İyi okumalar...
YAZARDAN
Ailecek toplanıp her şeyin konuşulmasının üzerinden iki gün geçmişti. Ömer kendisine gelen acil telefon durumuyla gitmişti, gitmesi gerekti çünkü her şey bitiyordu. Mavi'yı köşeye sıkıştırmışlardı, bunca zaman uğraşları sonunda zafer ile sonuçlanacaktı. Mehmet babasının söylediklerine karşı içi rahat bir şekilde gitmişti evden.
Şimdiyse Mavi'yi almış merkeze gidiyorlardı. Tabi yakaladıkları gibi Ömer sinirlerine hakim olamayıp bir güzel suratını benzetmişti. Burnunu kırmış, sol elinin de parmaklarını çatlatmıştı, kırık da olabilir(!) Kimse müdahale etmemişti çünkü artık sınırları zorlamıştı. Yusuf da operasyon içerisinde elinin içini derin bir şekilde kesmişti. İki arkadaş hatta kardeş, zarar verip ve görmeden duramıyorlardı.
..........
Demet, Defne'den gelen mesaja cevap verecekti ki yoğun bakıma getirilen hasta ile telefonu cebine atıp yardım etmeye başladı.
"Feyza Çınar, elli bir yaşında kalp spazmı geçirmiş ......"
Demet hastanın adını ve soyadını duyunca yerinde buz kesildi, doktorun ona bağırması ile kendine gelip müdahalede bulundu diğer hemşire arkadaşları gibi.
Odadan çıktıktan sonra doktor hastanın ailesine haber verilmesini söyleyince Demet hemen atılıp kendisinin bir tanıdığı olduğunu ve haber vereceğini söyleyip telefonunu çıkardı. Yusuf'u aradı lakin çaldı çaldı ama cevap yoktu, umursamadan bir kaç kez daha denedi ama hâlâ bir cevap yoktu. Ne yapacağını şaşırmış bir şekilde koştur koştur Defne'nin yanına inip olayı anlattı.
"Defne..."
"Ne oldu sakin ol yüzün bembeyaz olmuş."
"Yusuf... Yusuf'a ulaşamıyorum."
"Neden, ne oldu bir düzgünce anlatır mısın?"
"Annesi... Feyza teyze kalp spazmı geçirmiş yoğun bakıma aldılar, arıyorum çalıyor ama açmıyor."
"Ne?!"
Defne bir süre durup düşündü. Hemen telefonunu çıkarıp Ömer'i aradı ama ulaşılamıyordu.
"Tamam tamam dur, sakin oluyoruz. Sen Yusuf'u aramaya devam et ben de İsmail'i arayıp merkeze gitmesini söyliyeyim çünkü Ömer'e de ulaşılamıyor."
Demet Yusuf'u aramaya devam etti. Defne de İsmail'i arayıp durumu anlattı, o da şirketten çıkıp merkeze doğru yola koyuldu.
"Gel beraber Feyza teyzenin yanına çıkalım bir şekilde ulaşacağız onlara zaten merak etme."
Demet aramaya devam eder şekilde Defne ile asansöre binip yoğun bakım katına geldiler.
..........
Ömerler merkeze ulaşmış Mavi'yi de sorgu odasına almışlardı, sorguya girmek için hazırlanırken içeriye nefes nefese İsmail girdi.
"İsmail? Ne oldu, ne bu halin? Defne'ye mi bir şey oldu yoksa?"
"Yok... ablam iyi... Yusuf abiye ulaşamıyoruz nerede?"
"Lavaboya kadar gitti, yeni geldik biz de. Neler oluyor?"
O sıra da Yusuf da toplantı odasına girince sorgular bir şekilde içerideki ikiliye baktı.
"Hayırdır?"
"Abi Demet ablalar sana ulaşmaya çalışıyorlar, anneni hastaneye kaldırmışlar."
Yusuf duyduklarını başta idrak edemedi sonra yavaş yavaş algılayınca hızla merkezi terk edip arabaya binerek hastaneye sürdü. Ömer de başkomisere durumu bildirip İsmail ile arkasından koştur koştur gittiler.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KARADENİZ RÜZGARI
Teen Fiction"Bir an önce evlenip sana doyasıya sarılmak elini tutmak özgürce yaşamak istiyorum çok mu şey istiyorum yani?" "Sabreden derviş muradına ermiş canım." "Sen bana canım mı dedin?" "Öyle mi dedim olabilir." "Defne" "Efendim" "Seni çok seviyorum iyi ki...
