Chapter 10

5.1K 116 0

ni ahlyam

ni ahlyam

Humalakhak lang siya habang patuloy ko paring hinihila ang buhok niya. Tuluyan ng tumulo ang aking mga luha. Nanghina na rin ako kaya't napahikbi nalang.

Agarang napawi ang kanyang pagtawa. ''Hey stop crying.'' aniya ngunit diretso parin ako sa pag-iyak. Niyakap niya lalo ako. ''Princess please stop now.'' puno ng pag-aalala ang kanyang boses.

'' You left me.'' I said. Dahan dahan niya inangat ang mukha ko na punong puno parin ng luha. He heaved a sigh bago isa isa itong pinunsan habang matamang nakatitig sa akin.

'' I just get some foods for you.''

I pouted. Dapat kasi nagpatawag nalang siya ng maid para kumuha ng foods. ''You promised that you won't leave me kapag nag sleep ako diba.'' ani ko na parang bata.

''I'm sorry princess it won't happen again.'' aniya ng malambing. Hinalikan niya ang aking noo bago ako muling yakapin. ''Kain kana.''

Tumango lamang ako habang pinagmamasdan siyang maghanda ng aking pagkain. Naramdaman niya atang nakatitig ako kaya't bumaling siya sa akin at ngumiti.

Brandon is my everything. That's the reason why I can't stand without him. Feeling ko may mananakit nalang bigla sakin kapag wala siya. I feel safeless.

I know I'am brat. But he doesn't care about that. He gives everything that I want. Answered all my whims and caprices even if he knows that it might hurt someone.

' I dont care that's what she whants. So do it.' Hindi ko mapigilang mapangiti sa tuwing naaala ko ang paborito niyang linya sa tuwing tumatanggi ang malanding pinsan niyang si Xander na gawin ang gusto ko. I'm used to be pampered by them. And that's the reason why I fell inlove with him.

He's the reason why I'm still alive. Because he is my life.