Bölüm geç geldi özür dilerim 😕
🎶
İgnis'i böyle görmeyi asla beklemiyordum. Sanırım artık bedenide bir kediye ait değildi. Şeklini asla tasvir edemeyeceğim bir surete bürünmüştü.
Daldığım derin kuyudan Loira'nın sesi ile çıktım, "Neler oluyor?"
Fısıltısı, kısık çıksa bile, etrafımızdaki herkesin bunu duyduğunu biliyordum.
"Liderim gelmeden bu işi halletmeliyiz" kafamın içinde çıkan sesi duyunca gözlerimi irice açtım. Konuşan İgnis'ti ve ben bunu nasıl anladığımı bile bilmiyordum.
"Bekle! Ne-" daha cümlemi tamamlayamadan bakışlarım odağını kaybedip, etrafı zifiri karanlık görmeye başlamıştı. Loira sanki bir savaşı izliyormuş gibi gergindi. Zaten son gördüğümde buydu.
...
Omuzlarıma değen soğuk zemin ile ağrıyan kafamı ovaladım. Bir anda zihnime dolan anlar ile uzandığım yerden hızla doğruldum.
İlk işim etrafı incelemek olmuştu, taş zeminde uzanıyordum. Etrafta duvarlar vardı ve Buda kapalı alanda olduğumuzu ortaya koyuyordu.
Buraya nasıl gelmiştim?
Pekala, her şey o İgnis şeytanının başının altından çıkmıştı. Anlamıyordum gerçekten, nasıl olurda Boris bu hayvanı kedisi olarak sahiplenmişti?
Gerçi, onun bir kedi olduğundan bile şüpheliydim. Oysa birkaç gün önce onu yatakta yavru bir kedi olarak görmüştüm.
Sanırım dış görünüşe aldanmamalıydım...
Kafamdaki sızı ile elim kafama gittiğinde, elime herhangi bir sıcaklık gelmediği için kanamadığını anladım. En azından burada şansımız yürümüştü.
'Aynen bak çok şanslıyız, götümüzden küçük kedi bizi nerelere getirdi!' Zoe haklı mıydı? Evet haklıydı...
Arkamda bir ses duyunca hızla arkamı döndüm, karşımda İgnis vardı. Hemde bir yavru kedi şeklinde. Ama hayır bu sefer buna kanmayacaktım.
Üzerine doğru atıldım fakat tam yakalayacağım an ortadan yok olması ile hızla yere savruldum. Ah sanırım bu sefer kafam kanıyordu!
"Seni öldüreceğim, İgnis!" Hafif bir kıkırtı duydum, "elbette efendim, elinizden geleni ardınıza koymayın" sesinde şey vardı... Rekabet?
İki ihtimal vardı; ilki İgnis'in gerçekten Boris'e aşık olması, ki bu kesinlikle saçmaydı. diğeri ise... bunu bende bilmiyorum.
İgnis'in küçük bedeni beyaz tozlarla kaplanıp, yavaş yavaş insan suretine büründüğünde korkudan dilimi yutmak üzereydim.
Çünkü karşımda gördüğüm kişi babamdan başkası değildi!
Boğazıma bir yumru oturmuştu ve ben yutkunamıyordum, bana zarar veremezdi, değil mi?
"Unutmayın, ben istediğim kişinin bedenine girebilirim. Tercihen kişinin korktuğu bir bedeni seçerim" çok rahatlamıştım doğrusu, saol...
Adımladım benden bağımsız arkaya gidince, ayağım bir metale değdi. Pardon metallere...
Arkamı döndüğümde yerde iki kılıç, ve bir hançer gördüm. Kendimi savunmamı mı istiyordu?
Öyleyse savunacaktım...
Yani artık ne kadar savunabilirsem!
Loira ile yaptığımız bazı antrenmanları asmıştım, çünkü kılıç kullanmak pekte bana göre değildi. Tabii şu an buna çok pişman olmuştum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kurdun Mührü (+18) | TAMAMLANDI
Lobisomem|+18| Mutsuz, evde kapalı kalmış bir kız olarak büyüdüm. Tek istediğim şey, bu aileden kurtulmaktı. Sonra, doğum günümde dileğim kabul oldu ve kendimi aniden başka bir evrende buldum. Üstelik karşıma çıkan yabancı adamın kim olduğunu bile bilmiyordu...
