Naalimpungatan ako nang may maramdaman akong kumikiliti sa bandang leeg at buhok ko. Dahan dahan kong binuksan ang aking mga mata at natagpuan ko ang aking sarili sa couch ni Ynigo na naka hubad. Nilingon ko ang kanina pa kumikiliti sa leeg ko at nakitang inaamoy iyon ni Ynigo. Nakahubad rin siyang nakahiga sa likod ko sa sofa.
Umakyat ang kamay niyang nasa bewang ko papunta da dibdib ko, pinaglalaruan ito.
"Ughhh." Daing ko. Hindi ko mapigilang mag init sa simpleng galaw niya. Hindi ko alam kung nakailang ulit kami dahilan para maka tulog ako. Basta ang alam ko I'm sore.
"I love you monique." Mainit ang hininga niya nang tumama sa aking leeg.
Natigilan ako. Namilog ang mga mata ko at lumingon sakanya. Did I heard him right? Halos magkaduling duling na ako sa pagtingin sakanya. Sobrang lapit na ng mga mukha namin.
"What did you say?" Pigil hininga kong tanong
"I said I love you." Hinalikan niya ako sa labi. Hindi ko namalayang tumulo na pala ang luha ko.
God knows how happy I am right now. Ang hiling ko unti unti ng natutupad. All i want is to give Kobe a happy and complete family at alam ko mabibigay ko na to sakanya ngayon.
"Hush down. Dapat pala hindi na kita sinabihan ng I love you para hindi ka na umiyak." Hinampas ko ang dibdib niya. Kainis to! Ang saya saya ko na nga babawiin niya pa.
"Mahal rin kita. God knows how happy I am now." Ngiti ko
Kinulong niya ako sa kanyang mga kamay at ginamit niya ang daliri upang punasan ang natitirang luha sa aking mukha. Tinignan niya ang aking buong mukha. Sinundan ko ng titig ang kanyang mga mata na sinusuri ang buo kong mukha. Tumigil siya sa mga mata ko at dahan dahang bumaba ang tingin patungo sa labi ko. Hinalikan niya ako sa labi bago nagsalita
"You've change a lot since you...... you left.....me. You're not my princess monique anymore. You're my queen."
Kung alam mo lang Ynigo. May prinsipe na tayo ngayon. Gusto kong sabihin sakanya na may prinsipe na kami ngunit ayaw ko naman gumawa ng isang desisyon na makakapagbago ng buhay namin ng biglaan.
"I'm sorry ynigo. I shouldn't have left you. Nung nasa States ako nagsisi ako, bakit hindi nalang kita dinala doon para magkasama tayo. I'm really sorry. I'm also broke there-----" bago ko pa matapos ang sinasabi ay pinutol niya na ako
Pinagmasdan ko ang gwapo niyang mukha. Nagtiim ang kanyang panga
"Stop. Stop bringing back the past. Ang importante ay yung ngayon kaya wag na nating balikan."
"No ynigo. Kung alam mo lang kung gaano kahirap ng mawalay sayo-----"
"I said stop. I don't need to know that anymore. Let's just enjoy." Aniya bago ako hinalikan ng isang malalim at mainit na halik.
Somehow, what he just said hurts. Ayaw niya akong pakinggan. Ayaw niyang balikan ang mga nangyari noon. I was also broken there! Araw araw ko siyang namimiss at ang facebook nalang ang nagbibigay ng impormasyon sakin tungkol sakanya. Kahit anong gusto kong imessage siya, pinipigilan ko ang sarili ko dahil alam kong sa oras na imessage ko siya ay pupuntahan niya ako. Magbabago ang lahat. Gusto kong tapusin niya ang pag aaral niya dito dahil dito niya iyon sinimulan kaya dito rin niya tatapusin. Ayaw kong maging hadlang ang aking sarili sa buhay niya. Kahit gaano ka sakit, kahit gaano kahirap ay ginawa ko. I sacrificed my own happiness.
Tinigil niya ang halik at niyakap nalang niya ako ng sobrang higpit. Ang hubad kong dibdib ay tumatama sa matigas niyang dibdib. I can feel his erection down there. Alam kong pinipigilan niya lang ang sarili dahil alam niyang masakit sakin. Naka ilang ulit kami kanina at hindi ko na matandaan kung ilan na.
Napatingin ako sa wall clock na nakasabit sa pintuan. It's 10 in the evening. For sure iilan sa mga employado nalang ang natitira sa labas, ang masisipag mag overtime. Paniguradong hinahanap na ako ng anak ko!
"Uhhm Ynigo I need to go home."
"Why? Sa bahay ka nalang tumira." Wala sa sarili niyang bulong
"What? Hindi pwede! Hindi pa tayo kasal kaya hindi pa dapat ako tumira sa bahay mo!"
Humiwalay siya sa yakap at tinignan ako.
"Why not? May nangyari na sa atin kaya dapat ay doon ka na kung nasaan ako. If you want I'll marry you now."
Naalala ko tuloy nung nakita ko si Ciara sa bahay niya. May nangyari na sakanila at baka doon na nakatira si Ciara. I don't want to bring up the topic. I will look like a jealous baby.
"Huh? No Ynigo. Ang bilis bilis kung magpapakasal na tayo ngayon. Ano nalang ang sasabihin ng iba, na inakit lang kita kaya ganon."
"Tss. Don't mind them. So what if it's like that? Only you, can turn me on even just how you dress your smoking hot body." Nag init ang pisngi ko sa sinabi niya. Baka dahil lang sa pananamit ko ay nagustuhan niya ako.
"Basta Ynigo wag muna ngayon. C'mon let's go." Hinila ko ang matigas niyang braso paupo.
"Why does girls have so many complains. Tss. It's okay for me not to go home. I just want to lay here and make love to you." Aniya
Nag init naman ang mukha ko. Hinampas ko ang dibdib niya. Nakabusangot ang gwapo niyang mukha.
Dahan dahan akong tumayo ngunit nabigo ako dahil sa sakit na nararamadaman ko sa ilalim. Narinig kong humalakhak si Ynigo kaya napatingin ako sakanya na nakatayo hubo't hubad. Nilapitan niya ako at hinagkan bago nagsalita.
"You're sore, baby."
