4. BÖLÜM

7.5K 328 26
                                    

İyi okumalar...

"İsmail!!"

"Ablam sakin ol ben iyiyim tamam mı?"

"Ne-nerdesin ablam nerdesiniz?"

"Sakin ol abla ağlama bak biz iyiyiz şimdi derin bir nefes al tamam mı bak astımın tutacak diye korkuyorum."

"Ya bırak şimdi astımı! Nerdesiniz siz bana onu söyle Elif nasıl?"

"Elif iyi. Şimdi senden bir şey istiyeceğim. Yapabilir misin?"

"Ya İsmail sen ne diyorsun nerdesiniz siz her yerde sizi arıyorlar."

"Abla sakin ol lütfen bak ben nerde olduğumuzu bilmiyorum-"

"Uzatma söyleyeceklerini söyle sonrada kapat şu lanet telefonu!"

"İsmail o kim!"

"Abla bak zamanım yok şimdi sen Ömer abinin yanına git ve amcasının onu arayacağını beklemesini ve hiç bir şekilde bizi aramaya çalışmamalarını söyle tamam mı?"

"İsmail ne amcasından bahsediyorsun kafayı yicem burda!"

"Abla lütfen dediklerimi yap bak biz- dıt dıt dıt."

"Alo alo alo İsmail! İsmail cevap ver aloo."

Telefon kapanmıştı Allah'ım ne oluyor neler dönüyor aklım almıyor. Sen onları koru Rabbim. Çıktığım merkeze koşarak tekrar girdim. Herhangi bir polis memurunu durdurdum.

"Memur Bey benim acil Ömer komiser ile konuşmam lazım lütfen yardımcı olun."

"Hanımefendi siz şurada bekleyin ben hemen çağırıyorum."

"Peki."

Koltuklardan birine oturup beklemeye başladım. Ömer'in amcasının çocukların kaçırılması ile ne alakası olabilir?

"Defne Hanım neler oluyor neden gitmediniz?"

"Arabama binecekken yabancı bir numara aradı beni açtım. İsmail aradı onunla konuştum."

"Ne demek İsmail aradı? Ne dedi neredelermiş söyledi mi?"

"Yo-yok hayır nerede olduklarını bilmiyorlarmış ikisi de iyimiş öyle dedi."

"Nasıl aramış başka bir şey demedi mi?"

"Ömer abinin yanına git dedi ve ona amcasının onu arayacağını beklemesini söyle dedi. Bir de onları aramamalarını söyledi. Tam olarak ne oluyor ben anlamadım korkuyorum ya onlara bir şey yaparlarsa?"

Ömer dediklerim ile kas katı oldu. Sinirlendiğini fark edince daha da korkmaya başladım.

Ömer bir anda bağırıp yumruk yaptığı elini yan taraftaki duvara vurdu. Şok olmuş gözlerim ile ona baktım. Etrafımızı bir anda polisler çevirdi.

Ömer'i zabdetmeye çalıştılar ama o ısrarla elini duvara geçiriyordu. Aklımı kaçıracağım şimdi kimse bir şey demiyor ortada çok karmaşık bir şekilde bir şeyler dönüyor. Anlamıyorum amcası ne alaka?

"Ömer!"

Yanımıza Ömer gibi sivil bir adam geldi. Ömer onu duyunca duvarı yumruklamayı bıraktı. Adam baya bir sinirliydi.

"Hemen odama geliyorsun hemen!"

Adam arkasını dönüp gidince Ömer'de peşinden gitti. Bana yine oturup beklemek kaldı.

ÖMER'DEN

Murat başkomiser gelip beni çağırınca peşinden gittim. Odasına gelince kapıyı kapatıp bana döndü.

KARADENİZ RÜZGARIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin