Ilang oras matapos maihatid si jennie sa bahay nya ay tahimik lamang itong nakaupo sa gilid ng kama.
Jennie: i missed you so much hon. Dati nang napuno nang masasayang ala-ala ang buong mansion na ito simula nang dumating ka and now it feels empty again ngayong wala ka na. PAano ko haharapin ang bawat bukas sa twing iniisip ko na hindi na kita makakasama! (niyakap ko na lamang ang unan dito sa kama ko nang maramdaman ko ang pag-agos ng mga luha ko sa mata ko. Sobrang sakit nang nararamdaman ko pero wala naman akong magagawa dahil nangyari na ang nangyari at malabo nang mabago pa ang lahat. Gusto ko mang sisihin ang sarili ko sa lahat ng iyon ay hindi naman ppwede dahil lahat ng tao sa paligid ko ay maaapektuhan na naman sa ora s na mangyari iyon.)
Mr.Choi: ms.Jennie?
Agad naman pinunasan ni jennie ang mga luha nya matapos marinig ang pagtawag ni mr.Choi sa pangalan nya.
JEnnie: mr.Choi, kayo po pala.. Bakit po?!
Mr.Choi: gumawa po ako ng tea, eto po inumin nyo upang kahit paano ay mahimasmasan po kayo.
Jennie: salamat po mr.Choi.
Mr.Choi: ms.Jennie, nalaman po namen na matutuloy na ang eye transplant nyo.
Jennie: ahhh opo. Si lisa po ang naghanap ng donor ko. NAkakatuwa po nuh hanggang sa huli ako padin ang iniisip ni lisa. ANg kaligayahan ko parin ang inuna nya.
Mr.Choi: mahal na mahal po talaga kayo ni ms.Lisa.
Jennie: Opo mr.Choi sobrang mahal na mahal ko po talaga ang unggoy na yun kahit na lage kameng nagbabangayan e alam kong mahal na mahal nya ko mas lalo ko po syang namimis mr.Choi.
NApayakap na lamang si jennie sa matanda nang maramdamang tumutulo na naman ang mga luha sa mata nya, agad naman syang inalo ng matanda upang mabawasan ang sakit na nararamdaman nito.
JEnnie: pasensya na po kayo, nakita nyo na naman sa pangalawang pagkakataon ang jennie na iyakin.
Mr.Choi: ayos lang po iyon ms.Jennie, anak na po ang turing namen sainyo ng asawa ko dahil simula nang bata ka e nakita na namen ang lahat ng tungkol saiyo, kung kelan ka masaya at kung kelan ka malungkot.
JEnnie: salamat po mr.Choi sa lahat ng pagkakataon na inalagaan nyo ako, patawarin nyo po ako nung panahon na nagalit ako, alam ko naman pong hindi nyo ko masisisi sa naramdaman ko.
Mr.Choi: opo ms.Jennie alam po namen iyon. NAiintindihan po namen ang lahat ng iyon..
MAya-maya pa ay nagring ang telepono ni jennie.
Jisoo's calling..
Jennie: hello?! jisoo?!
Jisoo: jennie ok ka na ba?
Jennie: yeah.. Ok na ba si lisa?!
Jisoo: oo ok na sya (pota ka lisa muntik pa kong matawa hayup na toh nagmamake'face pa ang gago sa harapan ko)
Jennie: ahh sige. Mag-aayos na ko tapos pupunta na ko dyan.
Jisoo: ipapasundo na lang kita pag ok ka na ah.
Jennie: sige, salamat jisoo..
End of call.
Jennie: ahh mr.Choi mag-aayos na po ako, ok na daw po si lisa.
Mr.Choi: oh sige iha, tawagin mo na lang si misis pag may kailangan ka ah.
Jennie: opo, salamat po.
AT the other side..
Jisoo: ikaw tarantado ka talaga kahit kelan e nuh! paano pag nahalata ni jennie na tumatawa ako. Gago ka talaga e !
Lisa: e paano napakaseryoso mo hindi ako sanay. By the way asan na daw si jennie?
BINABASA MO ANG
My Blind Love
RandomI can't see you but i can feel you. I can't see your image but i feel your presence. Gusto na kitang makilala pero paano mangyayari na makita ng isang bulag na katulad ko ang taong nagpapabago ng buhay ko. This is the story of my love na hindi ko ma...
