19. BÖLÜM

4.4K 216 32
                                    


İyi okumalar...

Ömer mangalın başında etleri pişiriyordu, Yusuf ile İsmail Ömer'in biraz ilerisinde sohbet ediyorlardı. Biz kızlarla salata yapıyorduk.

"Ben yere erkeklere sofra sereyim sonra bize masaya kurarım olur mu?"

"Olur canım salata da bitmek üzere zaten."

"İçecek?"

"İyi hatırlattın Elif İsmail'e söyliyeyim de alsın marketten."

İsmail'in yanına gidip içecek almasını söyledim daha sonra erkekler için örtünün üstüne sofra bezi serip çatal, kaşık, peçete, bardak falan yerleştirip kalktım.

Demetlerin hazırladığı salata tabağının birini alıp sofranın üzerine koydum. Alınan ekmekleri de ekleyip Ömer'in yanına gittim.

"Pişmiş olanları alacaktım."

"Şuradaki kapta."

Kabı alıp içindeki etleri tabağa yerleştirdim. Bizim sofrayı da kurduktan sonra Ömer hariç herkes oturmuştu.

"Defne neden yemiyorsun?"

"Yiyeceğim de Elif abine biraz ekmek götürsene burda ki etler soğuyacak orda sıcak sıcak yer en azından."

Elif kafasını sallayıp ekmeği götürdü. Bende yemeğe başlayacaktım ki Demet'in imalı bakışları ile ne oldu dercesine kafamı salladım.

"Bakıyorum da boğazından geçmiyor."

"Ne alakası var canım kim olsa içim rahat etmezdi."

"Tabii canım tabii."

........

"Defne en sevdiğin çiçek!"

"Gül."

"Gülün neyi olur?"

"Yaprağı, dikeni, sapı-"

"Aynen diken!"

"Süre bittii!"

"Kaç tane bildik Demet?"

"3"

Yemekten sonra tabu oynamaya başlamıştık. Ben, Demet ve Elif bir grup; Ömer, Yusuf ve İsmail bir grup olmuştu. Sırada erkekler vardı Yusuf anlatacaktı.

"Hazır mısınız beyler?"

"Evet."

"Başlıyorum. Ömer sen Defne ile ne yapacaksın ilerde."

"Nişan, söz, evlilik-"

"Hah evlilik birinci kelime şimdi evleneceksiniz ama öncesinde Defne'ye bir şey yapman lazım onunda kabul etmesi lazım."

"Almışım daha ne kabul etmesi?"

"Evlilik teklifi!"

"Aferin İsmail. Şimdi insan değil?"

"Hayvan"

"Evet böyle küçüktürler kemirirler."

"Fare?"

"Ömer diğer adı?"

"Hamster"

"Evet, şimdi bu iki kelime-"

"Süre bittii!"

Demet'in sesi ile oyun bitmişti. Yusuf Ömer'in yanına gidip oturdu.

"Abicim sen evlilik teklifini nasıl bilemezsin ya?"

"Her gün birine evlilik teklifi yapıyorum ben zaten tövbe tövbe hem ne gerek var öyle şeylere."

"Gerek yok mu?"

KARADENİZ RÜZGARIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin