply ka na. It almost take a lifetime waiting for him. Hindi ko alam kung anong gagawin. Kanina pa ako palakad lakad dito. Hindi na rin mainit ang masarap na ramen na dinala ko.
