POYRAZ VE BORA-4- (İLK SEKS)

7.4K 50 2
                                    


-

Sakin olmaya özen göstererek karşısında duran adamın bakışlarını çekmesini bekliyordu. Daha fazla sabretmek istemese bile olay çıkartıp gecenin rezillik kotasını kendi doldurmak istemiyordu.

Sabırla beklemeye devam etti. En sonunda dayanamamıştı çünkü karşısındaki adamın arsız bakışları bebeğinin üzerinde azalmak yerine giderek artıyordu.

Onu ne hakla bu kadar süzdüğünü anlamamıştı. Ayağa kalktığında adamın yakasına yapışmış, hemen ardından ise kafa atmıştı. Saatlerdir içinde tuttuğu sabrın taşmış olması böyle sonuçlar doğruyordu. Kendisini adamdan ayırmaya çalışan garsonlara sinirle mırıldanmayı ihmal etmeden mekandan atılmalarını izledi. Bir kaç dakikanın ardından Helin Hanım ortamı sakinleştirmiş ve yanlarına gelmişti.

Poyraz ise oturduğu koltukta suçlu gibi duruyordu. Bir yandan da kendisine kızgındı. Başka zaman olsa ellerini sarar pansuman yapardı ama bu sefer kızmıştı.

''Adam şikayetçi olmayacak ama bir daha böyle bir şey olursa iyi olmaz Bora. Adama birden neden daldın?''

''Hak etti. Ben dedim bu adamla iş falan olmaz diye. Bakışı bakış değil, duruşu zaten adamlıkla alakasız.''

''Bakışları pek tekin olmasa bile rezil olduk, iyi olmadı böyle. Neyse eve gidelim, geliyor birazdan Semih. Sen de bizimle  gelecek misin? ''

''Hayır, Poyraz benimle gelse olur mu?''

''Olur tabi ama bir sorun yoktur umarım?''

''Yok, pansuman yapması için dedim.''

''Tamam, gelir. Geç oldu zaten, sende kalsın sonra.''

''Tamam.''

Semih Bey'inde gelmesiyle iki araç halinde mekandan çıkmışlardı. Poyraz yol boyu konuşmamıştı. Ancak direksiyonda duran eline içli bakışlar atmaktandan da geri kalmamıştı.  Eve girdiklerinde sessizce üst kata çıkan çocuğa baktı. Ardından mutfağa ilerledi ve su aldı. O anlar aklına geldikçe sakinliği gidiyordu ve kaplan kesiliyordu.

Odaya girdiğinde gördüğü manzara ile yutkundu. Poyraz soyunmuştu ve giyinmeye çalışıyordu. Çıplaktı.

Kar beyazı teni tüm zerafetiyle karşısında dururken mantıklı düşünmekten anı anına uzaklaşıyordu. İçinde ona karşı büyüyen bir arzu vardı ve bu yok sayılabilecek türden değildi. Arkasından sarıldığında Poyraz irkilmiş ama itmemişti onu. Dudaklarını boynuna bastırarak omzuna kadar öptüğünde, sarıldığı bedenin hızlanan kalp atışlarına gülümsemişti.

Poyraz çıplak bedenini saran adamın ateşiyle yandığını hissediyordu.

''Bora...''

İsmini mırıldandığında  efendim der gibi öpüyordu Bora tenini. İçi gidiyordu her öptüğünde. Karşısındaki beden de ondan farksızdı. Poyraz ona doğru döndüğünde gözlerine mavi mavi baktı. Parlıyordu mavileri ve arzu doluydu.

''Çıplak birine sarılmak ne kadar doğru bir karar?'' diye sordu Poyraz gülümseyerek ve boynuna doladı kollarını. Bora onun bu cilveli sesine karşı gülümsedi ve ince , çıplak beline sardı kollarını.

Dudağının kenarına varla yok arası dudaklarını değdirdiğinde anında gözlerini kapayan Poyraz'a iç çekti. Çok güzeldi bu çocuk. Poyraz öpülmek ister gibi mızmızlandığında Bora güldü ve yatağa yatırdı çıplak çocuğu. Karşısında böyle savunmasızken öylece durmayı daha fazla doğru bulmadı. Kendisi de soyunmaya başladı. Poyraz heyecanlı gözlerle kendisine bakıyordu ve ne yapıyorsun diye sormuyordu. Ne yapacağını görmek istiyordu. İkiside odada çıplak kaldığında Poyraz yatakta doğruldu ve karşısındaki adamın güzel vücuduna iştahla baktı.

BERCESTE +18 B×B G×G B×G +Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin