Ben yine bölüm yazıyorum 🤷♀️
Multimedya: Almira, Loira ve Miley (temsili)
...
Bakışlarım Fiona'da dolaşırken ellerini yüzüme uzatıp çenemi sertçe sıktı, fakat ona bir tepki veremedim.
"Kimse şüphelenmeden git ve uyu!" Emreder gibi çıkan sesi ile uyandığım odaya adımladım. Başımda feci bir ağrı vardı ve kendimi Fiona'nın emrinde olmak zorundaymış gibi hissediyordum.
Peşimden sinsice gelirken evdeki kasvet gözle görülecek kadar olmuştu, kapıyı açıp ifadesizce yatağa yattım. Bakışlarım tavandayken ağzımı açıp, benim bile ne olduğunu anlamadığım cümleleri konuştum.
"Bir kurdu mühürlüsünden uzaklaştırmak, senin sonun olur!" Ses benim olsa bile konuşan ben değildim. Cümlenin ne anlama geldiğini bile bilmiyordum.
Gözleri odada dolaştıktan sonra kaşları çatılmış, "Bu amaçta ruhumu feda ettim ben! Elimden ne gelirse yapacağım!" Diye haykırmıştı.
"Yaptığın şey işe yaramaz, verdiğin şeyin etkisi mühüre karşı savunmasız. Nereye kadar o içeceği verebilirsin, mühürlü olan bir kurda aşık olmak senin hatan! Kara kurt bunu fark ederse, işte o zaman arkana bile bakmadan kaç. Tabi kaçabilirsen!" Gözlerim kapanırken fısıldadığım cümle, Fiona'nın sinirle solumasına sebep olmuş, hızla odayı terk etmesini sağlamıştı.
'Seni koruyacağım Almira, hiç meraklanma...' bu sefer kafamda Zoe'nin sesini duyunca gülümsedim. Ve yeni uyanmama rağmen bastıran uyku ile anında uyudum.
...
"Onu nasıl uyandıracağız?"
"Normal bir şekilde uyandıracağız, neden geriliyorsun?" Bu seslerde neydi?
"Ya! Ne bileyim ben, hiç beyaz kurt görmedim!"
Gözlerimi hafifçe kırparak açtığım da karşımda iki genç kız görmüş, anında çığlık atıp ayaklanmıştım. Tabii aynı çığlığı onlarda atmış, hızla benden uzak bir yere geçmişlerdi.
Ben ikisinede şaşkınlıkla bakarken, aralarından birisi ellerini havaya kaldırarak öne doğru çıkmış, "sana zarar vermeyeceğiz, merak etme" diyerek titrek bir ses ile konuşmuştu.
"B-Boris, o nerede?" Hiç tanımadığım kızlara güvenmektense, yanında durmak bile istemediğim Boris'e güvenirdim daha iyi.
Arkada kalan kız, "B-bizi Lider Boris gönderdi, kendisinin işleri vardı ve yalnız kalmaman için bizi gönderdi!" dedi, Kız artık nasıl bir korku yaşadı bilmiyorum ama sesi hem yüksek hemde titrek çıkıyordu.
Güvenmiş miydim? Hayır, yada evet!
Bacaklarım yenilgi ile düşerken, yatağa oturdum ve kızları inceledim. Sanırım biraz korkak tiplerdi. Şimdi fark ediyordum ki aralarından biri, bize kapıyı açan kızdı, hani gülümseyen.
Kız üzerinden ilk şaşkınlığı atmış olacakki, nefes alarak diğerine döndü, "benim adım Loira, diğer arkadaşım da Miley, sizinle tanıştığımız için çok mutluyuz" diyerek gülümsemişti. Konuşan kız kapıyı açan kızdı, yani Loira. Umarım isimlerini unutmazdım!
Loira birden aklına bir şey gelmiş gibi hızla yanıma geldi ve koluma girdi, "Ayrıca yemek yemeniz lazım, günlerdir aç olmalısınız. Hemde yeni dönüşen birine göre!" Diye heyecanla konuştu, gerçekten acıkmıştım!
Hızla aşağı kata inerken, bu kızların bu kadar enerjik olmasını garipsemiştim. Belkide aldığım ilaçlardan dolayı kendimi halsiz hissediyordum, keşke biraz daha yatsaydım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kurdun Mührü (+18) | TAMAMLANDI
Loup-garou|+18| Mutsuz, evde kapalı kalmış bir kız olarak büyüdüm. Tek istediğim şey, bu aileden kurtulmaktı. Sonra, doğum günümde dileğim kabul oldu ve kendimi aniden başka bir evrende buldum. Üstelik karşıma çıkan yabancı adamın kim olduğunu bile bilmiyordu...
