((Zawgyi))
အပိုင္း (၅၁)
မင္း ခ်င္က်ိဳးမဟုတ္ဘူး
👾👾👾
ခ်င္က်ိဳး ဟိုတယ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ ညအေတာ္နက္ေနေလၿပီ။
သူ႕ဖုန္းထဲမွာလည္း မဖတ္ရေသးသည့္မက္ေဆ့ တစ္ပုံတစ္ပင္ႏွင့္ သူငယ္ခ်င္းေတြအားလုံးက သူ႕ကို ပန္းအိုးအေၾကာင္း ဝိုင္းေမးထားၾကသည္။
ခ်င္က်ိုးက မက္ေဆ့စာရင္းကို ေအာက္ကိုဆြဲခ်ၿပီးၾကည့္လိုက္သည္။ စူးထန္ကလည္း သူ႕ဆီ မက္ေဆ့ပို႔ၿပီး ထိုအေၾကာင္းကို ေမးျမန္းထားသည္။ သူက စူးထန္ကို တိုက္ရိုက္ဖုန္းျပန္ဆက္လိုက္သည္။
ဖုန္းဝင္သြားသည္ႏွင့္ စူးထန္က ခ်က္ခ်င္းေမးလိုက္သည္။
"အဆင္ေျပရဲ႕လား? ငါၾကားတာ နင္ ဥကၠ႒ဟယ့္အေပၚအျပစ္လုပ္မိတယ္ဆို?"
"နင္ေတာင္သိသြားၿပီလား? သတင္းပ်ံ့တာ အဲ့ေလာက္ျမန္လား?"
ခ်င္က်ိဳးက အနည္းငယ္ အံ့အားသင့္သြားသည္။
"ဒီေလာက္ႀကီးတဲ့ကိစၥ၊ ဒီေန႕ gp ထဲမွာ အားလုံးက အဲ့ဒါပဲ ေျပာေနၾကတာ......."
စူးထန္က စိတ္ပူၿပီး ေမးလိုက္သည္။
"နင္ တကယ္ပဲ ဥကၠ႒ဟယ့္ရဲ႕ ေရွးေဟာင္းပစၥည္းကို ခြဲပစ္လိုက္တာလား?"
ခ်င္က်ိဳးက ရွင္းျပသည္။
"ငါလုပ္တာမဟုတ္ဘူး၊ ဘယ္လိုလုပ္ကြဲသြားမွန္း ငါလည္းမသိဘူး၊ ျဖစ္ခ်င္ေတာ့ အဲ့ဒါက ငါ့ေဘးမွာ က်ကြဲသြားတာ"
အဲ့ဒီပန္းအိုးက သူ႕ေၾကာင့္ကြဲတာမဟုတ္မွန္း ေသခ်ာေနသည့္တိုင္ တကယ္တမ္း ရွင္းျပသည့္အခါမွာေတာ့ နားလည္ရခက္ေနသည္။ ေနာက္ဆုံးက် ပန္းအိုးက သူ႕ေဘးနားမွာက်ကြဲသြားခဲ့တာကိုး။
"သူတို႔အားလုံးေျပာေနၾကတာက ပန္းအိုးကို နင္ခြဲလိုက္တာတဲ့"
စူးထန္က သက္ျပင္းခ်လိဳက္သည္။
"အဲ့ဒီပန္းအိုးက ေနာက္ဆုံး ေျဖရွင္းၿပီးသြားၿပီလား?"
"တစ္ခုျပန္ေလ်ာ္ေပးလိုက္ၿပီ"
"ပန္းအိုးကေစ်းႀကီးလား?"
YOU ARE READING
အစားထိုးခံရှိုေလးအဖြစ်မှ သေချင်ယောင်ဆောင်ပြီးနောက် (မြန်မာဘာသာပြန်)
Romanceအစကတော့ Description လေးတွေပဲ စုပေးမလို့ပါ။ ဒါပေမယ့် ဒါလေးကို သဘောကျကြတယ်ဆိုလို့ ဆက်ပြီး ပြန်ပေးလိုက်ပါတယ်။ [အစားထိုးခံ၊ ထားရာနေစေရာသွားဘဝကနေ စွန့်ခွာခဲ့ပြီးမှ ကိုယ်ချစ်ရတဲ့သူဆီက ဂရုစိုက်မှုကိုပြန်ရတဲ့အခါ အရင်လို ပြန်ဖြစ်နိုင်ဦးမလားဆိုတာကို တူတူ ဖတ်...
