Draco Malfoy ve Asil Cadı

🪄 49. Bölüm 🪄

Yorum ve oylarınızı bekliyorum değerli okurlarım, Cadı ve Büyücüler 🪄

İyi okumalar 🌹

——————————————————————

Uyandığım zaman sanki asırlar boyu hiç hareket etmeden uzanmışım gibi heryerim ağrıyordu, dilim damağıma yapışmıştı sanki. Yutkunmak zorlu olunca zorda olsa yanımda duran kişiye seslendim.

"S-Su."

Ellerimin sıkıca sıkılması ile hala birşeyleri hissedebilmek güzeldi. Gözlerimi açmaya çalışsam da sanki göz kapaklarım birbirine dikilmiş gibi açılmıyordu. Yanımda duran kişi beni doğrultup suyu içmemde yardımcı oldu ve ardından da konuştu.

"Geçti bebeğim, geçti. Uzanmaya devam et ben Madam Pomfrey'i çağırıyorum."

Şuan idrak ediyordum sesin sahibini, Draco'ydu bu. Tekrar onun sesini duymak iyi gelmişti. Kendimi o kadar güçsüz hissediyordum ki bırakın elimi, gözümü bile açamıyordum. Sanki içimde biryerlerde birşeyler eksilmiş gibiydi.

Yanımda oluşan konuşmalar ve adım sesleri ile Draco'nun geldiğini anlamıştım. Yanındaki de Madam Pomfrey olmalıydı.

"Ah tatlım uyanmışsın, bu çok iyi bir haber. Şimdi sana birkaç muayene yapacağım. Senden istediğim tek şey verdiğim komutları yerine getirmen. Getiremediğin zaman ses çıkarabilirsin." dedi Madam Pomfrey.

"Şimdi dokunduğum yer acıyor mu?" diyerek kaburgalarımın olduğu kısıma dokundu. Çok acıyordu, sanki yük dolu birşeyle baskı uyguluyor gibiydi. Sesimi çıkması için zorladım ve başardım.

Bu sefer de karnımın üzerinde baskı oluşturdu, işte şimdi canım yanıyordu. Sanırım orada bir yara vardı ve baskı ile çok ağrımıştı. Bu şekilde biraz muayene edip benimle konuştu.

"Elena, seni bir süre daha burada tutmamız gerekecek. En azından iyileşene kadar. 2 hafta önce buraya geldiğinde durumun çok kritikti, sihir gücünü çok yorduğun için çekirdeğindeki güç önemli derecede azalmış. Sana düzenli olarak vereceğim iksirleri içersen 2 hafta içinde kendine gelebilirsin." dedi.

2 hafta çok uzun bir süre zarfıydı ve ayrıca bir hafta sonra da tatile girecektik. Lord'un karşısına daha zayıf halde çıkmalıydım ki durumun inandırcılığı artsın. Son bir güçle gözlerimi açmaya çalıştım. Kendimi çok bitkin hissettiğim için bu beni zorluyordu. Aslında normaldi de çünkü çekirdeğimdeki güç zayıflamıştı.

Gözlerim sonunda açıldığı zaman etraf bulanıktı. Birkaç kez kırpıştırdığım zaman sarı saçlarıyla karşımda duran Draco beni gülümseyerek izliyordu. Şuan da ona sarılmak istiyordum ama kolumu kaldıracak gücüm yoktu. Bir süre o beni ben de onu izledim.

"Biliyorum çok yorgunsun cevap vermene gerek yok bu yüzden sadece beni dinle. Seni çok seviyorum Elena. Sana birşey olacak korkusunu tatmak çok korkunçtu. Seninle birdaha gülüp konuşamayacağımızı sandım. Seni oraya yollamam tam bir aptallıktı, buna nasıl izin verdim! Tatil olduğu zaman o Delphi'nin de layıkını bulmasında yardımcı olacağız.

Sen içini ferah tut güzelim, o canavar birdaha sana yaklaşamayacak!" dedi Draco.

Beni öyle görünce ne kadar korktuğunu anlatışından bile hissedebiliyordum. O an gerçekten kalbimde bir duygu olmuştu ama garip bir duyguydu. Birkaç defa öksürdükten sonra cevap verdim.

"Seni endişelendirdiğim için özür dilerim." dedim. Zar zor konuşuyordum zaten ve şimdi de boğazım ağrımaya başlamıştı.

"Sen neden özür diliyorsun ay parçam? Asıl ben özür dilerim senden, öylesine bir tehlikeli göreve gitmene izin vermemeliydim." deyip elimi avcuna alıp öpmeye başladı.