((Zawgyi))
အပိုင္း (၉၈)
ဇာတ္သိမ္းကမတူဘူး
👾👾👾
ခ်င္က်ိဳးက နားေနခန္းမီးေလာင္တုန္းက အခ်ိန္ကို ျပန္ေတြးမိသည္။
သူ႕ကို ေပြ႕ခ်ီထားတဲ့အဲ့ဒီလူ၊ သူ႕အစား သစ္သားတန္းကို ခုခံေပးခဲ့တဲ့ အဲ့ဒီလူ --
သူက တကယ္ကို ဟယ့္ရန္နဲ႕ တူလြန္းတယ္။
ဒါေပမယ့္ သူ အကယ္ခံရၿပီး အျပင္ထြက္လာေတာ့ သူေတြ႕ရတာက ေဖးယြမ္ျဖစ္ေနတယ္။
ခ်င္က်ိဳးသည္ ပုံျပင္စာအုပ္ထဲတြင္ပါသည့္ အေၾကာင္းအရာကိုၾကည့္ရင္း ဆက္မဖတ္ေတာ့ဘဲ ခဏေလာက္ ေတြေဝမိန္းေမာေနသည္။
ေရွာင္ခ်န္က ေဘးနားမွာ ခဏေစာင့္လိုက္ၿပီး ခ်င္က်ိဳး ပုံျပင္ဆက္မဖတ္တာ ျမင္ေတာ့ ေခါင္းေလးေစာင္းကာ ေမးလိုက္သည္။
"ခ်င္က်ိဳးေကာေကာ?"
ခ်င္က်ိဳးက ေရွာင္ခ်န့္ေခါင္းေလးကို ပြတ္ကာ ေရွာင္ခ်န္ကို ပုံျပင္ဆက္ဖတ္ျပလိုက္သည္။
👾👾👾
ခ်င္က်ိဳးသည္ ေဆး႐ုံမွာေနၿပီး တစ္ည အနားယူလိုက္သည္။
ေနာက္တစ္ေန႕မနက္မွာ က်န္းလင္ႏွင့္ စူးထန္တို႔ အတူတူေရာက္လာသည္။
က်န္းလင္က ဝင္လာတာနဲ႕ ခ်က္ခ်င္း ေမးသည္။
"က်ိဳးေကာ ဘာမွမျဖစ္ပါဘူးေနာ္?"
"ဘာမွမျဖစ္ဘူး"
ခ်င္က်ိဳးက ၿပဳံးျပသည္။
စူးထန္က ထိုင္ခုံတစ္လုံးကို အနားသို႔ေ႐ႊ႕လာကာ မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္ၿပီး ေျပာသည္။
"အခု anti-fan ေတြက အရမ္းေၾကာက္ဖို႔ေကာင္းတယ္၊ လူေသလုနီးပါးပဲ"
စူးထန္က Hot search ေပၚက သတင္းမ်ားကိုျမင္ၿပီး သက္ျပင္းခ်၍ ေျပာလိုက္သည္။
"ဆရာေဖး ရွိလို႔ေတာ္ေသးတယ္၊ ကံေကာင္းၿပီး ဆရာေဖး ကူညီခဲ့လို႔သာေပါ့"
ခ်င္က်ိဳးက ေခါင္းညိမ့္လိုက္ကာ:
"ဒီတစ္ခါ ဆရာေဖးကိုေက်းဇူးတင္ရမယ္"
စူးထန္က နည္းနည္းအတင္းတုတ္ခ်င္သလို အနားတိုးလာၿပီး ေမးသည္။
YOU ARE READING
အစားထိုးခံရှိုေလးအဖြစ်မှ သေချင်ယောင်ဆောင်ပြီးနောက် (မြန်မာဘာသာပြန်)
Romanceအစကတော့ Description လေးတွေပဲ စုပေးမလို့ပါ။ ဒါပေမယ့် ဒါလေးကို သဘောကျကြတယ်ဆိုလို့ ဆက်ပြီး ပြန်ပေးလိုက်ပါတယ်။ [အစားထိုးခံ၊ ထားရာနေစေရာသွားဘဝကနေ စွန့်ခွာခဲ့ပြီးမှ ကိုယ်ချစ်ရတဲ့သူဆီက ဂရုစိုက်မှုကိုပြန်ရတဲ့အခါ အရင်လို ပြန်ဖြစ်နိုင်ဦးမလားဆိုတာကို တူတူ ဖတ်...
