My Spoiled Brat Princess

17

Hindi pa man nagtatagal nang makapasok ako sa aking kwarto ay muling bumakas ang pintuan. I didn't move. It's Xander for sure. I called him right after ng iwanan ako ni Brandon at samahan si Macy. Sinabi niyang papasok na siya sa subdivision namin.

"I told you to stay. Hindi mo na naman ako pinakinggan." May galit ngunit mas nangingibabaw parin ang lungkot at pagsusumamo sa kanyang boses. It doesn't help me at all. Kasi lalo lang akong umiyak. I hate him so much for making me feel insane.

One minute he will drop me and then seconds later he will lift me up like there's nothing happened awhile ago.

Umiyak lang ako nang umiyak. Alam kong pinagmamasdan niya lang ako. Mas binaon ko pa ang aking mukha sa unan at hindi siya pinansin. Bahala siya diyan. Kay Macy na siya.

"Princess please stop crying. I can't afford to see you again crying because of my stupidity." Naramdaman ko ang paglubog ng kabilang parte ng kamang kinahihigaan ko. Marahan na haplos ang unti-unting nagpakalma sa akin ngunit nanatili parin ako sa pagdapa.

"I didn't know what happened. But I saw her clothes and it has a stained of juice. Did you do it?"

"Yes, I did." Hindi ko na napigilan at hinarap na siya kahit na hilam parin sa luha ang aking mga mata. "I did it because I hate her so much."

"Cassy hindi porke't galit ka sa isang tao gagawin mo na yon."

I just stared at him and accepted my defeat. There's no use of explaining my side. I calmed myself then stood up. "Umalis kana. Gusto ko nang magpahinga."

Dumiretso ako sa banyo at naghilamos. Nagpalit din ako ng damit. Sinigurado kong matagal ang inilagi ko sa loob bago lumabas at magpasyang matulog na.

Pero paano nga ba ako makakatulog kung ang taong nangunguna sa listahan ko ng mga kinumumuhiang tao ay nandito padin sa kwarto ko. Kahit na nakatingin siya sa akin ay nagawa ko pading dumitetso sa kama kung saan siya nakaupo. He's browsing his cellphone when I lie down. Siguro nagsusumbong parin hanggang ngayon yung girlfriend niya.

Humiga ako at tumalikod sa kanya. If he doesn't want to leave then fine.

Naramdaman ko ang pagkilos niya, hanggang sa maramdaman ko nalang ang masuyong paghaplos sa aking buhok. I stayed still.

"Tita texted me and told me na bukas pa sila makakauwi." Mahinahon niyang sabi.

If I'm in the mood magagalit ako kina mommy dahil sa lahat ba naman ng pagkakataon na hindi sila uuwi ay ngayon pa? Kung kailan nandito si Brandon.

I remained quiet and closed my eyes tightly. Matutulog na talaga ako.

Patuloy padin ang paghaplos niya sa buhok ko. Just like the old times, minus the part that I made his body as my bed and blanket.

"These past few days Iam so tired because of work." He continued. "I really wanna go home early but I can't. Because I promise myself that Im gonna work hard to earn a lot."

I really wanna sleep but somehow even if Iam exhausted because of crying I still wanna hear his story.

"I will work hard so I can earn more and more . In that way I can give everything you want." He whispered.

I remained still kahit na sobrang lakas na nang tibok ng puso ko. Ang kaninang humahaplos na kamay sa aking buhok ay nakapaikot na sa aking baywang. He sniffed my neck and planted a soft kiss." But if my work habits will give you more chances to conclude things because I'm working with Macy, then I will stop now. Babantayan nalang kita, princess. I don't care if I'll leave my own company. As long as I'm with you. Sapat na ang naipon ko para ibigay ang gusto mo. Just dont asked me to leave you again. Parang awa mo na."

MAY NAGBABASA PABA? 😅