KARADENİZ RÜZGARI

2. BÖLÜM

İyi okumalar canlar:)

Sabah namazını kılıp geri uyumuştum çalan alarm ile gözlerimi araladım saat altı buçuktu. Duş almak için banyoya gittim. Kapıyı açar açmaz gördüğüm hamam böceği ile çığlığı bastım. Demet sesimi duymuş olmalı ki koşarak yanıma geldi.

"Defne noldu? İyi misin? Niye çığlık attın?"

"Ha-ha hamam böceği!"

"Ne? Ay Defne ben de bir şey oldu zannettim. Tövbe yarabbim ya."

Demet'in getirdiği suyu içip nefes almaya çalıştım.

"İyi misin canım?"

"Evet iyiyim."

"Neyse sen salona geç ben onu atayım gelir sana haber ederim."

"Tamam."

Duş aldıktan sonra okula gitmek için hazırlandım. Arabam tamirde olduğundan Demet'in arabasıyla gittik. Arabadan indikten sonra okula doğru yürüdüm. Bir anda başım döndü ve gözlerim karardı. Biri kolumu tutup destek oldu.

"Defnecim iyi misin?"

Arkamı döndüğümde Şule hoca ile karşılaştım.

"İyiyim sağ olun bir anda oldu zaten."

"Eğer kendini kötü hissediyorsan izin al okuldan ben senin miniklere bakarım. "

"Yok hocam sağ olun iyiyim ben."

"Peki canım hadi beraber girelim."

Şule hoca ile beraber okula girdik. Öğretmenler odasından kitaplarımı alıp sınıfa geçtim.

"Günaydın çocuklar."

"Günaydın öğretmenim."

"Nasılsınız bakalım?"

"İyiyiz öğretmenim siz nasılsınız?"

Önde oturan Merve sormuştu yanına gidip hafif çömeldim.

"İyiyim güzellik teşekkür ederim."

Çömeldiğim yerden kalkıp masaya oturdum. Sınıf defterini alıp yoklama aldım.

"Çocuklar türkçe kitabınızda on beşinci sayfayı açın bakalım okuma yapalım biraz."

Okulda işim bitince taksi ile eve geçtim. Bugün biraz temizlik yapsam iyi olur akşam da Demet ile biraz dışarı çıkıp dolaşırız.

Temizliği bitirince dünden kalan yemekleri dolaptan çıkarıp ocağa bıraktım. Salona geçip kanallarda gezindim. Gördüğüm bilgi yarışması ile kumandayı koltuğa bırakıp izlemeye başladım.

Demet geldikten sonra yemek yiyip hazırlandık biraz çıkıp dolaşacağız.

"Nereye gidelim?"

"Bilmem sahilde biraz yürüyelim sonra bir kafeye gider bir şeyler içeriz olur mu?"

"Olur canım."

Demet'in arabasına binip sahile geldik.

"Senin araban ne zaman çıkıyor tamirden?"

"Bana haber vereceklerini söylemişlerdi ama ben yarın bir ararım."

"Ee anlat bakalım Defne Hanım nasıl gidiyor hayat ne var ne yok?"

"Nasıl olsun Demet'im evden okula okuldan eve normal yani. Senin?"

"Çok sıkıcı bir hayatımız olduğunu fark ettim az önce."

Bu dediğine beraber gülmeye başladık.

"Ne yapmamızı isterdiniz Demet Hanımcım?"

"Ne bileyim aksiyon olsa fena olmaz hani."