Unexpectedly Yours [Completed/Under Editing]

Chapter Twelve

PRIMITIVA

Kusang tumigil ang mga kamay ko sa ginagawa ko at napatitig nalang sa kanya. His chocolate orbs are penetrating down through my soul. It shows a lot of emotions yet I can't figure it out. Ngayon ko lang natitigan ito ng malapitan at masasabi kong napakaganda ng mata niya. Nabigla ako ng hawakan nito ang kamay ko kung saan hawak ko ang panyo at nasa ilong niya parin pala.

"Balak mo ba akong i-suffocate, babae?" Malamig nitong wika kaya kaagad kong binawi ang kamay ko na hawak niya at mabilis na lumayo sa kanya. I heard him tsk. Ramdam ko ang bilis ng tibok ng puso ko kaya mabilis akong tumalikod. Kinalma ko nalang ang sarili ko kahit ang totoo'y parang ayaw magpaawat ng puso ko.

"S-Sorry, hindi ko talaga sadya" Hingi ko ulit ng paumanhin habang nakatalikod sa kanya. Hindi ko alam kung bakit bigla akong nakaramdam ng awkwardness. Maybe because we're alone inside this empty and dimmed room? Ipiniling ko nalang ang ulo ko dahil sa kung ano-anong pumapasok sa kokote ko.

"Tss" Rinig ko kaya tumingin ako sa kanya. Nakita kong nakatayo na ito at hawak niya sa kanyang kamay ang isang ice pack? Eh?

Kunot noo akong napatitig roon. "Aanhin mo 'yan?" Takang tanong ko. "Saan galing 'yan?" Tanong kong muli. Hindi ito sumagot at lumapit sakin. Umatras ako pero kaagad niyang nahuli ang kamay ko.

"It should be for your swollen face, stupid" Salubong ang kilay nitong sabi at idinampi ito sa kaliwang pisngi ko. Napakurap-kurap ako at tulalang napatingin sa kanya. Parang sasabog na naman ang dibdib ko dahil ang lapit na naman nito sakin.

Kaagad kong kinuha sa kamay niya ang ice pack at lumayo sa kanya. Kumunot ang noo nito kaya umiwas ako ng tingin. Lumapit ulit ito sakin pero pinigilan ko. "H-Huwag kang lumapit!" Wika ko na ikinatigil niya naman. Napahigpit ang hawak ko sa ice pack.

"Why?" He ask wondering. He even tilted his head while examining my face. I tried my best to avoid his gaze.

"W-Wala!" Wika ko at naglakad nalang papunta sa la mesa at inilabas ang mga pagkain na binili ko. Almost everything was my favorite except for vegetable salad. Pero mahalaga naman ito sa health kaya okay lang. "Pwede ka ng umalis" Wika ko habang nasa paningin ang pagkain ko.

"After you drag me here, paaalisin mo nalang ako?" Reklamo nito kaya napatingin ako sa kanya.

His eyebrows are about to met each other while his lips are slightly pouting. Hindi ko napansin na kusa na pala akong napangiti. Bakit ang cute n---I snap out with my own thoughts when he suddenly turn his gaze over me. Come to your senses, Prim. Bakit ba lagi ko nalang siyang kino-compliment this days?

Hindi naman ako nakasagot at napakamot nalang sa ulo ko. Nilapitan ko ito habang pinipisil-pisil ko ang mga daliri ko sa kamay. I don't know what to say. Nang nasa harapan na niya ako ay inangat ko ang paningin ko tsaka pilit na ngumiti.

"May practice kayo diba?" Tanong ko na ikinakunot ng noo niya. "You should go" Dagdag ko para manlang magkaroon ako ng irarason sa kanya.

"I wont" Wika nito dahilan para ako naman ang kumunot ang noo. "After you did this to me, do you think makakapractice pa ako?" Sarkastikong wika nito dahilan para umiwas ako ng tingin.

"Iyan bang ilong mo ang nag-babasketball?" Sarkastikong saad ko bago siya irapan.

"Stop being sarcastic, woman. This is your fault"