Lisa: ouch ang sakit ng ulo ko! (pero bakit parang mas masakit ata katawan ko? may nambugbog ba skin kagabi? teka....)
Iginala ni lisa ang mata nya at napansin nya na maayos ang lahat ng gamit sa sala kung saan sa pagkaka-alala nya ay naganap ang inuman nilang apat.
Lisa: asan si jennie? asan sila jisoo?? (tatayo na sana ako ng bigla akong makaamoy ng nasusunog na pagkain, agad kong pinuntahan ang kusina at laking gulat ko na hawak ni jennie ang braso nya at ang kawali na nasusunog) jennie!!!
pinatay ni lisa ang stove at agad na pinuntahan si jennie, nakita nito na may paso ito sa braso kaya agad nyang inalalayan ito at kinuha ang first aid kit upang gamutin ito.
Lisa: anu bang ginagawa mo ah! gusto mo bang mapahamak talaga? alam mo naman na..
JEnnie: oo na bulag ako. Don't repeat it! (ang tanga tanga mo naman kase jennie e masyado kang nagpapa'impress kay lisa ayan tuloy nasasaktan ka lang sa katangahan na ginagawa mo!)
Lisa: hindi naman yun ang ibig kong sabihin jen, pero kase alam mo naman na..
Jennie: pero ganun na din yun lisa. (agad kong inalis ang kamay ko mula sa pagkakahawak ni lisa at dahan-dahan akong naglakad paalis sa harapan nya, pakiramdam ko kase ay nagbabadya na ang luha ko na bumagsak mula sa mga mata ko at ayokong makita nya iyon) Kaya ko sarili ko. Pasensya na sa istorbo. You better prepare yourself before we go to work. TATawagan ko na lang sila manag para maglinis dyan kaya hindi mo na kelangan galawin pa yang mga kalat ko sa kusina.
Lisa: jennie! (nagulat naman ako sa ginawang pag-alis ni jennie sa harapan ko, hindi naman kase ganun ang ibig kong sabihin e sana man lang pinapatapos mo ko sa pagsasalita ng malaman mong nag-aalala ako sayo)
Agad namang nagtungo si jennie sa garden dahil yun lang naman ang tanging lugar na gusto nyang puntahan pag nalulungkot sya, pinagawa kase ng mga magulang nya iyon nuong bata palamang sya kaya eto na ang naging tagpuan nya para sa mga sakit at lungkot na nararamdaman nya.
JEnnie: you're such a big shit jennie! (hindi ko na napigilan pa ang mga luha ko na kanina ko pa pinipigilan. Pakiramdam ko dahil sa kapansanan ko ay hindi ko kailanman magagawang pagsilbihan si lisa kahit man lang sa maliit na paraan lang. Aokong maging pabigat sknya habang andito sya sa bahay ko, ayokong isipin nya na gagawin ko lang syang katulong kaya ko sya pinatira dito. Shit! shit! bakit ba kase hindi ako makahanap ng donor na compatible skin! sa dami ng pera ko wala man lang akong magawang paraan para tulungan ang sarili ko para makakita muli.)
ang hindi alam ni jennie ay kanina pa sya sinundan ni lisa mula ng magmadali itong lumayas sa harapan nito. SInundan sya hanggang sa makarating sa garden at ngayon ay nasasaksihan ni lisa ang pagtulo ng mga luha ni jennie na nagpapakirot sa puso nya.
Lisa: (jennie i'm sorry if ako yang dahilan ng pagluha mong yan, hindi ko intensyan na maramdaman mo yang sakit na yan, totoong nag-aalala ako sayo at gusto ko ako ang gumawa nang mga bagay na yun sayo. Gusto ko ako ang magsilbing mga mata mo para hindi ka na mahirapan pero hindi ko alak na sa intensyon kong iyon ay mas lalo mong mararamdaman na pabigat ka lamang.)
Jennie: (pinunasan ko ang mga luha mula sking mga mata at nang lumingon ako ay napansin ko ang isang liwanag. Lisa?? ikaw ba yan?) Lisa?!
nang marinig ni lisa ang pagtawag sknya ni jennie ay unti-unti syang lumapit dito.
Lisa: ako lang naman ang tanging nagbibigay liwanag sa mga magaganda mong mata hindi ba?
JENnie: bakit andito ka? sinabi ko bang sundan mo ko?
Lisa: kahit hindi mo sabihin na sundan kita e gagawin ko parin yun. Pasensya ka matigas ang ulo ko e
Jennie: hindi ako nagbibiro lisa!
Lisa: (pinunasan ko ang ilang butil ng luha ni jennie na nqiwan mula sa mga mata nya at sa malambot nyang pisngi. Kitang kita ko naman ang pagkagulat nya sa mga mata nya) ako din naman jennie, hindi ako nagbibiro.
JEnnie: (nagulat ako ng biglang hawakan at pinasan ni lisa ang mga natirang luha sa mga mata ko maging sa pisngi ko pero ayokong magpatinag sa ginagawa nyang kasweetan) leave! i told you to prepqred yourself before we go to....
Hindi na naituloy pa ni jennie ang sasabihin nya ng maramdaman nya ang paglapat ng mga labi ni lisa sa labi nya. Nakaramdam sya ng kakaibang kilig na animo'y sasabog na ang mga bituka nya dahil sa mga paro-paro nya na nagwawala dito. HAlos sumabog din ang puso nya sa sobrang kaba at lakas ng tibok nito. Buong paligid ay naging tahimik sa pagitan ng dalawa.
Lisa: (i can't control myself to kiss you jennie, i don't want you to feel the guilt and emptiness in your heart. Hayaan mong patunayan ko sayo ang nararamdaman ko. HAyaan mong patunayan ko din sa sarili ko kung talaga bang karapadapat ako sa isang katulad mo.)
Jennie: (hindi naman nagsasalita si lisa pero bakit ganun, habang magkalapat ang mga labi namen ay naririnig ko ang sinasabi nya. Gusto nya kong alagaan at protektahan, gusto nyang iparamdam skin kung gaano ako ka'espesyal sknya. Lisa bakit mo ginagawa skin toh.)
Ilang sandali pa ay kumalas na si lisa sa paghalik kay jennie.
Lisa: gusto kita jennie. (mga salitang lumabas sa bibig ko matapos kong angkinin ang mga labi ng taong matagal ko nang gusto)
JEnnie: (malinaw, oo talagang malinaw ang tatlong salita na sinabi skin ni lisa. "gusto kita jennie". Gusto kong sumagot pero parang umatras ang dila ko hindi ako makapagsalita.)
Lisa: pwede bang wag muna tayong pumasok ngayon?
Jennie: ah..Huh? (nabingi na ata ako sa sobrang lakas ng tibok ng puso ko)
Lisa: i just want to spend this day with you jennie.
Jennie: pero bakit? baka hanapin nila tayo..
Lisa: you're the boss remember. Gusto ko lang patunayan sayo yung sinabi ko.
Jennie: sinabi mo? (sige magtanga-tangahan ka pa jennie kim!)
Lisa: na gusto kita. And i just want to say sorry about on what happen earlier. Hindi ko intensyon namaramdaman mong..
Jennie: alam ko naman yung and pasensya ka na kung masyado akong naging sensitive kaya nagwalk out agad ako, gusto ko lang kase talagang ipagluto ka dahil alam kong sasakit ang ulo mo at baka malate ka nang bangon, ayoko din naman pumasok tayo sa work ng walang laman ang tyan naten parehas.
Lisa: no, Ako ang naging insensitive sa nararamdaman mo (napakasweet naman pala ni jennie, balak mo talaga akong pagsilibihan kahit na nahihirapan ka) i'm sorry again, kaya sana hayaan mong patunayan ko sayo yung nararamdaman ko. Just one day jennie. PLS.
Jennie: (talaga palang seryoso sya na hindi kame papasok ngayon,) i will ask first chaeng id may mga important papers akong pipirmahan or my sched ba ko ng meetings ngayong araw at kung...
Lisa: ako na ang magtatanong. Ako ang personal assitant mo kaya trabaho ko yang mga sinasabi mo. So tara na?
Jennie: tara na?
Lisa: syempre kelangan mong maligo ms.Jennie bago tayo gumala!
JENnie: ahh oo nga pala (natatanga na talaga ako, hindi ako makapag-isip ng maayos simula ng marinig ko na sabihin nyang gusto nya ko)
agad namang inalalayan ni lisa si jennie sa paglalakad pabalik sa loob ng bahay at nang ilang minuto lang ay inalalayan nya din ito patungo sa kwarto nito. Bago pumasok si jennie ay hinawakan ni lisa ng mahigpit ang kamay nito.
Lisa: seryoso ako jennie. Gusto kita, hyaan mong patunayan ko sayo ang nararamdaman ko. Hayaan mong alagaan kita at protektahan kita.
Jennie: lisa..
Lisa: you don't have to answer yet jennie. Basta hayaan mo lang ako..
At tuluyan na ngang lumakad si lisa palayo, isinara naman ni jennie ang pinto at napahandusay na lamang sa gilid ng pinto dahil sa kilig na nararamdaman nya.
BINABASA MO ANG
My Blind Love
De TodoI can't see you but i can feel you. I can't see your image but i feel your presence. Gusto na kitang makilala pero paano mangyayari na makita ng isang bulag na katulad ko ang taong nagpapabago ng buhay ko. This is the story of my love na hindi ko ma...
