Unexpectedly Yours [Completed/Under Editing]

Chapter Twenty-Seven

PRIMITIVA

"So, totoo nga?" He suddenly said and that caught me off guard. "Nanliligaw talaga sayo ang taong 'yon? I thought he visited someone else in this hospital but he really visited you?" Kunot noong tanong nito kaya kinagat ko ang ibabang labi ko at umiwas ng tingin.

Marahan kong ibinaba ang kubyertos at uminom ng tubig. "Harriette Primitiva Ferelle?" May babala sa tinig nito. "Alam kong pinayagan na kitang magpaligaw but it doesn't mean na hindi ko pipiliin ang taong dapat para sayo?" Dagdag nito kaya mabilis kong inangat ang paningin ko sa kanya at napakamot sa ulo niya.

"K-Kuya, hindi ko po siya manliligaw" Mahinahong sabi ko at napanguso. "A-Ano, friends lang kami. Friends lang talaga kami, Kuya" Saad ko at ngumiti kahit ang totoo'y dinadagundong na ng kaba ang dibdib ko. Ano nalang ang sasabihin ni Kuya kung malaman niyang hindi pa kami pero nagyakapan na, naghawak-kamay na, may pahalik pa sa noo at higit sa lahat.....nahawakan ko 'y-yung....yung....waahhh! Ayoko na!

"Hoy, Harriette! Bakit namumula yang pisngi mo? Wala ka namang allergy sa itlog diba?" Takang tanong nito kaya pakiramdam ko mas lalo lang akong namula. Oh my! Sorry Papa God! Kung ano-ano nalang ang pumapasok sa kokote ko.

"W-Wala Kuya, medyo mainit lang" Pagdadahilan ko at pinaypay pa ang kamay sa mukha ko saka napabuga ng hangin.

"Alisin mo kasi 'yang comforter na nakabalot sa katawan mo" Saad nito na mabilis ko namang sinunod para maniwala talaga siyang naiinitan ako.

"Siguraduhin mo lang na kaibigan mo lang 'yon dahil hindi ako palayag na manligaw 'yon sayo na hindi ko manlang nalalaman!" Wika nito kaya napangiwi ako at napakamot sa ulo ko.

"Ubusin mo na 'yang pagkain mo at magpahinga ka na rin dahil tatawagan ko muna si Aziz" Wika nito kaya tumango naman ako. Aalis na sana ito ng pigilan ko siya.

"Alam pala nina Mama at Papa ang nangyari sakin?" Tanong ko. Tumango naman ito.

"I forgot to tell you, uuwi pala sila dito bukas" Wika nito dahilan para manlaki ang mga mata ko.

"Talaga?!" Excited kong sabi at halos mapatalon pa sa kama ko. Ginulo naman nito ang buhok ko.

"Yes, Princess kaya ubusin mo na 'yang pagkain mo at matulog ka ng maaga dahil makikita mo na bukas sina Mama at Papa" Nakangiti niyang sabi kaya nakangiti akong tumango."Labas lang ako saglit. I need to call Aziz" Saad nito kaya sinagot ko ulit siya ng tango.

Kaegan's POV

Mabilis akong lumabas ng kwarto ni Harriette at denial ang numero ng pinsan ko. I walk back and forth while the other line is ringing. Answer your damn phone, Aziz. Makailang saglit ay sumagot na ito kaya nakahinga ako ng maluwag. Lumayo ako ng kaunti sa kwarto ng kapatid ko. Sinisigurado ko lang na hindi niya maririnig ang pag-uusapan namin.

"Aziz, did you know that Kane and Prim knows each other?" Tanong ko rito

[Iyan nga ang dapat ang matagal ko ng sasabihin sayo, Insan. Kane and Prim knew each other and I don't know what move should I do to stop their closeness. 'Yung mga ulupong rin kasi laging kinukulit si Prim]

"Bakit hindi mo kaagad sinabi sakin?" Tanong ko rito while I was massaging my temple.

[Hindi ko kasi ine-expect na mas malapit siya sa kanya--sa kanila. Sorry talaga insan]

I couldn't help but to heave a deep sigh. The things seems so complicated. "Kailan pa ito?" I tried to calm myself but I couldn't help it.

[Almost a month na rin]