Chapter 30 - HP

8.1K 194 1
                                    

Why does he always have to be like that? Pakiramdam ko isa akong bagay na ginagamit pag kailangan at kung hindi na ay basta bastang itatapon nalang.

Pinunasan ko ang mga naguunahang luha na tumutulo sa pisngi ko. I've never felt this way before. Nasanay ako na iniispoil ni daddy at mommy kaya hindi ko kailanman naranasan na maging panakip butas.

How I wish my parents is still here. Totoo ngang walang bagay na perpekto. Life's unfair. Kung masaya at buo ang pamilya mo, makakaranas kayo ng malubhang sakit pero kung hindi buo at masaya ang pamilya mo, malakas naman ang resistensya niyo. Bakit ba ganon. Sana hindi ganon kahirap ang buhay.

Lumabas ako ng cr nang nasigurado ko nang hindi halata na umiyak ako. Hindi na rin pula ang mga mata at ilong ko kaya hindi sila nagtanong. Pumunta ako sa office ko dito sa ZGOC.

Ang matalik at mapag kakatiwalaan na kaibigan ni daddy ang namamahala ngayon sa kompanya ko. Binigyan ako ng office dito sa ZGOC dahil isa ako sa may pibakanalaking shares at ngayon na naisarado namin ang deal ay kailangan namin magkaisa. Nandito rin si Maria para maging sektetarya ko kahit nasa ZGOC ako.

Pinilit kong maging abala sa trabaho para pansamantala kong makalimutan ang pangyayari kanina. Pinirmahan ko ang mga maliliit na deal para maipadala kay Ynigo at mapirmahan niya rin. Sinusuri ko ang mga bagay na may pakinabang sa kompanya at siguradohing hindi masasayang ang pera ng ZGOC.

Alas tres ng hapon ng nakaramdam ako ng antok. Gustong gusto kong umidlip ngunit pumasok si Maria sa opisina ko na may dala dalang isa pang batch ng mga papeles na kailangang basahin at pirmahan.

Humikab ako at nagstretch ng nga katawan na kanina pa tumitigas dahil hindi ako nagpapalit ng pisisyon. Hindi ko napigilang umidlip kahit limang minuto lang. Sinubsob ko ang mukha ko sa mesa at umidlip ng kahit konti.

"Ma'am, coffee?" Narinig kong tanong ni Maria na nakapag pagising sa akin.

Paborito kong sekretarya si Maria dahil alam na alam niya ang gusto kong timpla sa kape. At alam in niyang sa ganiting oras ay kailangan ko ito. Tumango ako ng nakangiti.

Hmm pero teka. Naiinitan ako ngayon baka hindi maganda kung uminom ako ng kape. Hindi ko masabi pero parang may hinahanap akong pagkain. I want something sour and refreshing.

"Teka Maria. Wag nalang pala. Um bilhan mo nalang ako ng manggoong at calamansi cooler." Ngiti ko. Nagtaka naman siya sa sinabi ko. Nakita kong nagdadalawang isip siya.

"Iyon nalang. Pumunta ka sa manggoong at bilhan mo ako ng mangga at bagoong. Gusto yung extra spicy na bagoong ha. Thankyou."

Hmm! Parang na excite ako sa tuwing iniisip ko na papunta na ang maasim na mangga na may maanghang na bagoong. At syempre ang malamig na maasim na calamnsi cooler. Omg!

Nagdadalawang isip na tumango si Maria. Nginitian ko lang siya at umalis na siya para pumunta sa manggoong.

Malapit lang naman ang chain ng manggoong dito. Siguro mga 2 blocks away kaya napagpasyahan kong umidlip muna habang hinihintay siya.

Pagkaraan ng ilang minuto ay nakarinig ako ng katok. Ayan na ang manggoong ko!!

"Come in." Sigaw ko

Bumukas ito at nilabas si Maria na may hawak na isang kahon ng manggoong at may hawak na calamansi cooler sa isang kamay. Nagkalat ang halimuyak ng bagoong sa buong office kaya mas lalo akong natakam. Tumakbo ako sa kinaroroonan ni Maria at binuksan ang supot na may lamang manggoong. Nagtaka naman si Maria si inasta ko. Yeah I know I'm acting weird but.....

Kinuha ko ang supot mula sakanya at bumalik sa table at swivel chair ko. Binuksan ko iyon. Kumuha ako ng mangga at nilagyan ng maanghang na bagoong sa ibabaw saka kinain ng buo. Hmmm! Ang sarap! Solve na ako!

Lumapit si Maria sa table ko at tinabi ang mga nagkalat na papeles para hindi matapunan ng pagkain. Ilang beses siyang sumulyap sa akin na parang nagtataka.

"Gusto mo?" Tanong ko

"Hindi na po ma'am. Sige po sa labas na po ako. Tawagin niyo lang ako kung kailangan niyo ako." Aniya

"Thanks." Sabi ko at tumango sa kanya. Paglabas niya ay kinuha ko ang kahon ng manggoong at pinaikot ko ang swivel chair paharap sa malaking salamin. Nakakarelax naman ito.

Uminom ako sa calamnsi cooler at napangiwi ako sa asim. Oh my God! This is perfect! Naisip kong dumaan mamaya sa manggoong bago umuwi para dalhan si Kobe, baka gusto niya rin.

"Did you know that you should be working and not relaxing there? This is office hours and you should not just sit there, as if your work are done. Not just because your one of the respected persons here, you can mess around."

Nagulat ako ng may nagsalita sa likod. Bigla akong napaharap  at munitkan nang mahulog ang calamansi cooler dahil sa bigla kong pagharap.

So ngayon kailangan niya naman ako dahil nandito siya? Oh baka naman tapos na siya kay Ciara. Don't act like you miss him monique. Kung matibay siya then tatapatan ko!

I can sense the sarcasm in his words. Peke akong tumawa at tinaasan siya ng kilay. Nanliliit ang mga mata niya habang nakatingin sa akin.

"Of course I do. How about you, do you know the word privacy? You should've knock first before you come in. You're intruding my privacy Mr. Zamora. My territory, my privacy."

Kumuyom ang panga niya at lumapit siya sa akin. Nakatayo siya sa harap ng table ko habang ang dalawang kamay ay nakatukod sa lamesa

"Oh yeah? This territory you're talking about is my company. So I guess I'm not intruding anyone's privacy because this is my company, Ms. Clavel." Aniya sa seryoso at malalim na boses

"Kahit na! This is my office kaya dapat kumatok ka muna! Paano kung may ginagawa akong milagro dito, edi nakita mo!" napatayo na ako sa tensyon

Sinadya kong indiin ang pagkakasabi ng milagro para maguilty naman siya sa ginawa niya.

Lumapit siya sakin. Umikot siya sa lamesa kaya ang resulta ay ako na ang nakatalikod sa mesa ko at siya naman at nasa harap ko. Naka yukom pa rin ang kanyang panga at seryosong nakatingin sa mga mata ko. Kumunot ang noo niya at parang na offend sa sinabi ko. Mabuti nga sayo!

Ngunit nagulat ako ng bigla siyang tumawa. Umiling iling siya.

"So? Nakita ko naman lahat sayo. At kanino naman? Kay Mr. Te? That will never happen monique." Nanlaki ang mga mata ko sa sinabi niya.

How dare he! Naramdaman kong namula ako sa kahihiyan. Pilit kong iniwas ang tingin ko ngunit pilit niyang hinuhuli ang tingin ko. Lumapit pa siya lalo kaya naaasiwas ako sa lapit ng mukha namin.

"Ano ba! Lumayo ka nga! At ano namang pake mo? You jealous?!" Sinusubukan ko kung hanggang saan ang kaya niya

Mga ilang sentemetro nalang ang pagitan ng mga mukha namin. I can smell his mint breath. Bumaba ang tingin niya sa labi ko bago nagsalita

"No I'm not. Dahil sisiguraduhin kong kahit kailan, hindi yan mangyayari! Once he come near you, I'll kick his ass off my territory!" Binalik niya ang kanyang tingin sa mga mata ko. I can see him smirk

"No! That's unfair! You can't do that!"

Umatras siya at nagulat ako ng kinuha niya ang toothpick na may mangga at bagoong na kanina ko pa dapat kinain nung wala pa siya, at kinain bago naglakad papunta sa pinto ngunit bago pa siya lumabas ay sinagot niya ako

"I can do whatever I want monique. My territory. My rules."

Ughh! Damn him! Naiwan akong galit sa opisina ko na nasa kompanya niya! The hell with that 'territory'!

His PropertyWhere stories live. Discover now