ADI ÇİLEM HAYATI ELEM (Otobiyografi) TAMAMLANDI

Önsöz

Hayat bazen çok güzel olacak diye düşünüyorum. Fakat ne yaparsam yapayım hayat yine kendi doğrultusunda hareket ediyor, bildiğini okumakta kararlı görünüyor.

Hatırlamak istiyorum aklımın sildiği, unuttuğu, bütün iyi yada kötü anılarımı hatırlamak ve yazmak. Ancak yazarak tahammül edebilirim ve devam edebilirim yaşamaya..

Aklımın benimle bir kedi gibi saklambaç oynadığını biliyorum. Bazı detayları tam olarak hatırlamadığımı farkındayım. Bunu epeyce düşündüm, sanıyorum ki psikolojik olarak; kendimi bu şekilde korumaya aldım. Yaşadıklarımın ağırlığını taşımak fazlasıyla güçtü. Çok uzun bir zaman boyunca bunlarla yaşadım ve bir süre sonra etkisini kaybetti. Beynim, benimle oyun oynasa da, biliyorum ki bedenim ve bilinç altım daima canlı. Bu noktada bilinç altım benim yardımcım olacaktır.

Bir süredir şiirler ve kısa sözler yazıyorum. Duygularımı, acılarımı, isyanlarımı şiire döküyorum ve iyileştiğimi hissediyorum. Evet yazarak iyileşiyorum. Bir terapi gibi, ilaç gibi iyi geliyor yazmak. Artık hayatımı da kaleme almanın vakti geldiğini hissettim.

Kazım Karabekir şöyle der:
"Bu dünyada herkesin hayatı, kendi hatırasında bir resimli kitaptır. Eğer bunu yazmazsa, kendisiyle beraber silinip gidecektir. Kalacak üç-beş mühim hatıra da, yakınları tarafından mahiyeti değiştirilmiş, birer masal olacak, kimseye faydası değil, belki de zararı olacaktır.
Herkes kendi kitabını yazmalı."

Yazımın başında dediğim gibi; hayat, bildiğini okuyarak tüm hırçınlığı ile devam ediyor. Eğer hayat devam edecekse, ben de ona yazdıklarımla kafa tutmaya kararlıyım. Bir gün bu hayata veda ettiğimde, ardımda şiirlerim ve yazdıklarımın izleri kalsın istiyorum. 'Bir Çilem vardı, adı gibi çile yüklüydü damarları' işte damarlarımda kalan son izleri olabildiğince anlatmak ve paylaşmak istiyorum.

Yazdıklarıma kalemim şahit olsun, gözyaşlarım tanık, yüreğim bir kere daha yansın, gözlerim bir kere daha ağlasın. Kağıt konuşsun, kalem yazsın, okuyanım ağlasın.

Okumaya değer bulanlara sonsuz teşekkürler.

Çilem Öztürk Karatepe