21. BÖLÜM

4.1K 199 4
                                    


İyi okumalar...

"Defne çayı demledim balkona geçiyorum gelirsin!"

"Tamaam!"

Üstüme ince bir hırka geçirip balkona doğru yürüdüm. Nisan ayı bitmek üzereydi bugünü saymasak iki gün kalmıştı mayıs ayına. Havalar da artık ısınmaya başlamıştı ve bizim balkon keyfi sezonu da doğal olarak başladı.

"Hava mis gibi be Defne."

"Evet keşke yürüyüşe çıksaydık."

"Ramazan bitsin sonra bol bol çıkar yürüyüş yaparız."

"Ramazanın bitmesini neden bekliyoruz ki çıkarız bir akşam."

"Tüm gün oruçluyuz benim hastanede koşuşturmalarım senin çocuklar ile olman yorgunuz yani halim kalmaz benim."

"Ben iyiyim bu sene her şey yolunda çok güzel ilerliyor."

"Maşallah de. E tabi sana güzel geçer sevdiceğin var malum."

"O da var tabi ama ne bileyim huzurluyum."

"Hazır konu açılmışken ne zamana kadar böyle sürecek Defne?"

"Nasıl yani?"

"Ay Ömer ile aranızda ki durum diyorun ne zaman level atlayacak diyorum daha ne kadar bekleyeceksin diyorum."

"Aslında bu son bir haftadır düşünüyorum yani kendimden eminim artık ama hâlâ korkuyor gibiyim."

"Bak şimdi sana sorular soracağım sende cevaplayacaksın."

"Tamam dinliyorum."

"Sen Ömer'i gerçekten seviyor musun?"

"Tabii ki de seviyorum, böyle onu görünce içim de sanki bir şeyler kıpır kıpır oluyor."

"Midende ki kelebeklerdir onlar neyse devam edelim peki Ömer'in sana olan sevgisini hissediyor musun görüyor musun demeyeceğim çünkü görmemek için kör olmak lazım."

"Evet hissediyorum bana her baktığında gözlerinde ki ışıktan söylediklerinden belli ediyor."

"Çok güzelsiniz yaa. Şimdi gelelim en önemli soruya Ömer'e güveniyor musun?"

"Buna artık net bir cevabım var evet güveniyorum. Kendime şunu dedim ne olursa olsun eğer bir gün birbirimizi yanlış anlacak olursak önce birbirimizi dinleyeceğiz ve öyle karar verceğiz fevri hareket etmeyeceğiz ve ben bunu az da olsa geçen hafta başardım."

"Noldu geçen hafta kavga mı ettiniz? İyi de sen Ömer ile görüşmedin ki baban hastanedeydi sonra sen eve döndün, hep iş eve arasıydı. Kız siz ne zaman görüştünüz!?"

"Demet az sakin ol anlatacağım."

"Evet dinliyorum."

"Kavga falan etmedik babam hastanedeyken ailesi ile geçmiş olsuna geldiler orda karşılaştık. Onlar eve dönerken İsmail de beni eve bırakacaktı sonra Ömer hariç hepsi arabaya binip gittiler Ömer'in de devriyesi varmış. Arabada kadının birini görünce şaşırdım bilmiyordum devriye de olduğunu sonra kadın sürücü koltuğundan kalkıp yan koltuğa geçti. Ömer arkasını dönünce beni gördü ve hemen yanıma gelip açıklamaya başladı. Ama Demet inan ki içim de asla Ömer'e karşı bir güvensizlik duygusu geçmedi tam tersine gelip bana açıklama yaptığı için mutlu bile oldum."

"Kimmiş peki kadın? Güzel miydi? Kıskandın mı?"

"Kadın merkezde çalışan bir polis ve evliymiş. Devriye sırası öyle denk gelmiş. Kadın güzeldi ve evet kıskandım ama biliyorsun ki ben zaten çok kıskanç biriyim normal yani."

KARADENİZ RÜZGARIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin