|+18|
Mutsuz, evde kapalı kalmış bir kız olarak büyüdüm. Tek istediğim şey, bu aileden kurtulmaktı.
Sonra, doğum günümde dileğim kabul oldu ve kendimi aniden başka bir evrende buldum.
Üstelik karşıma çıkan yabancı adamın kim olduğunu bile bilmiyordu...
Çok uzatmadan sizi bölüm ile baş başa bırakıyorum 👋🏻
Oy vermeyi unutmayın lütfen 🙏
AŞAĞIDA BORİS VE ALMİRA'NIN BOY FARKLARI VAR NORMALDE KİMSE BOY FARKI SEVMEZ AMA BENİM ÇOK HOŞUMA GİDİYOR. ŞUNUN GÜZELLİĞİNE BAKIN!!! Bu şekilde boylarını da öğrenirsinizzz.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
🕸️
Çok şanssız bir insandım ve bunu söylerken dalga geçmiyordum. Böyle biri olmak için muhtemelen zemzem suyunu rakı niyetine içmiş olmalıydım, aksi halde böyle bir çarpılmışlık normal değildi.
Burnuma dolan hastane kokusuyla yattığım yerden hızla doğruldum, yeni uyandığımdan dolayı gözlerim bulanık görürken, görüşümü netleştirmek için bir kaç kez gözümü kırpıp açtım. Sonunda etrafı daha net görmeye başlayınca bulunduğum odada tek olmadığımı fark ettim.
Başımda bekleyen-kıyafetlerinden dolayı doktor olduklarını tahmin ettiğim- 3 kadın ile gözlerim irice açıldı.
Burada ne işim vardı benim?
Kadınlardan sanırım ellilerinin sonunda olan bir kadın hafifçe tebessüm edip "Ah, sonunda uyandın!" dedi. Sorun şuydu ki ben bu kadınları tanımıyordum, yoksa beni kaçırmışlar mıydı!
Aman Allahım! Zaten başımda az bela varmış gibi birde bu olmuştu. Kendimi boğazlayarak öldürmek istiyordum!
Az önce konuşan sarışın kadın eli ile sağ gözümü açıp ışık tuttu. ellerimle onu itmeye çalıştım ama diğer kadınlar kollarımdan tutunca hareket dahi edemedim.
Neden bu kadar güçlülerdi?
Sonunda sarışın kadın aynı işlemi sol gözüme de yapınca benden uzaklaştı ve diğerlerine hitaben "Çok iyi, bir sorun gözükmüyor" dedi. Ne gibi bir sorun olabilirdi yani?
Kadınlardan kumral olan konuşmaya başlayınca bakışlarım ona kaydı, ağzımı açıp tek kelime neden edemiyordum ben?
"Ah çok üzgünüm, sanırım seni korkuttuk, önce kendimizi tanıtalım. Ben Olivia burada şifacıyım. Tıpkı gözüne bakan Freya ve yanımdaki arkadaşım Fiona gibi" cümlenin sonunda yine bana tebessüm etmişti.
Estağfirullah abla, neden korkayım ki? Ne alaka korkmak?
"Ben, neden buradayım? En son evimdeydim." Sonunda bir tepki verdiğime bile sevindim,Adının Freya olduğunu öğrendiğim sarışın kadın söylediklerimden sonra sıkıntılı bir nefes verdi ve gözlerini odada dolaştırdı.
"Bunu tam olarak iyileştiğin zaman öğreneceksin, bizim sana söylememiz doğru olmaz. Görevimiz sadece seni iyileştirmek."
"Ben zaten gayet iyiyim, size soruyorum! Burada ne işim var?" Vücuduma yüklenen ani sinir dalgası ile sesim yükselmiş bu cümleyi kurmuştum. Kadın yine gülümsedi, Tanrım! Bu neden sürekli gülüyordu? Başı ile adı Fiona olan kadına beni işaret etti.
