((Zawgyi))
အပိုင္း (၁၆)
ေလွ်ာက္မစဥ္းစားနဲ႕👾👾👾
ဟယ့္ရန္သည္ ႐ႊီခ်န္ရန့္၏ေက်ာျပင္ကို ေငးစိုက္ၾကည့္ေနရင္းက ျမန္ျမန္အၾကည့္လႊဲလိုက္ကာ ထြက္သြားဖို႔ျပင္လိုက္သည္။
အနားရွိ ရွန္ရွိုးက်ဴသည္ ခုနက ျမင္ကြင္းကို ျပန္ျမင္ေယာင္ရင္း ၿပဳံးလိုက္၏။
"တိုက္ဆိုင္လိုက္တာ။ အက်ီတူေနျပန္ၿပီ"
ဟယ့္ရန္က ဘာမွျပန္မေျပာဘဲ ကားဆီသို့္ ျပန္လာသည္။
ရွန္ရွိုးက်ဴက ကားေရွ႕ထိုင္ခုံတြင္ ဝင္ထိုင္လိုက္သည္။ သူက ျပတင္းေပါက္မွန္အျပင္ဘက္ကိုၾကည့္ရင္း ေတြးေဝေငးေမာေနသည္။
သိပ္မၾကာခင္ ကားက သီးသန့္ကလပ္တစ္ခုဆီသို႔ ေရာက္လာကာ ရပ္တန့္သြားသည္။
ရွန္ရွိုးက်ဴက ကိတ္မုန့္ဗူးကိုကိုင္ကာ ကလပ္၏ ဒုတိယထပ္မွ သီးသန့္ခန္းထဲသို့္ ဝင္သြားသည္။
အခန္းထဲတြင္ ဆိုဖာေပၚ၌ အမ်ိဳးသားႏွင့္ အမ်ိဳးသမီး လူငယ္တစ္စု ထိုင္ေနၾကသည္။ ရွန္ရွိုးက်ဴက သူတို႔ကို ၿပဳံးျပလိုက္ကာ:
"ေဆာရီးပါ။ လာတာ ေနာက္က်သြားတယ္"
"လမ္းမွာ ကိတ္မုန့္ဝင္ဝယ္ေနတာနဲ႕ နည္းနည္း ၾကာသြားတာ"
ရွန္ရွိုးက်ဴက ရွင္းျပသည္။
သီးသန့္ခန္းထဲတြင္ ခ်ီရိလည္း ရွိေနသည္။ သူက ၿပဳံးကာ ေျပာလိုက္သည္။
"ရွိုးက်ဴက ကိတ္မုန့္စားရတာ အရမ္းႀကိဳက္တုန္းပဲကိုး"
သူ႕အနားက လူတစ္ေယာက္ကလည္း ဝင္ေျပာသည္။
"ေျပာရရင္ ဟယ့္ေရွာင္လည္း အဲ့ဒီကိတ္မုန့္ဆိုင္သြားရတာ အရမ္းႀကိဳက္တယ္"
"ဟုတ္ပါ့။ ဟယ့္ေရွာင္ အဲ့ဒီဆိုင္ကေန ကိတ္မုန့္ဝယ္လာတာ ငါ ခဏခဏေတြ႕တယ္"
ရွန္ရွိုးက်ဴက ဆိုဖာဆီသို႔လာကာ ထိုင္လိုက္ၿပီးေနာက္ ဟယ့္ရန္ကို တအံ့တဩၾကည့္ကာ ေျပာလိုက္သည္။
"မင္း အခ်ိဳေတြ မစားဘူးမဟုတ္လား?"
"မစားဘူး"
YOU ARE READING
အစားထိုးခံရှိုေလးအဖြစ်မှ သေချင်ယောင်ဆောင်ပြီးနောက် (မြန်မာဘာသာပြန်)
Romanceအစကတော့ Description လေးတွေပဲ စုပေးမလို့ပါ။ ဒါပေမယ့် ဒါလေးကို သဘောကျကြတယ်ဆိုလို့ ဆက်ပြီး ပြန်ပေးလိုက်ပါတယ်။ [အစားထိုးခံ၊ ထားရာနေစေရာသွားဘဝကနေ စွန့်ခွာခဲ့ပြီးမှ ကိုယ်ချစ်ရတဲ့သူဆီက ဂရုစိုက်မှုကိုပြန်ရတဲ့အခါ အရင်လို ပြန်ဖြစ်နိုင်ဦးမလားဆိုတာကို တူတူ ဖတ်...