Pulang pula ang mukha ko ng makasakay ako sa passenger seat ng sasakyan ni Brandon. Dahil ang magaling na Xander dinala ang kotse ko.
Love birds. Sana nga.
''Where do you wanna eat?'' napabalik lang ako sa realidad nang muling magsalita si Brandon na kanina pa pala nakatingin sa akin. Na concious tuloy ako bigla. Baka magulo na ang buhok ko. Gosh.
''Im still full, kumain na ako kanina.'' of course that's a lie dahil sa totoo lang gutom na talaga ako. Sumasakit narin ang ulo ko dahil sa gutom. Pero hindi ko sasabihin sa kanya dahil malamang sa malamang mauuto na naman niya ako. Galit parin ako sa kanya period.
''Princess please.'' ayan na naman siya sa panlalambing niya. Alam niya kasi na hindi ko kayang tanggihan ang charm niya.
''I just wanna go home and sleep Brandon masakit na kasi ang ulo ko.'' half truth dahil totoong masakit ang ulo ko pero ayaw ko pa talagang umuwi. I want to be with him.
Bumuntong hininga lang siya at saka pinaandar ang engine ng kanyang sasakyan. He really knows kapag badtrip ako. That's why I love him. Piping sabi ko sa aking sarili. Sana masabi ko rin sa kanya ang feelings ko para hindi nalang puro si Xander ang napag ke-kwentuhan ko.
Kumunot ang noo ko ng mapansing hindi papunta sa bahay namin ang daan na tinatahak namin kundi sa kanyang bahay. ''Hey gusto ko ng umuwi.'' sita ko sa kanya.
''I know that's why we're going home.'' nakangiti nyang sagot ngunit nanatili ang lungkot sa kanyang boses. Kanina pa ganyan ang tono ng boses niya ngunit patuloy ko lamang binabaliwa. Hindi dahil sa galit parin ako sa kanya kundi dahil gusto ko lang mag pabebe.
Pinagbuksan niya ako ng pinto at saka inalalayang makababa. ''Come let's eat.'' yaya nito sa'kin. Gutom narin naman ako kaya hindi nako nag-inarte ng hilahin na niya ako papasok sa loob ng bahay nila or
mansion is the right term.Hinila niya ako paakyat patunngo sa kwarto niya. Ganon na lamang ang pagkislap ng aking mga mata ng makita ko ang sobrang daming pagkain na nakapatong sa kanyang kama. Napansin ko rin na may mga cd sa ibabaw ng side table niya. Anong meron?
'' I bought your favorites.'' nakangiting bulong niya sa akin sabay yakap.
''You hate fast food.'' nasabi ko na lang.
''Yes I still hate it but I cant stand seeing you mad at me because of something.'' malambing niyang sagot habang nakayap parin sa akin.
My anger immediately vanished because of the foods that he bought for me. Humarap ako sa kanya at saka ngumiti. Niyakap ko rin siya nang mahigpit dahil sa tuwa. ''Thank you.''
''Anything for you my princess.'' malambing niyang sabi.''Basta wag kanang aalis ng hindi ako kasama o kahit si Xander man lang alright?''
Tumango lang ako at ngumiti. ''Basta wag kanang makikipag flirt infront of me hah.''
Kumunot ang noo niya dahil sa sinabi ko. ''When did it happen?'' tanong niya.
I rolled my eyes at him. Ulyanin naman masyado ang isang to!
''You smiled, whistled because of that hipon girl kanina.'' I pouted. ''You even catched her when she's about to fall.''
Ngumisi lamang siya na para bang tuwang-tuwa sa mga sinasabi ko. '' I hate you.'' sabi ko.
Sumeryoso agad ang kanyang mukha. ''Don't ever say that.'' mariin niyang sabi.
''Say what?''
Huminga siya ng malalim at hinalikan ang aking noo. '' Don't ever say that you hate me.''
''And mind you, hindi ako ngumiti at sumipol because of her. At lalong hindi ko siya sinalo. I was about to follow you when she fell. Kumapit siya sa akin.'' aniya, desperado na mapaniwala ako.
I chuckled. '' I believe in you. Why so scared?''
BINABASA MO ANG
My Spoiled Brat Princess
General FictionShe can get whatever she wants, but not his heart.