KARADENİZ RÜZGARI

35. BÖLÜM

İyi okumalar...

Not: Ufak bir açıklama yapmak istiyorum şöyle ki bu ve bir sonra ki yazdığım bölümde hastane ile olan kısımlarda bir tıbbi bilgi sahibi olmadığım için tamamen kendi hayal dünyamdan esinlenerek yazacağım bu yüzden bu böyle değil vs. tarzında yorum gelirse şimdiden söylemiş olayım😊

ÖMER'DEN

Yusuf ile beraber devriye geziyorduk. Normalde benim sıram değildi ama merkezden bir arkadaş rica etti devriye değişikliği için ve bende kabul ettim hem sohbet de ediyorduk iyi de olmuştu.

"Ee nasıl gidiyor hayat kardeşim?"

"İyi çok şükür asıl sizin nasıl gidiyor malum evlendiniz düğün hazırlıkları falan."

"Ben pek anlamıyorum ihtiyaç oldukça çağırıyorlar gidiyorum, Defne ile de Allah'ıma bin şükür çok güzel gidiyor."

"Allah bana da nasip eder böyle bir ilişki inşallah."

"Amin kardeşim. Geçen Feyza sultan bulmuş birini diyordun ne oldu?"

"Buldu bulmasına da o da kızı tanımıyor ki sizin nişanda Defne'nin tarafından birini bulmuş herhalde sizin tarafı biliyor çünkü."

"Hadi canım! Valla kardeşim biz Defne ile oturup konuştuk seni ve Demet'i düşünmedik değil hani sonra sen annem birini buldu deyince geri çektim kendimi hiç açmadım konuyu sana."

"Yok daha neler Ömer, o kız beni gördüğü anda neşter ile deşecek potansiyelde sen ne diyorsun?"

"Bilemeyeceğim artık bir de baktın Feyza sultanın bulduğu kız Demet'miş ne gülerim ama."

"Ben neşter diyorum sen ne diyorsun kardeşim."

"Tamam anladık Demet seni neşter ile kesme potansiyeline sahip ya sen peki, sen ne düşünüyorsun onun hakkında?"

"Ne düşüneceğim hakkında tövbe tövbe ya, hem kapat konuyu devriye başındayız konuştuğumuz şeye bak."

"Kapatalım bakalım."

İlerde gördüğüm kalabalık ile gözlerimi kısıp baktım kaza olmuş belli ki ambulans ve pert bir araba vardı.

"Kaza olmuş şurda baksana, çek arabayı sağa bir bakalım."

Yusuf arabayı çekince indik, kalabalığı yarıp olayın içine geldiğimizde adeta buz kestim, yerime çivilendim. Sedyede ambulansa götürülen kişi Defne idi. Ne yapacağımı bilemeden öyle kalakaldım yanımdan geçince transtan çıkar gibi peşlerinden gittim ambulansa bindim.

"Defne...Defne! Ne oldu ona durumu nasıl!? Defne!"

"Beyefendi ne yapıyorsunuz böyle giremezsiniz."

"Karım o benim durumu nasıl ne oldu ona?"

Gözlerim bir ambulans görevlisine bir Defne'ye değiyordu, gözleri kapalı sanki... sanki... bakamıyordum içim gidiyordu her baktığımda.

"Kaza yapmış, ayakları arabada sıkışmıştı zar zor çıkardık ayrıca iç kanama geçiriyor olma ihtimali var, vücudunda kırıklarda olabilir acil hastaneye gidilmesi gerekiyor."

"Ta-tamam bende geliyorum hemen gidelim."

Ambulans hastaneye doğru yola koyuldu. Ambulans görevlisi damar yolu açıp serum taktı, bir elim ile Defne'nin elini sıkıca tutuyordum diğer elim ile yanağını okşuyordum teni buz gibiydi.