Kaderi ünlü Harry Potter'a benzeyen Elena Bella Little çevresindeki insanlara göre kendinde gördüğü değişikliklerin farkına vardığı anda büyücülük okulundan gelen kabul mektubu ile yeni bir dünyaya adım atmıştır.
Asıl kimliğini okul yaşantısı sıra...
Hikayeye uygun resim ve şarkı sizinle :) ——————————————————————
Draco'nun ağzından
Elena'ya söylediğim şey ile bana tokat atmıştı, bunu bekliyordum. Üzüntüsünü ve öfkesini içine atmasın. Daha fazla vursaydı bana, eşyaları kırsaydı ona da razıydım ama o sadece benden iğrendiğini söylemişti.
Delphi denen şeytanın ağına düşmüştüm ve onun bir açığını bulana kadar onunla rol yapmaya mecburdum. Şuan kendimden o kadar iğreniyordum ki, keşke birisi gelse de beni öldüresiye dövse diyorum.
Onun kırılmış kalbini zar zor onarmıştım ve şimdi bu hareketim ile kalbi tuzla buz olmuştu. Benim beceriksizliğim yüzündendi tüm bu olanlar. Kendimi asla affetmeyeceğim...
Nadir ağlayan birisi olmama rağmen gözümden akan yaşları durdurmadım. Kalbim sıkışıyor, ruhum daralıyordu. Ona gidip herşeyi söylemek istiyordum, aslında onu korumak için böyle bir işe girdiğimi ama yapamazdım. Onun ölümü, benim de ölümümdü.
Aklıma Hogwarts'ın noel tatiline girmesine birkaç gün kala Elena ile Karagöl de yaptığımız piknik gelmişti. Onun gülümsemesi bile beni rahatlatırken çok mutluydum. O gün beraber hayaller kurmuştuk. Evliliğimizi, hatta çocuklarımızı bile. Biri erkek diğeri kız. Birisi benim gibi sarışın diğeri ise tıpkı Elena gibi koyu saçlıydı.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Ağlamaktan kızarmış gözlerimi silip odama çıkacağım sırada holde Elena'yı görmüştüm. Ona bu kadar yakınken nasıl uzak kalacaktım?
————
Elena'nın ağzından
Tüm gece boyu uyumamış planımın üzerinden geçiyordum. Okul bir hafta sonra açılacaktı ve Dumbledore ile fazla vaktimiz yoktu.
Dumbledore'a, Voldemort'un bana verdiği görevi söyleyecektim ve daha sonrasında bir animagusa dönüşmeyi öğrenecektim. Nedeni ise akşam su içmek için aşağı indiğim sırada Draco'yla karşılaştığım da onun bile farketmeyeceği şekilde zihnine girip anılarını görmüştüm. Lucius'un kendi ailesine planı anlattığı zamanı görüp asıl olayın ne olduğunu anlamıştım.
Labirent denen görevde kupa dedikleri ödül, bir anahtar olacaktı ve Harry'i, Voldemort'a götürecekti ama kurduğum planlar ile herşey daha güzel olabilirdi tabi planlar yolunda giderse...
Planıma gelince, gerçekten ince düşünerek yaptığım bir plandı. Dumbledore'un benimle gurur duyacağına emindim.
Harry son göreve gelene kadar bir animagus olmayı öğrenecektim ama gözle görünür bir animagus değil, ufak ve minik bir animagus. Uğur Böceği. Harry ile birlikte labirentin içine girip kupaya gidecektik ve birlikte Voldemort ile müritlerinin beklediği yere geldiğimiz zaman herkes Voldemort-Harry ikilisine odaklandığı zaman en ücra köşede animagus halinden çıkıp kimseye görünmeden sırasıyla müritlere İmperio laneti uygulayacaktım. Hepsine evlerine dönmeye mecbur kıldığım zaman güçsüz Voldemort'u ardımızda bırakıp Harry ile birlikte tekrar okula dönecektik.
