44. BÖLÜM

1.2K 80 38
                                    


Bu bölümü kitabıma başladığım günden bu yana satır arası yorumları ve oylarıyla destekleyen Brab312 ithaf ediyorum, desteğin için çok teşekkür ederim canım😊❤

İyi okumalar...

Sabah İsmail ile erkenden anneme görünmeden evden çıkmıştık eğer görseydi kesinlikle evden çıkmama izin vermezdi. Demet ile kaldığımız eve gidecektim bir süre çünkü babam çok gergindi ve bende kendimi tutamayıp konuşupta daha da germek istemiyordum ortamı o yüzden biraz uzaklaşmak iyi olacaktı.

"Abla emin misin? İstersen bir kaç gün daha bekleseydin."

"Eminim, sen eşyaları eve bırakırsın anahtarı vermiştim zaten."

"Bari seni bekleseydim eve nasıl gideceksin, eniştem bırakamayabilir."

"Merak etme beni hallederim ben anneme dediğim gibi söylersin."

"Annem çok kızacak ama haklı da abla, iyileşene kadar bizimle kalmalısın eve dönme nereden çıktı?"

"İsmail, babam bana kırgın ben bana olan bakışlarına dayanamam şimdi konuşmaya kalkarım daha da kötü olur sinirli şu an. O yüzden bir süreliğine kendi evimde kalacağım hem Demet var, nöbette olduğu zaman sen gelirsin yanıma olmaz mı?"

"Peki ablaların canı buna da peki."

Gülümseyip arabadan indim, değneklerim ile yavaş yavaş merkezin bahçesine girip banklardan birine oturdum. Telefonumdan Ömer'i aramak yerine mesaj attım.

"Merkezin bahçesindeyim gelebilir misin?"

Telefonu çantama atıp gözlerimi bahçede gezdirmeye başladım benimle beraber bir kaç kişi daha bahçedeydi. Adım sesleri duyunca karşıya baktım, bana doğru gelen bir adam gördüm ve istemsizce gerilip panikledim. Merkezin bahçesinde bana bir şey yapamayacağını düşünerek kendimi telkin etmeye başladım.

"Merhaba, iyi günler."

"İyi günler buyrun?"

"Ben başkomiser Murat Baysal, siz de Ömer'in nişanlısı olmalısınız yanlış bilmiyorsam?"

"Nerden bilebilirim sizin başkomiser olduğunuzu?"

Arkadan gelen Ömer'in sesiyle bakışlarım önce ona sonra karşımda ki adama döndü.

"Başkomiserim?"

Adam gülümseyerek kenara kayıp Ömer'in karşımda durmasını sağladı.

"Ömer, ben de nişanlını burada görünce bir selam verip geçmiş olsun dileklerimi iletmeyi istemiştim."

Adamın dedikleriyle utanıp mahçupça baktım.

"Kusura bakmayın son olan olaylardan dolayı fazla şüpheci bir tavra büründüm."

"Sorun değil siz de haklısınız, öncelikle geçmiş olsun biz elimizden geleni yapıyoruz. Emin olun mutlaka bulunacaklar ve adalete teslim edilecekler."

"İnşallah, Allah razı olsun."

"Ben içeriye dönüyorum sen de nişanlın ile ilgilen sonra gelirsin."

"Tabi başkomiserim."

Murat başkomiser gidince Ömer yanıma oturdu.

"Defne, güzelim neden geldin buraya kadar?"

"Konuşmak istedim dün olanlar-"

"Dün olanlar, eninde sonunda olması gereken gecikmiş bir şeydi. Dün gece eve gittim bizimkiler ile de konuştum anlattım her şeyi sağ olsunlar onlarda bir güzel haşladılar beni."

KARADENİZ RÜZGARIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin