Kinaumagahan ay nakahanda na ang lahat para sa paglabas ni jennie sa ospital. MAayos na din ang mansion ng mga KIM at ang mga tauhan nito ay nakaready na sa pagdating ni jennie. Habang nasa byahe ay hindi maiwasan ni jennie ang titigan si lisa habang nagmamaneho.
Lisa: hon wag mo ko masyadong titigan baka matunaw ako.
Jennie: masama bang titigan ka? e di sige sa iba ako titingin.
Lisa: hehehe hon naman biro lang! anu bang iniisip mo at nakatingin ka skin. Ganyan na ba ako kaganda sa paningin mo?
Jennie: hindi.. Pinagmamasdan ko lang kung gaano kakapal yang mukha mo.
Lisa: hahaha hindi pa naman namamanhid mukha ko hon so it means hindi pa masyadong makapal mukha ko.
Jennie: tse! napakataas talaga ng confident mo sa sarili mo nuh?
Lisa: syempre naman! girlfriend ko yata ang pinaka' sexy at magandang nilalang sa buong korea.
Hindi naman naiwasan ni jennie ang hindi kiligin sa sinabi ni lisa.
Lisa: oh wag ka masyadong pahalata na kinikilig ka hon hahaha
Jennie: gusto mong masaktan?!
Lisa: hehehe joke lang hon. Hmmm.. Excited ka na ba makauwi?
JEnnie: oo, namiss ko ang buong bahay. I just can't imagine the look of my parent's house now simula nang mawala sila mommy at daddy, Maging ang paningin ko. Siguro marami nang nagbago.
Lisa: feeling ko naman hon walang nagbago.. (kase simula nang dumating at nakita ko ang bahay nyo naramdaman ko kung gaano napuno ng pagmamahal ng pamilya nyo ang bahay nyo. Yung mga pictures na nakasabit sa pader at nakalagay sa heater pond parang bago parin.)
Jennie: hon. Gusto ko sa bahay na lang tayo tumira pag kinasal na tayo.
Lisa: syempre naman hon. Hindi ko naman ipagadamot sayo ang kagustuhan na duon tumira e dahil dun ka lumaki at alam ko kung gaano kahalaga sayo ang mansion na iyon.
Jennie: thank you hon. Nga pala maalala ko!
Lisa: anu yun? (bigla naman akong kinabahan sa sinabi ni jennie. Patay na baka sisingilin na nya ko sa lahat ng kalokohan na ginawa ko)
Jennie: (kitang kita ko ngayon ang biglang pagpapawis ng mukha ni lisa hahahaha ang cute mo hon.)
Lisa: hon?! anu yun?!
Jennie: wala.. Nevermind.
patuloy na nag-iisip si lisa habang naamaneho kung anu yung hindi naituloy ni jennie na sasabihin. Ilang sandali pa ay nakapasok na sila sa gate ng mansion na kung saan ay nakaabang ang lahat ng maids, guards at ang mag-asawang choi.
Lisa: we're here hon.
Mr. And Mrs. Choi: WELCOME BACK MS.Jennie..
All the staff: MALIGAYANG PAGBABALIK PO MS.JENNIE KIM.
Jennie: It's good to be back..
Nag'bow ang lahat sa harapan nila jennie at lisa habang si jennie naman ay hindi naiwasan ang hindi maluha habang naglalakad at pinagmamasdan ang hindi nabagong anyo ng buong kabahayan. Patuloy lamang syang pinagmamasdan ni lisa na hindi rin mawala ang ngiti dahil alam nyang namiss ni jennie ang itsura ng bahay ng mga magulang nya Hanggang sa makapasok na sila sa loob.
Jennie: tama ka hon, walang nagbago sa buong bahay.
Lisa: i told you. Sinigurado nilang lahat na sa oras na bumalik ang paningin mo ay walang magbabago sa itsura ng lahat ng gamit. Gusto nilang maramdaman mo parin ang pagmamahal na binuo nyo dito nila tito at tita. Sisiguraduhin ko na mas lalo pa nateng pupunuin ng pagmamahal ang bahay ma ito sa oras na bumuo tayo ng pamilya.
BINABASA MO ANG
My Blind Love
De TodoI can't see you but i can feel you. I can't see your image but i feel your presence. Gusto na kitang makilala pero paano mangyayari na makita ng isang bulag na katulad ko ang taong nagpapabago ng buhay ko. This is the story of my love na hindi ko ma...
